कोकणातील तुमच्या स्वप्नातील एक फार्म हाऊस !

अंजर्ले येथे एका होम स्टे मधील भूतपूर्व मालक बनाम मॅनेजर ,वरिष्ठ नागरीक यांनी शिळोप्याच्या गप्पा मारताना आपल्या वेदना व्यक्त केल्या.

ही संपत्ती वाडवडिलार्जीत होती. मुलग्ये पुणे मुंबई कडे जाऊन चाकरमानी झाले. परतायला तयार नाही. संपत्ती वृद्धापकाळामुळे ठिकठाक ठेवणे कठीण. मनुष्यबळ नाही. वृद्धापकाळ वाडवडिलार्जीत मातीत जावा व शहरातील खुराड्यात रहायचे नव्हते म्हणून मालकाचे नोकर होणे पसंत केले.

शहरात राहणाऱ्या माणसाने गावी आपले घर असावे म्हणून गुंतवणूक अजिबात करू नये या निर्णयापर्यंत आम्ही १० वर्षांपूर्वीच आलो आहोत.

गावची (कोकणची) माणसं साधी भोळी, काळजात त्यांच्या भरली शहाळी

हे वाक्य टाळ्या मिळ्वण्यापुरतेच ठीक आहे.

शहाण्या माणसाने असे अतिरिक्त पैसे कुठेतरी ( बाजारात, म्युच्युअल फंडात किंवा तत्सम गुंतवणुकीत गुंतवावेत) आणि त्याच्या व्याजावर आयुष्यभर कोकणात वेगवेगळ्या ठिकाणी पंचतारांकित सोयीचं लाभ घ्यावा. या निष्कर्षाप्रत आम्ही सर्व भाऊ आलेलो आहोत.

आमचे वाडवडिलोपार्जित उत्तम देखभाल केलेले घर कोकणातील श्री क्षेत्र परशुराम येथे असूनहि वर्ष वर्ष तेथे जाणे होत नाही.

परंतु सात चुलत भावांमध्ये कोणीतरी जात येत असल्यामुळे घर उत्तम स्थितीत आहे. ते मध्यवर्ती ठेवून आजूबाजूला सर्वत्र पर्यटन करणे सोयीचे होते.

त्यातून कोकणचा जाण्यायेण्याचा प्रवासखर्च वजा जाता मुंबईत उत्तम हापूस आंबे स्वस्त मिळतात हि वस्तुस्थिती.

एकंदर कोकणात माणसांच्या उपलब्धतेबद्दलची स्थिती चिंताजनकच आहे.

एकंदर माणसांना काम नाही

हि रड असली तरी

वेळेवर कामाला माणसे मिळत नाहीत

आणि मिळणारी माणसे कामाची नाहीत.

हि वस्तुस्थिती आहे.

वस्तुस्थिती आहे तरी स्वप्ने पाहणाऱ्यांची कमतरता नाही. हिंदी सिनेमात पैका मिळवणाऱ्या कलाकार, निर्मात्यांनी आलेला पैसा गुंतवला, त्यांचे विश्वासू गडी कायमचे ठेवलेत. पैसे खर्च करतात. त्यांचे पाहून इतर काही जण हा उद्योग करतात आणि कंटाळतात किंवा फसतात.

प्रत्येक ओळ आणि शब्दाला +१०१

अगदी अगदी मनातले.

उत्तम लेखन.

ओह! दुरून डोंगर साजरे सारखे आहे हे!!

रग्गड पैसा आणि वेळ असल्याशिवाय असाल्या भानगडीत पडूच नये .
फार्म हाउस , हिल स्टेशन बंगला , रीसोर्ट मध्ये व्हिला असल्या भानगडीत पडू नये .

सामान्य माणसाला तरूणपणी वेळ मिळत नाही आणी म्हातारपणी तिथे सोयी नसतात..
हवे तेव्हा भाड्याने घेउन राहावे .. अगदि महिनाभर भाड्याने घेतले तरी परवडते आणि हौस पण होते .

एका मित्राने मुळशी मध्ये बांधलेल्या घराचे खिडक्या दरवाजे नेले होते .
वॉचमन परवडत नव्हता . मग शेजारच्या वाडीतील एका बाईल स्वछतेला सांगितले , पावसाळ्यात तीची भिंत पडली म्हणून तीच सहकुतुंब राहायला आली .. ते पण ह्याला महिन्याने कळले :)

माझे बालपण तळेगावला गेले तिथे बर्याच मुंबैकरांची सेकंड होम आहेत .. सगळीकडे सेम स्टोरी

कथानायकाचे नाव मस्त आहे. आणि शेवटी घेतलेला निर्णय सुद्धा बरोबर आहे. जिथे आपण स्थायिक नाही तिथे घर घेउ नये. उगाच २-३ वर्षे बॅंगलोर किवा हैद्राबादला नोकरी होती म्हणुन तिकडे फ्लॅट घेणारे आणि आता पस्तावणारे खुप पाहिलेत. काहीनी तर नुकसानीत सुद्धा विकुन टाकले आहेत. काही वर्षांपुर्वी असेच नाशिकला घरे/बंगले घ्यायचे फॅड आले होते. अगदी मार्केटिंग म्हणुन विकांताला बिल्डरचे लोक जीपने जायची/यायची सोयही करायचे मुंबईतुन. आता ते चालु आहे की नाही माहीत नाही.

नेमकी मांडणी. आवडली.

फार्म हाऊस की नुसतीच हौस??????? हा मुवि यांचा लेख आठवला. माझ्या सविस्तर प्रतिक्रिया त्यात आहेत. माझ्या वैवाहिक आयुष्याची दिशाच बदलली या प्रकरणाने

शेती पहावी करुन- श्रीनिवास पंडित

शहरी माणसांना खेड्याबद्दल, शेतीबद्दल एक अनामिक आकर्षण असतं. मोकळी हवा, मोकळा ढाकळा निसर्ग, संथ जीवनशैली, डोलणारी शेतं, शेतावरचं चंद्रमौळी घर, रात्रीचं पिठूर चांदणं अशा अनेक आकर्षणामुळे अनेकांना खेड्यात जाऊन राहावं, शेती करावी, शहरातील चाकोरी मोडून जगावं असं वाटत असतं. नोकरी-धंदा करून हाताशी जादा पैसा आला की, तीव्र होत जाते. पण शेती करणं हे काय दिव्य असतं हे बहुतेकांना माहीत नसतं.

एक शहरी माणूस आपल्या सर्व रोमँटिक कल्पनांसह शेती करू लागल्यानंतर काय काय घडतं, शहरी समज, कल्पना यांची कशी वासलात लागते? शेती करण्याच्या विचाराने हुरळून गेलेला माणूस नंतर कसा हबकून जातो ? या साऱ्या अनुभवाने त्यात काय बदल होतो? … लेखकाने संवेदनशीलतेने मांडलेला स्वतःचा अनुभव!

संगीत, साउंड डिझाईन: अक्षय वैद्य, रेकॉर्डिंग स्टुडिओ: युफोनी स्टुडीओ, पुणे

https://snovel.in/product-details/26/sheti-pahavi-karun

यावरून आठवलं - गोसेवा करण्याची कुणाला हुक्की येते. एकाचं घर आणि आंगण होतंच तर गाय ठेवावी विचार आला. त्याला सल्ला मिळाला की कुणाकडे आजारी गाय असेल तर त्यांच्याकडे जाऊन सेवा कर आणि अनुभव घे. मग गाय विकत आणून अंगणात बांध. आजारी गायीचं जमलं की मग पुढे काही झालं तुमच्या गायीचं तर डगमगायला होणार नाही.

तसं जिथे घर बांधायचं आहे तिथे कुठे भाड्याने राहून बघा की काय अडचणी येतात आणि मग रुळलात की विचार पक्के होतील किंवा बदलतील किंवा हौस फिटलेली असेल.