"जीवन पूर्णतः जगा" म्हणजे काय रे भाऊ?

मला वाटतं की बीचवर जाण्यासाठी सर्वोत्तम वेळ रात्रीची आहे.
मला माझे पाय उबदार वाळूमध्ये रुतून ठेवण्यात मजा येते.भरतीच्या लाटेचं किनाऱ्यावर वेगाने येणारं पाणी पायावर घ्यायला मला मजा येते.
माझ्या सर्व समुद्रकिनाऱ्यावरील अनुभवांपैकी, सर्वात सुंदर आठवणी, तारांकित आकाशाखाली सूर्य मावळल्यानंतरच्या आहेत.
माझ्या लहानपणी प्रत्येक उन्हाळ्यात मी आणि मित्रांचा एक छोटा गट, ही मजा लुटायला बीचवर जात असूं.

मी कधीही एकटा समुद्रकिनाऱ्यावर गेल्यावर मला एक आठवण कायमची येते.
ताऱ्यांनी भरलेल्या आकाशाकडे
आम्ही सर्व मित्र टक लावून पाहत असू.आम्ही एकत्र घालवलेल्या त्या वेळा किती खास असायच्या.?

"जीवन पूर्णतः जगा" या सामान्यतः स्वीकारलेल्या तत्त्वज्ञानावर माझ्या दृष्टीने हा अनुभव मला सार्थकी वाटायचा.
वरवर पाहता मी माझं जीवन पूर्ण क्षमतेने जगत असतानाही,मला समुद्रकिनाऱ्यांवर प्रत्येक रात्री आल्यावर, मी माझं जीवन मला हवं तसं जगत आहे असं वाटणं, हे स्फुर्तीदायक वाटायचं.

समुद्रकिनिऱ्यावर गेल्यानंतर जेव्हा मी आकाशात पाहत असे तेव्हा मला त्या क्षणी असं वाटायचं की हे जग अनंत काळ जगत आलं आहे आणि
यापुढे असंच जगत असताना "जीवन पूर्णतः जगणं" हे तत्त्वज्ञान मला तरी सर्वात जास्त विश्वासाने स्वीकारता येतं.
जेव्हा मी समुद्रकिनाऱ्यावर रात्र घालवतो तेव्हा मी पूर्णपणे शांत असतो आणि काळजी करण्याच्या
मार्गापासून दूर असतो असं मला आवर्जून वाटत असतं.

काहींच्या मते पूर्ण जीवन जगण्यासाठी तुम्ही काय करता याच्याशी काहीही संबंध नसतो.अगदी
समुद्रकिनाऱ्यावर बसून तारे पाहत असला तरी.पण मला हे मुळीच पटत
नाही