* माझ्या प्रॉम्प्टला जेमिनी म्हणाले मी एक कविता लिहितो, जी या श्रद्धेला व्यक्त करते, पण ती धार्मिक सलोख्याला बाधा आणणार नाही याची काळजी घेते.
१) **शब्दच ईश्वर**
बायबल देव, कुराण अल्लाह,
शब्द त्यांचे पवित्र, श्रद्धा माझी अगाध.
प्रत्येक अक्षर त्यांचा, दिव्य प्रकाश,
मार्ग दाखवणारा, शांतीचा नि:श्वास.
बायबलमध्ये जीवन, कुराणात सत्य,
प्रत्येक वचनात, दडलेले अमृत.
श्रद्धेच्या या मार्गाने, चालतो मी नित्य,
शब्दच ईश्वर, हेच माझे गीत.
इतर धर्मही आदरणीय, मार्ग त्यांचे भिन्न,
पण सत्य एकच, हे जाणतो मन.
आपल्या श्रद्धेत रमूया, दुसऱ्यांचा मान ठेवूया,
शब्दच ईश्वर, हा विश्वास ठेवूया.
२) **शब्दजंजाळ**
शब्दच ईश्वर, म्हणती सारे,
ग्रंथांच्या ओझ्याखाली दबले बिचारे.
अक्षरांचे हे जाळे, ज्ञानाचे बंधन,
माणुसकी विसरले, आंधळे चिंतन.
बायबल, कुराण, गीता, ग्रंथ अपार,
प्रत्येकाचा दावा, शब्दच उद्धार.
पण भुकेलेल्यांना भाकर कोण देई?
दुःखितांच्या आसवांना कोण पुसे?
शब्द जपले, अर्थ विसरले,
प्रेम, करुणा, सारेच हरले.
मंदिरे, मशिदी, चर्च सजले भारी,
तरीही माणुसकीची का होते हो राखरांगोळी.
शब्द नसतात ईश्वर, कृतीच खरी,
माणसाला माणूस जोडणारी.
भेदभाव विसरा, द्वेष टाका दूर,
माणुसकीचा धर्म, हाच खरा सूर.
ग्रंथांच्या पलीकडे, जीवन आहे मोठे,
माणसाच्या हृदयात, दांभिक खोटे.
शब्दजंजाळ सोडा, डोळे उघडा जरा,
माणुसकीचा प्रकाश, हाच खरा निवारा.
* माझा प्रेर्ना धागा : याझिदींसाठी प्रार्थना करा कि स्वप्नात त्यांना बायबलमधील देव भेटो!