मागवेन व्हिस्की, मागवेन ब्रॅंडी..!

(सानेकर, बांदोडकर वगैरे प्रभृतींची क्षमा मागून)

मित्र - मागवेन व्हिस्की, मागवेन ब्रॅंडी,
आणिक गावठी खास हातभट्टीची
कधी कुठे कसा तुला सांग पाजू,
वाट पाहतो मी रविवारच्या सुट्टीची

कामाला विसर तू, बस बरोबर तू.
माझा पेग तू घे, तुझा पेग मला दे.

मी - कोणता हा गुत्ता हायवेवाला
तुझ्यासवे मजला माहिती झाला
सुने सुने होते किती मन माझे
फ्रेश झाले पाहुनी ही मधुशाला
चकण्याची मज आता कळते मजा
मित्रा मी आभारी आहे तुझा

सांगतो मी खरेखरे, एवढाच पेग पुरे
तोल जातो धरा रे.
कधी पारो, कधी मिली, कधी रोजी, कधी ज्युली
करतो मी इशारे.

मित्र - बाईला विसर तू, बस बरोबर तू.
माझा पेग तू घे, तुझ पेग मला दे.

मी - नाचण्यास कुठल्या आयटमखाली
मला बारबाला घेऊनी आली.
उधळल्या नोटा आणि चिल्लर मी.
पाकिटेही आता भासती खाली.

चकण्यानेही आता येई नशा
दाखव रे दोस्ता तू घरची दिशा

आता तरी जाऊ घरी, फ़ार झाली बहादुरी
चाट बसली खिशाला.
बायकोच्या कानावरी, गेली जर कामगिरी
धरणार ती अबोला.

मित्र - बायको विसर तू, बस बरोबर तू.
माझा पेग तू घे, तुझा पेग मला दे.

मूळ गीत - गालावर खळी डोळ्यात धुंदी
कवी - चंद्रशेखर सानेकर