सख्या रे..

कविता मोरपीस सारखी आहे.

सख्या कदाचित असे उत्तर देईल.

धुंद आठवणी त्या
साठव मन कुपीत
सांगू नकोस कोणा
तू कालचे गुपीत

कविता एकांगी वाटते. परवानगी असेल तर दुसरी बाजू डकवतो. तयार आहे.

सख्याचे म्हणणे आहे,विडंबन नाही.

👍

अर्थही लागतोय आणि वृत्तातही चपखल बसतेय. आवडली.

आणखी एक सुंदर रचना. सैल असावी मिठी... ची आठवण झाली. :)

सं - दी - प

सुरेख रचना

नको रे असा दूर जाऊ सख्या तू..
सुगंधाविना, मोगरा, पोरका तू..
सांगू कसे, का फुले - रातराणी!!
तुला ना कळे लोचनांची कहाणी..

मस्त आहे रचना. 'जाफरानी शब्द' या जाफरानी संकल्पनेबद्दल आमच्याकडून एक जाफरानी तोहफा कुबूल कीजियेगा:

व्वा, सुंदर ... चित्रदर्शी !

💕 💕 💕

अतिशय तरल आणि नेमक्या शब्दांत आशय व्यक्त केला आहे.

लेखन प्रतिभासंपन्न

न्हाऊन घे सखे तू ...
का अशी आळशी
येतो पुनः निशेला
राहू नको पारोशी...

न्हाऊन घे सखे तू...
दाव थोडी कसोशी
वा मीलनात अपुल्या
उगा शिंकेल माशी...

वाह! चांगलंय की!

@किल्लेदार, उपाशी आणि अधाशी वापरायचे राहिलेत हो.. येऊं देत!

स्वगतः त्या प्राचीतैने फोडून काढले नाही म्हणजे मिळवली! ;-)

अरे ते "न्हाऊन" आहे "खाऊन" नव्हे. हे शब्द वापरायचे असतील तर...

खाऊन घे सखे तू...
राहू नको उपाशी
पुरे पोह्यांची बशी
होऊ नको अधाशी ...

शी शी शी !!!
पडल्या-पडल्या उशाशी...
काहीतरीच सुचले मघाशी