वन नाईट स्टयांड -आजचे वास्तव

फ्ल्याट वर घालवलेला तो अर्धा तास व त्याच्या आठवणी तिला रोमांचित करत होत्या

ती बहुतेक नवं नातं समजून घ्यायच्या विचारात गढली असावी ;)

माझ्यावर पण अशी वन नाईट अ‍ॅट स्टँड ची पाळी आली होती. मी एकदा कोठून तरी अर्जंट गावी चाललो होतो. ती एस. टी. मध्येच घाटात बंद पडली त्यामुळे तिला मुक्कामाच्या ठिकाणावर पोहोचायला मध्यरात्र झाली. मला गावी जाणारी शेवटची एसटी न मिळाल्यामुळे ती नाईट मला एस. टी. स्टॅडवरच काढावी लागली. त्यामुळे वन नाईट अ‍ॅट स्टॅड म्हटले की माझ्या अंगावर काटाच येतो.

प्रकाशित करा च्या शेजारी पूर्वपरीक्षण असा एक विकल्प असतो त्याबद्दल माहिती आहे का हो तुम्हाला? एकतर वाट्टेल तशा जिलब्या पाडायच्या... त्यापण भयाण भाषेत. ते स्टयांड,न्याशनल,एक्सेक्युटीव्ह,प्रोजेक्त,थ्यान्क्स,फ्ल्याट,आग कामिनी,वोश रुमाल,त्या गेला,मॉकटेल सिप कारत्व आणि अशा किरकोळ चुका जाऊदेत पण ते ब्यांचं वग्रे म्हणजे कळसच. माफ करा, पण अत्यंत फालतू लिखाण आहे हे!

ते स्टयांड,न्याशनल,एक्सेक्युटीव्ह,प्रोजेक्त,थ्यान्क्स,फ्ल्याट,आग कामिनी,वोश रुमाल,त्या गेला,मॉकटेल सिप कारत्व आणि अशा किरकोळ चुका जाऊदेत पण ते ब्यांचं वग्रे म्हणजे कळसच.
+११११

लेखकाने जे विचार शब्दात व्यक्त व्यक्त केले आहेत.ते बोलीभाषेत जसे बोलले जाते तसेच शब्द वापरले आहेत .
काही जण त्याला अशुद्ध लेखन समजण्याची शक्यता आहे

च्यायला आली हरदासाची कथा मूळपदावर! सेक्स, चुंबन, मिठ्या, आवेग, उश्वास श्वास, मिसळून जाणे विरघळून जाणे , झालेच तर शरीराची वळणे घटणे इत्यादी ते ही अशुद्ध भाषेत सोडून हे म्हातारबाबा काहीच लिहीत नाहीत कसे ?

मस्त स्टोरी !
अजून येऊ द्या. :)

नवलेखक म्हणावं तर 10 वर्षांपासून मिपाचे मेम्बर आहात ... एवढ्या वर्षात इथल्या वाचकवर्गाची अभिरुची कळली नसेल तर यापुढे ती समजेल अशी अपेक्षा व्यर्थच आहे म्हणा ... वन नाईट स्टँड ही पोस्ट तर पूर्वी मिळणाऱ्या पिवळ्या पुस्तकांसारखी सध्या फेसबुकवर पिवळी पेजेस असतात , किंवा ब्लॉग वगैरे पिवळ्या साईट असतात ( रंग फक्त दिसत नाही पिवळा ) ... तिथे बरेच जण असलं काहीतरी आवडीने वाचायला येतात ... तिथे ही चपखल बसेल हे लिखाण . तिथे ही पोस्ट केलीत तर भरपूर कौतुकाचे प्रतिसाद मिळतील .

एखादा माणूस वर्षानुवर्षे क दर्जाचं लिखाण करत असेल तरीही त्याने लिहिणं बंद करावं असं सांगण्याचा मला अधिकार नाही.. चांगल्या लेखकांनीच लिहावं , बाकीच्यांना लिहिण्याचा अधिकार नाही असंही काही नाही ... त्याला आपलं लिखाण क दर्जाचं आहे हे समजत नसेल किंवा तसं वाटत नसेल , त्याला जर आपण लेखक आहोत अशा समजुतीत काही आनंद मिळत असेल तर बाकीच्यांना " बाबा रे , तू ह्या प्रकारच्या लिखाणाचा नाद सोड , हे तुझ्या क्षमतेच्या बाहेरचं आहे " असं सांगण्याचाही काही अधिकार नाही .

पण एखाद्या प्लॅटफॉर्मवर लिहीत असताना लेखन प्रसिद्ध करण्यापूर्वी ते त्या ठिकाणच्या इतर लेखन आणि वाचकांच्या अभिरुचीचा विचार करता किमान दर्जाचं तरी आहे का याचा स्वतःशी विचार करून मग प्रसिद्ध केलं तर लोकांकडून त्या लिखाणाचा पर्यायाने लेखकाचा अपमान तरी होणार नाही ... अर्थात 10 वर्षं बऱ्या वाईट प्रतिसादांची पर्वा न करता तुम्ही सातत्याने आपलं "साहित्य" प्रसिद्ध करत आहात तेव्हा एकतर तुम्हाला अपमान कळत नाही किंवा स्तुती / टीका यांचं काही वाटून न घेण्याच्या स्थितप्रज्ञ अवस्थेला तुम्ही पोहोचला आहात ..

मुळात आता संपा मंडळी काय संपावर गेलीत का य ? ?

अकुँचे कुठलेही बालिश धागे येतातच कसे मिपा वर ? ? ?

आवडेश....और आंदो

बस स्टॅण्ड, सायकल स्टॅण्ड सारखाच मिपा स्टॅण्ड जन्माला आला आहे हेच लक्षात ठेवूनच वाट (चाल) चालू आहे.

पाऊले चालती स्टॅण्डचीच वाट,सुखी मिपाची लाऊनीया वाट

एकदाच शारीरिक संबंध हे आजच होते आहे हा गैरसमज पहिला काढून टाका .
आयुष्यात प्रतेकाच्या हा प्रसंग येतोच येतो .
तो पहिल्या पिढीत ,त्याच्या अगोदरच्या पिढीतील लोकांनी सुधा अनुभवला आहे .
नाव इंग्रजी मध्ये आले की भारतीय लोकांना काहीतरी नवीन आहे असं वाटतं बस एवढंच

सर्रास म्हणजे खुलेआम आज सुद्धा होत नाहीत .
कोणत्याच पुरुषाने किंवा स्त्री नी असा संबंध आला होता ह्याची जाहीर वाच्याता केली नाही .
अजुन सुद्धा किती ही आधुनिक स्त्री पुरुष असतील आणि विवाहित असतील तर ते असे आलेले शारीरिक संबंध पुरावा दिला तरी nakartil.
मी किती सौज्वाळ हेच स्त्री पुरुष दाखवतील

एकदाच संबंध ह्याचे समर्धन पुरुषानं पेक्षा स्त्रिया जास्त करत आहेत.
ह्यात त्यांचा इगो शांत होत असेल ,असा विचार करून .
की आम्ही स्त्रियांनी सर्व समाजाची बंधने नाकारली आहेत ,पण वयक्तिक त्यांना ह्याची कबुली ध्या असा आग्रह केला तर मी असे संबंध ठेवले नाहीत हेच पटवून देण्याचा प्रयत्न करतील .
पण हे संबंध सर्व स्त्री आणि पुरुषानं chya आयुष्यात किमान एकदा तरी येतातच येतात

पण हे संबंध सर्व स्त्री आणि पुरुषानं chya आयुष्यात किमान एकदा तरी येतातच येतात

याला काही पुरावा?

का अशीच पुडी सोडली आहे.

किंवा असं मला वाटतं?

.

पाऊले चालती पंढरीची वाट
सुखी संसाराची तोडूनिया गाठ
गांजुनिया भारी, दुःख दारिद्र्याने
पडता रिकामे भाकरीचे ताट
पाऊले चालती …
आप्त इष्ट सारे, सगेसोयरे ते,
पाहुनिया सारे फिरविती पाठ
पाऊले चालती …
घेता प्रसाद श्री विठ्ठलाचा
अशा दारिद्र्याचा व्हावा नायना
पाऊले चालती …
मन शांत होता पुन्हा लागे ओढ
तस्सा मांडी गोड संसाराचा थाट
पाऊले चालती …

पैजारबुवा,

वन नाईट म्हणत इथे घाईघाईतच उरकलेलं दिसतंय दोघांनी.. यात कसलं एन्जॉय..?

क्रमशः राहीले का :-)

हे काय आहे>

आणि याचा "आजच्या वास्तवाशी" काय संबंध ?

काहीच्या काही.. जरा स्वतःच्या धपापत्या उराला, उसवत्या श्वासांना आणि एकंदरीतच उत्तेजनेला कंट्रोलमध्ये ठेऊ शकलात, तर चांगली शृंगारकथा लिहू शकाल.. उगाच मुक्कामाला पोहचाण्याची घाई करु नका, किंवा नंतर शांत झाल्यावर लिहा..

त्या रात्री तिने हात धरून उठवला माझा

बोलली हळूच कानात माझ्या

हे गेलेत बाहेर कामासाठी

तुम्ही मासा आणता का ताजा ताजा ?

मी गेलो मासा आणायला

आखत पुढचे बेत

खिसा केला खाली मासळीने

वधारला होता रेट

चाल जाऊ देत म्हणोनि

मच्ची घेतली ताजी ताजी

परत येऊन बघतो तर काय

तिच्यासंग बायको बसली होती माझी