बुमरँग१

आज डिलींगरुम मधला माझा १ला दिवस होता. फायनान्स मध्ये पिजी केल्यावर एका चांगल्याश्या खरं तर उत्तम अश्या कॉमोडिटी ट्रेडरच्या हाताखाली ट्रेनिंग मिळणार म्हणुन मी जाम खुश होते. लहानपणी बाबाबरोबर मी नेहमीच शेअरब्रोकरकडे जात होते....माझ्या बाबांचे ते मित्र होते...म्हणुन पुतणी या नात्याने कायमच मी त्यांच्याकडे जायचे. त्यांच्याकडे ते फटाफट सौदे करणारे.. मशिन सारखे पंच करणारे हात बघितले आणि वाटल की आपण पण असे करोडोंचे सौदे टाकावेत जोरात म्हणावे...ओये फटाफट माल लेवोने...माल सस्ता होय से पछी फटाफट लेवो रखो ने....!! असच काहीस अगम्य सुर असायचे त्यांच्या बोलण्यात मला फारस कधी कळल नाही पण मजा वाटायची. काहीजण मालाची डिलिवरी घेणारे पण होते त्यामुळे त्यांचे वेगळे सौदे चालायचे. ह्याला कस पाडल..कोण काय घेत आहे...खरेदी -विक्री...शेअर्रस हे नेहमी सुरु असायच..त्यातुनच मला पण अस वाटल की आपण ही हाच धंदा करावा. लहानपणीच स्वप्न ते...नंतर विसरुन पण गेले..फायनान्समध्ये पीजी झाल्यावर काय करायचे ते ठरत नव्हतं. अचानक एका कंपनीची साइट चेक करता करता..सहज बी.ओ.डी मेंबर बघितले..त्यात एक नाव होत आणि अचानक सकाळी वाचलेल्यान अ‍ॅड ची आठवण झाली..पेपर मध्ये त्याच माणसाने नोकरीसाठी अ‍ॅड दिली होती. सहज करता करता मला नोकरी मिळली ती पण माझ्या आवडीच्या क्षेत्रात. माझ्या होवु घेतलेल्या बॉसला भेटल्यावर अस वाटल की हाच माणुस मला "कॉमोडिटी" क्षेत्रात निपुण करु शकेल.

तर आज माझा १ला दिवस होता.सकाळी सकाळी आई बाबांचा आशिर्वाद, भावाच्या शुभेच्छा घेउन माझ्या स्वप्नपुर्ती साठी मी निघाले होते.
मनात एकाप्रकारची भिती होती ....डोळ्यात स्वप्न होते...आणि उत्सुअकता ही होती...
अखेर ऑफीस मध्ये आले...सर्व फॉरम्यालिटीज पुर्ण केल्या...आणि डिलींगरुममध्ये मला जाउन बसायला सांगीतल...माझा बॉस ला यायला अजुन बराच वेळ होता....

क्रमशः
नमस्कार. प्रथमच मी कथा लिहीण्याचा प्रयत्न करत आहे..पहिला भाग आवडला तरच पुढील भाग लिहिणार आहे.