पॉर्न साइट्सवरील बंदी ; किती योग्य, किती अयोग्य ?

ज्या गोष्टींवर बंदी असते त्या गोष्टी हटकुन करायला जाणं हा मनुष्यस्वभावाचा एक अविभाज्य भाग आहे. मुळात पॉर्न पहाणं किंवा नं पहाणं हा ज्याचा त्याचा किंवा वैयक्तिक प्रश्ण आहे किंवा त्याच्या/ तिच्या विवेकबुद्धीचा प्रश्ण आहे. तिथे सरकारने हस्तक्षेप करणं पुर्णपणे चुकीचं आहे. जोपर्यंत ती व्यक्ती सार्वजनिक जागी ह्या गोष्टी करत नाही तोपर्यंत इतरांनी ह्या गोष्टीला आक्षेप घेणं चुकीचं आहे.

जर का सरकार पॉर्नवर बंदी घालणार असेल तर हिंदी पिक्चरमधल्या आयटम साँग्ज वर बंदी घालणार आहे का? कारण वीतभर (त्यापेक्षा कमीसुद्धा असल्याची उदाहरणं आहेत) कपडे जेमतेम घालणारी आयटम साँग्ज आहेतचं की. चित्रपटामधले सेक्स सिन्स बंद करणार आहे का सेन्सॉर बोर्ड?

जर का पॉर्न बघुन लोकांची मती भ्रष्ट होत असेल तर टीव्हीवरचे सो कॉल्ड फॅमिली ड्रामे बघुन काय सुधारणा होते ह्यावर कोणी सरकारचा प्रतिनिधी बोलताना दिसत नाही. जर का पॉर्न बघुन लोकं बलात्कारी होतं असतील तर ह्या सिरियल्स बघुन खुनी, दरोडेखोर, सतत दुसर्‍याचा तिरस्कार करणारी, छोट्या छोट्या गोष्टींवरुन खुन पाडणारी बनायला हवी होती एव्हाना.

नंतर सविस्तर प्रतिसाद लिहितो विदा गोळा करुन.

याबद्दल बरीच चर्चा वाचते आहे. लेखाच्या आशयाशी बर्‍यापैकी सहमत आहे. कोणत्याही बाबतीत सरकारकडून बंदी येणे हे आमच्यासारख्या तथाकथित बुद्धिजीवी वर्गाला कधीही आवडणारे नसते. मात्र काही गोष्टीत स्वयंशिस्त आवश्यक आहे.

मी लहान असताना आंतरजाल हा प्रकार अस्तित्त्वात नव्हता. त्यामुळे साईट्सचा प्रश्नच नव्हता. तर आजूबाजूला इतकी चांगली पुस्तके उपलब्ध असायची की अशा पुस्तकांबद्दल कधी ऐकलेही नव्हते. लैंगिक शिक्षण अधिकृत नव्हते. पण गावात रहात असल्याने निसर्गात चालू असलेले सगळे सहज दिसत होते आणि कोणालाच त्याबद्दल काही वाटत नव्हते. मात्र पोर्न वाचून पाहून

अशा माहितीतून काही गैरसमज, भितीही दूर होते असे मला वाटते.

याबद्दल जरा शंका आहे. यासाठी व्यवस्थित आणि त्या विषयातील अधिकारी व्यक्तीकडून होणारे शिक्षण आवश्यक आहे. नाहीतर पोर्न पाहणार्‍या मुलांमधे बालंकांचे लैंगिक शोषण, समलिंगी संबंध हेच फक्त नैसर्गिक आहे, कॉमन आहे असे गैरसमज प्रसृत होण्याची शक्यता जास्त वाटते.

एखादा प्रौढ माणूस स्वतः असे पोर्न पाहत असेल, त्याच्या १० ते १७ वयातल्या मुलांनी असे पोर्न पाहणे वाचणे त्याला कितपत आवडेल? आपला ११ वर्षाचा मुलगा अशी साईट बघताना पकडला गेला तर आपली काय रिअ‍ॅक्शन असेल?

शिवाय, प्रौढ माणसे आपल्या मर्जीने काय ते पाहतील, वाचतील हे ठीकच वाटते. मात्र एखाद्या साईटवर जाणारे मूल १८ वर्षावरचे आहे हे कसे आणि कोण सुनिश्चित करणार?

साईट्स बंद केल्या असे ऐकते. मग त्या पिवळ्या पुस्तकांचे काय? ते बंद होणे शक्य आहे का? कोणी समजा आपल्या मित्र मैत्रिणींचे चित्रण करून फेसबुक किंवा व्हॉट्स अ‍ॅपवर खाजगी वितरण केले तर त्याला कसा आळा घालणार?

शृंगार हे आपल्या आयुष्याचे अविभाज्य अंग आहे आणि ते नाकारल्याने अनेक प्रश्न निर्माण होऊ शकतात. सूचकता आणि बीभत्सता यात प्रत्येकजण आपल्या स्वभावानुसार निवड करील. मात्र पोर्नवर सरकारने बंदी घालणे हा सगळे आलबेल होण्यासाठी उपाय आहे असे मला वाटत नाही. आपल्या अर्धवट वयातल्या मुलांनी पोर्नपासून दूर रहावे असे वाटत असेल तर स्वयंशिस्त आणि मुलांशी संवाद या दोन अतिशय महत्त्वाच्या गोष्टी आहेत.

आप्ल्याकडचे उपाय हे "ठिगळ लावणे" याच कॅटेगरीमध्ये बसतात

कुठल्याही गोष्टीचा अतिरेक हा वाईट असतो, आणि अतिरेकाला योग्य वेळी आवर घालणे महत्वाचे असते, आणि वैयक्तिक माझ्यामते या गोष्टींना आवर घालण्याची हीच योग्य वेळ आहे. कमीत कमी त्यातील विकृत आणि अनैसर्गिक प्रकार दाखवणारी संकेतस्थळे तर बंद करायलाच हवीत.

लेखाच्या आशयाशी सहमत.
याच विषयावरील एक चर्चा एका ग्रुपवर वाचण्यात आली होती.त्यात एका मित्राने इरावतीबाई कर्वेंचे याविषयावरचे विचार उधृत केले होते.ते देण्याचा मोह आवरत नाहीये.
लेखिका इरावती कर्वे बाई त्यांच्या काळातील पिवळ्या कव्हर च्या पुस्तकांबद्दल बोलताना म्हणाल्या होत्या कि वाचून किंवा चित्रे बघून माणसाला मिळणारे सुख जास्त हवे हवे वाटते …कारण त्यात शारीरिक मेहनत नसते …. मनात विचार आले कि ते प्रत्यक्षात आणण्यासाठी बऱ्याच गोष्टींची जुळवाजुळव करायला लागते … जोडीदार,त्याचा मूड, जागा, वेळ आणि स्वतःची इच्छा सगळ्यांची जुळवाजुळव करताना बऱ्याचदा इच्छेची तीव्रता कमी होते आणि त्यानंतरदेखील प्रत्यक्षात अनुभव घेताना; जागेची योग्यता, त्या वेळेची आल्हादकारकता, संपूर्ण वातावरणाचा परिणाम, जोडीदाराचा मुखश्वासगंध, आणि होणारे शारीरिक श्रम यामुळे अनुभव कल्पनेच्या तोडीस तोड असेल याची खात्री नसते…

याउलट जेंव्हा शरीरभोगांची वर्णने पुस्तकात येतात, चित्रात दिसतात किंवा चित्रपटात पाहायला मिळतात तेंव्हा हे जागेचे, वेळेचे, वातावरणाचे, घामाचे, गंधाचे आणि श्रमाचे परिणाम भोगावे लागत नाही आणि मेंदूला मात्र सर्व समाधान मिळते …. संपूर्ण शरीरा ऐवजी केवळ डोळे आणि मेंदू हे दोनच अवयव बाकी सर्व अवयवांचे काम करतात …. गंध आणि स्पर्श देखील केवळ कल्पनेने अनुभवला जातो …. म्हणून पिवळी पुस्तके आणि कामुक चित्रपट बहुतेकांना खासगीत तरी आवडतातच ….

ज्या गोष्टींमुळे मेंदूला श्रमाशिवाय मिळणारी गम्मत हवी हवीशी वाटते त्याच गोष्टींच्या अभावाने मग मेंदूला मिळणारे दृष्टीसुख कमी वाटू लागते …. मिळणाऱ्या झिणझिण्या कमी होऊ लागतात, अनुभवांची तीव्रता जाणवेनाशी होते … मग सुरु होते केवळ शब्दातून किंवा चित्रातून किंवा कलाकारांकडून मेंदूला पटकन उद्दीपित करू शकेल बोथटलेल्या जाणीवांना धक्का देऊ शकेल, अश्या कलाकृतीची अपेक्षा …मग कला कुठे संपते आणि क्रौर्य कुठे सुरु होते हे कळण्याचा मार्ग नसतो …

सभ्य समाजात समाजघटकांना होणाऱ्या सर्वच नाही तरी शक्य तितक्या भावनांचे विरेचन होणे आवश्यक असते. यात एक विरोधाभासी गम्मत अशी कि विरेचनाची साधने नसल्यामुळे किंवा मुबलक प्रमाणात असल्यामुळे दोन्ही वेळेस समाजात बुभूक्षितपणाच वाढीला लागतो …

म्हणून सरकारचे आणि नागरिकांचे काम केवळ साधनांच्या नियंत्रणाचे नसून समाजाला जाणवणाऱ्या भावना आपल्या पूर्वजांच्या संस्कृतीशी सांधून घ्यायला शिकवणे हे देखील असते … त्यामुळेच आपल्या भावनांबद्दल अपराधी वाटण्या ऐवजी किंवा त्यासाठी नैतिक-अनैतिक किंवा कायदेशीर - बेकायदेशीर मार्ग चोखाळण्याऐवजी समाज अधिक जबाबदार होऊ शकेल …
(श्रेय: आनंद मोरे यांचे फेसबुक पेज)

पॉर्न बंदी वगैरे माहीत नाही.. पण पौगंडावस्थेतल्या "मुलग्यां"च्या वडिलांनी मुलाशी मोकळेपणाने बोलल्यास यातील बर्‍याच आक्षेपांना उत्तर मिळेल असे वाटते.. लहान वयातील मुलांना लैंगिक शिक्षण असे पॉर्न पाहून मिळू नये असे वाटते.
दोन्ही टोके वाईटच.

दुसरे म्हणजे व्यक्तीस्वातंत्र्याचा पुरस्कार करताना इतर काही गोष्टींकडेदेखील लक्ष दिले पाहिजे. त्यातील पहिली आहे पॉर्नचे लागणारे व्यसन. व्यसन या शब्दावर काहींचा आक्षेप असू शकतो, पण दारूप्रमाणे पॉर्नचे देखील व्यसन लागू शकते. आणि एव्हढेच नव्हदेखीलितर व्यसनांप्रमाणे त्या व्यसनाचा परिणाम देखील संसारावर होऊ शकतो. किंवा सॅडिस्ट पॉर्न बघून तश्या फँटसी जर एखाद्याच्या तयार झाल्या तर त्याचा त्याच्या जोडीदाराला मर्यादेपलिकडे त्रास देखील होऊ शकतो, ज्याची परिणीती संसार तुटण्यात होईल..

परंतु जसे दारूबंदी हा उपाय नव्हे तसाच पॉर्नबंदी हा देखील उपाय नव्हे असे माझेदेखील मत आहे. पण पॉर्नचा पुरस्कार करताना त्याच्या साईड एफेक्टकडे देखील लक्ष दिले पाहिजे, विशेषतः भारतासारख्या देशात, जिथे अजूनही विवाहसंस्था प्रबळपाहिजेया समस्यांवर काहीतरी मार्ग निघाला पाहिजे, पण त्यासाठी सरसकट पॉर्न बंदी म्हणजे आग रामेश्वरी, बंब सोमेश्वरी असा प्रकार आहे.

जाता जाता
१. ते सर्व्हे (३० टक्के महिला पॉर्न बघतात) वगैरे सगळे थोतांड आहे असे माझे मत आहे.
२. आज पॉर्न आले म्हणजे नैतिकता बुडली वगैरे काही नाही. नैतिकता तिथेच आहे, साधने फक्त बदललीत. पूर्वी लोक तमाशाला जायचे, आता XXXला जातात इतकेच. आतली भावना तीच आहे, आविष्कार बदललाय.

-- (देवपूजेला लागलेला) आनंदा. (ह. घ्या)

अश्लील साहित्य (पॉर्नो ग्राफी) पाहिल्यामुळे होणारे काही तोटे असे आहेत
या चित्रफितीत काम करणारे स्त्री किंवा पुरुष सुंदर गोरे आणि तारुण्याने मुसमुसणारे असतात. यामुळे ते पाहून उद्दीपित होणार्या माणसाना किंवा स्त्रियांना स्वतःच्या शरीराचा न्यूनगंड वाटू लागतो. आपले शरीर क्षुद्र आहे अशी भावना वाढीस लागते. यामुळेच सर्व पुरुषांना आपले लिंग आकाराने फारच लहान आहे असा "साक्षात्कार" होतो.या फितींमध्ये लिंगाचा आकार ६ इंचापेक्षा मोठाच असल्याने बहुसंख्य(९०%+) पुरुषांना आपल्या "आकाराबद्दल" शंका निर्माण होतेच. एकदा हा कली डोक्यात घुसला कि त्याला सोपा उतारा नाहीच. आपण आपल्या बायकोचे "समाधान" करू शकणार नाही हा भयगंड डोक्यात बसतो. मग लिंग वृद्धीसाठी विविध उपचार सुरु होतात. आपल्या स्पॅम फोल्डर मध्ये आपल्याला अशा अनेक जाहिराती सापडतील.आणि मग यामुळे बंगाली बाबा, इंद्रजाल जादुगार इ बाबांच्या नादाला माणसे लागतात आणि स्वतःला नागवून घेतात.
हीच परिस्थिती स्त्रियांची आहे. आपले स्तन फारच लहान आहेत किंवा ते ओघळलेले आहेत तेंव्हा आपल्या शरीराची जोडीदाराला किळस येईल अशा भीती पोटी त्या कानकोंड्या होताना आढळतात. अश्लील चित्रफितीत असणार्या स्त्रिया भरदार आणि उठावदार स्तनाच्या असतात. शिवाय कंबर बारीक, बांधा कमनीय असा असतो. तेथे घेतलेले नात आणि नट्या घेतानाची पात्रता पातळीच अशी असल्याने त्यात भाग घेणारा प्रत्येक तरुण तरुणी असे असतातच अशा दुर्दैवाने स्त्रियांना बाहेर जाऊन याचे निराकरण करण्याचा कोणताच उपाय नसल्याने त्यांच्या समस्येवर नीट उपाय नसतो. मग त्या आपल्या लग्न झालेल्या मैत्रिणीकडे उपायासंबंधी विचारणा करतात. बहुतांशी मैत्रिणीने दिलेल्या सल्ल्याचा फारसा फायदा होत नाही. कारण पहिल्या रात्री आपण काहीच करायचे नाही जे काही करायचे ते पुरुष च करणार या सल्ल्यामुळे त्या संबंधातील सुखाच्या अनुभवाला पारख्या होतात.
कोणत्याही मासिकात लैंगिक तज्ञांना विचारलेल्या प्रश्नांपैकी ५० % प्रश्न या संबंधातच असतात हे आपल्याला आढळून येईल.
याचा अर्थ असा मुळीच नाही कि पॉर्नोग्राफीवर सरसकट बंदी घालावी. कारण अश्लीलतेची व्याख्याच मुळी स्थळ काळ सापेक्ष आहे. आणि सरकारने त्यात न पडणे हे च उत्तम.

वर डॉक्टर खरे साहेबांनी चांगला व प्रभोधनात्मक प्रतिसाद लिहला आहेच... पण सरकारने अर्थातच तो हेतु ठेउन बंदी घातली नसावी असा कयास आहे. बंदीमागे सरकारचा रोख काय आहे हेच मुळात स्पष्ट होउ दिलेले नाही ही सायलेंट मुव होती. आणी लोकांनी ते अभिव्यक्तीवरील आक्रमण मानले ज्याचा निरोध हवाच परंतु...

...लोकांना कामसुख/मनोरंजन मिळाले नाही आणी ते पिसाळले असा ही एक अँगल या बंदीविरोधाला लागु आहे की नाही यावरही विशेश्ग्यांची मते जवळुन तपासणे आवश्यक आहे. नाही का ? यावर नक्किच काथ्याकुट हवा. गोष्टी रोचक वळ्ण घेत आहेत मित्रजनांनो...

बंदी घालणे योग्य नाही, पण पोर्न साईटस वर नजर ठेवण्याचे आणि गरज पडल्यास काही साईटस बंद करणे इत्यादी कार्य सरकार कडून अपेक्षित. मर्यादाचे पालन करणे प्रत्येक साईटला हि गरजेचे आहे, विकृत स्वरुपात पोर्न दाखविणे उचित नाही.

विकृत स्वरुपात पॉर्न (बलात्कार किंवा लहान बालकांबरोबर किंवा प्राण्यांबरोबर संभोग सारखे ज्यात त्या दुसर्या पक्षाच्या समती विरुद्ध संभोग केला असेल) यावर बंदी असावी याचे कारण या गोष्टी जगमान्य आहेत असा तरुण संवेदनशील मनांचा गैरसमज होण्याची शक्यता असते किंवा बलात्कार करण्यात गैर काही नाही असे वाटू शकते.

प्रतिसाद वाचतोय...

बंदी घालुन लोक पहायचे थांबणारेत असं तर नाही. पण पोर्‍न पाहुन नक्की "फायदे" काय होतात? मजा येत असेल.. तेवढया पुरतं "भारी" वाटत असेल.

पण पोर्न मध्ये जे काही दाखवतात त्यातलं काहिही सामान्य माणसाच्या आयुष्यात खरंच कधी घडतं का? अचानक अनोळखी बायका गळ्यात पडुन डायरेक्ट स्वाधीनच होतात का? की २-४ जणी एकदम येतात? सगळ्या सुबक आणि गोर्‍यापानच असतात का?

मुळात जे होतच नाही ते जर वयात येणार्‍या मुलांनी बघितलं तर (त्यातही अत्यंत अनेसर्गिक / विकृत संभोग) नक्की त्यातुन काय साध्य होइल?

माझ्यामते पोर्नच्या फायद्यापेक्षा तोटेच जास्त असावेत.

यु ट्युबवर एक छान व्हिडीओ आहे. "This guy stopped watching porn" असं काहीतरी टायटल आहे.

दुसर्‍याला कोणत्याही प्रकारचा क्लेश देत नसेल तर या जगात वि़कृत काहीच नाही. एखाद्याच्या आत्महत्येने दुसर्‍यास जेवढा क्लेश होतो त्यापेक्षा खून केल्याने अधिक गंभीर क्लेश होतो म्हणून खुनाच्या गुन्ह्यापेक्षा आत्महत्येचा गुन्हा सौम्य मानला गेला आहे. तसेच लैंगिक गुन्हे व पोर्न यांचे आहे. नवरसात बिभत्स हाही एक रस मानला गेलेला आहे. अपघात झालेला " पहायला" थांबणे ,पूर पहायला नदीवर जाणे, उंचावरून पोटात गोळा येईपर्यंत खोल दरीकडे पहाणे, भुतांचे चित्रपटाचा " आनंद लुटणे हे सामान्यपणे निखळ आनंदाचे उद्योग नाहीत तरीही त्यात मानवी मनाला रस वाटतो. 'मॅन वर्सस वाईल्ड' यात काही
प्रसंग असे असतात की मांसाहारी माणसालाही किळस यावी तरीही तो कार्यक्रम जगभर लोकप्रिय आहे. मुलांनी पोर्न पहावे की नाही याचा समाजाने निर्णय घेऊन पावले जरूर उचलली पाहिजेत पण त्याने जन्मात काधीच काही असे पाहू नये असा
आग्रह धरायचा झाला तर फक्त ताई भाउ ची नाटके पहाणे समाजाच्या हातात राहील. सारासार विवेक माणसाला येण्यासाठी काही वर्षांचा जीवनानुभव माणसाला घ्यावा लागतो त्याचा आपण नैसर्गिक रित्या प्रौढ होणे म्हणतो. अशा कालमर्यादेत मुलाला ड्रायव्हिंग लायसन्स जसे दिले जात नाही तसेच पोर्न चा ठाव ठिकाणा त्याला लागता कामा नये.

बंदी योग्यच आहे .

स्वतामध्ये जसा न्यूनगंड निर्माण होतो तसा स्वतःच्या जोडीदाराबद्दल , बायकोबद्दल/ नवऱ्याबद्दल सुधा निर्माण होतो . म्हणजे स्त्रीचं शरीर असं असतं . आपल्या बायकोचं नाहीये (स्त्रियांच्या बाबतीत पुरुषाचं शरीर असं असतं . आपल्या नवर्याचं नाहीये ). मग अश्या शरीराच्या शोधात व्यभिचार वाढतो . नवरा पोर्न बघून किळसवाण्या गोष्टी करायला सांगतो , कामधंद्यात लक्ष देत नाही , विकृत झालाय अश्या गोष्टींमुळे अनेक घटस्फोट झालेयत आणि होतायेत .

..लोकांना कामसुख/मनोरंजन मिळाले नाही आणी ते पिसाळले >>>

हा अत्यंत बिनबुडाचा युक्तिवाद आहे . पॉर्न साईट्स नवत्या तेव्हा किती लोक पिसाळत होते ? मोबाईल नवते तेव्हा लोकांचं एवढं अडत नवतं पण आता मोबाईल शिवाय पान हलत नाही . तसंच . आणि पॉर्न मुळे कामसुख/मनोरंजन मिळत नसून विकृत समाधान मिळतं . पुढच्या पिढीला विकृत बनवायचय का आपल्याला ?

एक बाजू म्हणून लोकसत्तामधला हा लेख मस्त आहे. दुर्दैवाने त्यातली आकडेवारी गंडलेली आहे. त्यांच्या मते भारतातील ३०% महिला पॉर्न पाहतात.. यापेक्षा आणखी मोठा विनोद कोणताच नाही. खरी आकडेवारी अशी आहे की भारतात पॉर्न पाहणार्‍यांमध्ये ३०% महिला आहेत. विंग्रजीमधून मराठीत भाषांतर करताना घोळ झालाय. असो.

अजून काही गोष्टी मी मागच्या प्रतिसादात नमूद करायला विसरलो..
पॉर्न पाहून किती लोकांचे "समाधान" होते? समाधान पॉर्न मुळे होत नाही, पॉर्नमुळे फक्त उद्दीपन होते. समाधानासाठी माणसाला वेगळे मार्ग शोधावे लागतात.
अजून एक म्हणजे निर्भयावरच्या अत्याचारात पॉर्नचा वाटा किती हा पण एक प्रश्न विचार करण्यासारखा आहे? इथे किती जणांना असे वाटते की निर्भयावरील अमानवी अत्याचारांमध्ये सॅडिस्ट पॉर्नचा अजिबात वाटा नाही? हे पॉर्नवरील बंदीचे समर्थन नाही, पण पॉर्न आणि लैंगिक अत्याचारांचा काही संबंध नाही असे म्हणणार्‍यांनी याचा देखील विचार करावा. तसेच लैंगिक अत्याचारांत सहभाग असणार्‍यांमध्ये किती टक्के जण पॉर्न बघतात हा देखील एक अभ्यासाचा विषय व्हावा.

अवांतर -
मिपावर माझ्या माहितीत प्रथमच प्रत्येक जण या लेखावर स्वतंत्र प्रतिक्रिया देतोय.. दुसर्‍याच्या प्रतिक्रेयाला उत्तर फार कमी जण देत आहेत :)

केंद्र सरकारने सर्वोच्च न्यायालायामध्ये दिलेले उत्तर:
http://www.ndtv.com/india-news/cant-be-present-in-everyones-bedroom-centre-to-supreme-court-on-banning-porn-sites-1205677?pfrom=home-lateststories

On a petition asking for a ban on porn sites, the government today told the Supreme Court that while child pornography must be banned, "we cannot be present in everyone's bedroom."

Attorney General Mukul Rohtagi said that a larger debate was required in the society or in Parliament on banning porn.

"However we cannot become a totalitarian state," the government's top lawyer said.

मदनबाण.....
आजची स्वाक्षरी :- लिख्खे जो खत तुझे, वो तेरी याद में हज़ारो रंग के नज़ारे बन गये... :- Kanyadaan

इंडीयन जर्नल ऑफ सायकॉलॉजील मेडीसीन या प्रथितयश नियतकालिकात ,पोर्नोग्राफी आणि लैगिक गुन्हे यावर बेंगलोरस्थित संस्थेने केलेला स्टडी प्रसिद्ध झाला आहे.त्यांचे कन्क्लुजन असे आहे की पोर्नचा आणी लैगिक गुन्हांचा फारसा संबंध नाही.

http://www.ijpm.info/article.asp?issn=0253-7176;year=2014;volume=36;issu...

Conclusion: Results
presented needs to be interpreted with extreme care and
caution. Nevertheless, the results from this study suggest
that easy access to pornography did not have a significant
impact on rape rates and crime rate against women.

सर्वत्र "सरकारकडून बंदी" असा शब्द वापरला जातोय. ही शब्दरचना केवळ इंटरनेटवरच्या साईट्सविषयी योग्य ठरेल.

एरवी तश्यासुद्धा सरळसोट पॉ र्न म्हणता येईल अश्या चित्रफिती भारतात कायदेशीर नाहीच आहेत. समजा त्यांना सेन्सॉर बोर्डातर्फे विशिष्ट A+ किंवा तत्सम रेटिंग देऊन रीतसर बाजारात येऊ दिल्या आणि (जसं दारु लहान मुलांना विकण्यावर बंदी आहे तसं) काहीतरी करुन विक्री फक्त प्रौढांनाच केली गेली तर कदाचित जास्त रास्त पर्याय स्वीकारल्यासारखं होईल. कंटेंटही नियंत्रणात ठेवता येईल.

जॉन ऑलिवर याचा लास्ट वीक टूनाईट हा शो कायमच आवडतो.
भारतात पोर्न साईटस वर बंदी घातली त्यासाठीचा दोन मिनिटाचा शो: https://www.youtube.com/watch?v=bepS_JMBcck

तसेच अमेरिकेमधील सेक्स एज्युकेशन बद्दलच त्याचा नेहमीचा एपिसोड: https://www.youtube.com/watch?v=L0jQz6jqQS0

लेखाच्या नि खरेंच्या प्रतिसादाच्या आशयाशी सहमत.

>>>विकृत स्वरुपात पॉर्न (बलात्कार किंवा लहान बालकांबरोबर किंवा प्राण्यांबरोबर संभोग सारखे ज्यात त्या दुसर्या पक्षाच्या समती विरुद्ध संभोग केला असेल) यावर बंदी असावी याचे कारण या गोष्टी जगमान्य आहेत असा तरुण संवेदनशील मनांचा गैरसमज होण्याची शक्यता असते किंवा बलात्कार करण्यात गैर काही नाही असे वाटू शकते. >>>
यासाठी +१००

मुलांनी या साइट्स बघण्या न बघण्यावर आपण पूर्ण नियंत्रण ठेवू शकत नाहीत. त्याचे दुष्परिणाम झालेल्या केसेस खूप मोठ्या संख्येनी पाहण्यात आहेत. अ‍ॅडिक्शन लेवलला पोहोचलेला एक तरुण मुलगा आत्महत्येच्या दारातून परत आलेला पाहिलाय. १२ वर्षाच्या मुलाने साइट्स बघून शाळेत केलेले प्रयोग पाहिलेत. न्यूनगंडाने पछाडलेल्या आणि त्यातून डिप्रेशन मध्ये गेलेल्या मुली पाहिल्यात. लग्नानंतर जोडप्याच्या भिन्न लैंगिक आकांक्षा मॅच न झाल्याने घटस्फोट पाहिलाय. वि़कृत संभोग बघून त्यानुसार अमानुष लैंगिक छळाला कंटाळून हे कोणाशी शेअर न करू शकलेली एक मुलगी आत्ता समोर आहे. या सगळ्यामध्ये पोर्नोग्राफी बघणे हा धागा समान होता. संभोगाबद्दलची धारणा तयार करण्यात या फिल्मस् चा मोठा प्रभाव होता. यापैकी कोणीही निरामय लैंगिक जीवन जगूच शकत नाही.

अश्लील आणि विकृत विडिओ क्लिप्स, फोटो, व्हाट्सप वर बघणे ढकलणे यातून सर्वच बाबतीतली संवेदनशीलता कमी व्हायलाच हातभर लागतोय असं मनापासून वाटतं. मेंदूचं कंडिशनिंग होताना नकळत वाईट गोष्टींबद्दलचा रेजिस्टन्स कधी कमी कमी होत जातो ते कळतही नाही. आपल्यापेक्षा लहान मुलांमध्ये याचा वेग प्रचंड जास्त आहे.

म्हणून माझ्या मते जोवर अशा गोष्टी निरामयतेने वापरण्याचा विवेक आपण रुजवत नाही तोवर यावर बंदी हवी. किमान या साइट्स पेड साइट्स असाव्या.

मानवी नीतिमत्तेच्या सीमारेखा या स्थल-कालाप्रमाणे बदलत राहिलेल्या आहेत... त्या सीमारेखा एकाच कालात अनेक स्थलांवर वेगवेगळ्या असू शकतात, असतात. शिवाय, एकाच काल-स्थालाच्या जोडीमध्येही या सीमारेखा ओलांडून अलिकडे-पलिकडे जाणारे बरेच बहिर्गामी (आउटलायर) मतप्रवाह असतातच. मानवी इतिहासात, या सीमारेखा कधीच आखीव-रेखीव नव्हत्या आणि (मानवी स्वभावातील विविधता पाहता) त्या तशा राहू शकतही नाहीत.

ज्या गटाचे मत सद्य वस्तूस्थितीत इतर सर्व गटांवर जेव्हा आणि जितक्या प्रमाणात मात करू शकते तेव्हा त्या गटाच्या मताप्रमाणे ही सीमारेखा बदलत राहते.

उदा: तीन चार दशकांपूर्वी, "कोणत्याही प्रकारच्या पोर्न वर बंदी" या विषयावर न्यायालयाने फारशी चर्चा न करता, खटला बंदीच्या बाजूने निकालात काढावा, असे मत दिले असते आणि बहुसंख्य लोकांना त्यामुळे मानवी अधिकारांवर घाला घातला गेला आहे असे वाटले नसते... हे जेवढे भारतात शक्य होते, तितकेच ते पाश्चिमात्य देशांतही शक्य होते* ! शिवाय, त्याकाळी तसा निर्णय न्यायालयाने दिला नसता तरच लोकांना धक्का बसला असता आणि (त्याचा आपल्या मतांवर कितपत विपरीत परिणाम होईल या विचाराने) राजकीय धुरीणांना घाम आला असता व त्यांनी मतदारांच्या नाराजीने आपल्यावर गंडांतर येऊ नये या दिशेने कायदे बदलण्याची तयारी सुरू केली असती !

थोडक्यात, मानवी नीतिमत्ता ही स्थल-कालसापेक्ष संकल्पना असते... किंवा दुसर्‍या शब्दांत "सतत बदलणारी अस्थायी (टेम्पररी) आणि स्वरूपविहीन (फॉर्मलेस) गोष्ट आहे"... पण अश्या अनेक संकल्पनांवर माणसे जीव टाकतात; आणि तिच्यासाठी जीव देतात व घेतात... हे बहुतेक लोकांना पटते आणि ज्यांना पटत नाही त्यातले बहुतेक (कुरबुरत का होईना पण) सहन करतात... ही वर्तणूक मानवप्राण्यातच दिसते, किंबहुना हीच गोष्ट मानवाला इतर प्राण्यांपासून वेगळी करते !

यासंदर्भात, दुसरे सार्वकालीक मानवी सत्य हे आहे की, ज्या गोष्टींविरुद्ध कडक बंधने असतात त्याच गोष्टींचा फायदेशीर काळाबाजार होऊ शकतो ! याबाबत अधिक काही विषद करण्याची गरज नाही.

======

* : किंबहुना, धर्माच्या नावाखाली लैंगीक कारणांमुळे जेवढे "कायदेशीर" बळी पाश्च्यात्य देशांच्या इतिहासात गेलेले आहेत तेवढे बाकी सर्व जग मिळूनही गेलेले नसतील. परंतू, आजकाल आपण त्यांच्याकडून लैंगिक नीतिमत्तेचे धडे घेत असतो, हे उपरोधिक वाटले तरी सत्य आहे !

======

अवांतरः

विकीवर शोध घेतला तर हिंदीत रतिचित्रण (pornography) या विषयावर लेखन दिसले नाही. पण, मराठीत त्रोटक का होईना (जेमतेम अर्धे पान) माहिती आहे. म्हणजे "या विषयांत मराठी भाषिक हिंदी भाषिकांच्या पुढे आहेत" असे समजावे का ? :)

======

सर्व प्रथम, पॉर्न म्हणून नाही तर सरकारने एकंदरीतच नैतिकतेचा आव आणून पोलिसी (moral policing) करू नये. त्या अर्थाने असल्या वाईटसाईट :) म्हणत बंदी घालू नये असे म्हणेन. पण मग हे अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य बाँब कसे करावेत, गोळ्या कशा माराव्यात, अमली पदार्थ कसे सेवावेत असल्या साईट्सना पण लागू करायचे का? हा एका वेगळ्या चर्चेचा मुद्दा होऊ शकतो. पण तुर्तास विचार करायला लावायला म्हणून प्रश्न विचारतोय इतकेच. नक्की मर्यादा कुठे आणि कशी असावी?

पॉर्न पहाणे चांगले आहे का वाईट हा माझ्या लेखी मुद्दा नाही. ज्याला जे आवडते ते इतरांना त्रास न देता आणि प्रस्थापित कायदा न मोडता करता येत असले तर करता यावे. "मला पॉर्न बघणे आवडते" अथवा "मला पॉर्न बघणे आवडत नाही" - यातील कुठलेही वाक्य म्हणणारी व्यक्ती जो पर्यंत स्वतःपुरतेच बोलत आहे आणि दुसर्‍याला (आपल्यासारखे नाही म्हणून) तुच्छ लेखत नाही तो पर्यंत सगळे उत्तम आहे. उगाच इतरांना काय आवडते अथवा काय आणि का आवडायला पाहीजे ह्यावर मते मांडणे म्हणजे सरकारने नव्हे तर पब्लीकनेच इतरांच्या खाजगी बेडरूम्स मधे प्रवेश करण्यासारखे वाटते. असो.

आता सरकारने पॉर्नवर बंदी आणली असे कुठेही आधी देखील म्हणले नव्हते. आता तर त्यांनी भुमिका अतिशय स्पष्ट केली आहे. त्यासंदर्भात दोन गोष्टी वाटतातः जर व्यवस्थित संवाद साधला नाही तर गैरसमज वाढतील. तसेच जर काही निर्णय घेयचाच असेल तर तो स्पष्टपणे घ्यावा आणि चर्चा होउंन द्यावी... पण असल्या अराजकीय गोष्टीसंदर्भात संवाद न घडवून जेंव्हा काहीतरी (दुसरा शब्द सुचत नसल्यामुळे) पुचाट निर्णय घेतले जातात तेंव्हा सरकार आणि सरकारातील निर्णयशक्ती असलेले हे मुद्दामून तर (वेडा बनके पेढा) करत नसावेत न असे वाटते. या प्रकरणात तमाम स्वयंघोषित तथाकथीत लिबरल थयथय नाचायला लागले. त्यात त्यांचे आणि त्यांना कव्हर करणार्‍या माध्यमांचे लक्ष इतरत्र हलवण्याचा तर हेतू नसावा ना? असल्यास आणि त्याला जर हे बळी पडले असले तर पडूंदेत झालं. ;)

दुसरा मुद्दा वर एक दोन ठिकाणी प्रतिसादांमधे आलेला आहे. मला वाटते वर एक टेडएक्सचा दुवा पण आहे. सर्वाचा मतितार्थ या चित्रिकरणात वापरल्या जाणार्‍या (विशेष करून) स्त्रिया. त्यांच्यावर कसे अत्याचार केले जातात अथवा कसे पळवून आणून या कामाला लावले जाते या संदर्भात त्यात चर्चा आहे. वादापुरते आणि सांख्यिकीच्या तत्वाने असे म्हणूयात की किमान काही स्वेच्छेने येत असतील. पण तसे १००% जाउंदेत पण बहुतांशी म्हणणे पण धार्ष्ट्याचे ठरेल. म्हणजे एकीकडे त्या स्त्रीयांना कसे फसवले या कडे दुर्लक्ष करत पॉर्न बघण्याचे समर्थन करायचे, आणि दुसरीकडे निर्भयाच्या नावाने मेणबत्त्या लावत नक्राश्रू ढाळायचे...

माझं म्हणणं आहे, त्यापेक्षा जर कुणाला हौसच असेल तर या विषयातील पुस्तके - कथाकादंबर्‍या वाचाव्यात. त्या निमित्ताने कुणाचा गैरवापर केलेला पहावा लागणार नाही, कल्पनाशक्ती वाढेल आणि स्क्रिन टाईम कमी होऊन वाचायची आवड लागेल, सवय होईल. ;) कधी ना कधी त्या सवयीचा योग्य उपयोग देखील होईल. (वैधानिक इशारा: हा परीच्छेद उपरोध आहे. सल्ला म्हणून घेऊ नये!)

तसंही बंदी घालण्यात, व ति उठवण्यात सरकारी धुरीणांनी फार काहि बुद्धी खर्च केली असं वाटत नाहि.
मुळात या सामाजीक प्रश्नाला समाजानेच उत्तर शोधुन अगदी शेवटी कायद्याचं अस्तर लावणं ठीक होतं. पण इथे मडकं भट्टीत नीट भाजलच नाहि, तर त्यात पाणि भरण्यावर अंकुश ठेवुन काय फायदा.

बाकि या सर्व प्रकरणात (सो कॉल्ड) पुरोगाम्यांनी परत आपली जी बौद्धीक दिवाळखोरी दाखवली त्याकरता त्यांचं अभिनंदन करायलाच हवं. या बंदी प्रकरणाचा थेट खजुराहो वगैरे शिल्पांशी संबंध जोडुन काय काय सर्कस चालली आहे.

खालील मुद्दे वरील काही प्रतिक्रियांमधेही आले असतीलच.

१. सरकारतर्फे केलेला स्टंट पाहता 'पोर्न साइट्सवरील बंदी' हा खप वाढवण्याचा एक प्रकार आहे.

२. पोर्नचे दुष्परिणाम फायद्यापेक्षा हजारो पटीने जास्त आहेत.

३. पोर्न 'फक्त आणि फक्त' खोट्या लैंगिक समस्या निर्माण करून त्यावर खोटे समाधान विकणार्‍या एका मोठ्या वर्तुळाचा भाग आहे.

४. पोर्न अतिव्यक्तिगत (कल्पनापातळीवर) मनोरंजनात्मक कार्य असेल तर विकृती ठरत नाही पण अभिव्यक्ती स्तरावर (दुसर्‍या व्यक्तीशी वागतांना) भयंकर विकृती ठरते. तसेच कोण कसे वागेल याची कोणीच खात्री देऊ शकत नाही.

५. पोर्नचा मनावर होणारा अजाणता प्रभाव कल्पनेच्या (प्युअर फँटसी) च्या पातळीवर ठेवणे प्रत्येकाला शक्य होत नाही. बघितले ते करायची इच्छा होतेच होते. त्यातून भयंकर प्रसंग उभे राहू शकतात. व्यक्तिगत पातळीवर असंख्य लोकांना या समस्यांशी काहीही दोष नसतांना सामोरे जावे लागते.

६. 'अजिबात गरज नसतांना उत्पादन फुकट विकायचे, त्यातून जीवनावश्यक गरज बनेल अशी परिस्थिती बनवायची, त्याचा पुरवठा झाला नाही तर अराजक माजेल असे खोटे चित्र तयार करायचे. बंदी-विरोध-जाहिरात यातून अधिकाधिक लोकांपर्यंत पोचायचे. भाव वाढवून अधिक नफा कमवायचा.' हेच सूत्र ऑनलाईन पोर्न इंडस्ट्रीबद्दल आहे.

समांतरः कोणी पोर्नजगतात स्वखुषीने येत नसतो हे वाक्य तद्दन भंपक आहे. कोर्टाने डान्सबारवरील बंदी उठवल्यावर बारमालक असोशिएशनच्या कुणा पदाधिकार्‍याचे हे एक वाक्य कायम डोक्यात गेलेले आहे. "अब ये लडकीयां इज्जत की रोटी कमा सकेगी".

नक्की काय लिहावं हा एक मोठा प्रश्न आहे. उलट सुलट प्रतिक्रिया, ह्यावं अन त्यांव!!
यात एक मुद्दा विचार करण्याजोगा आहे, पण तोसुद्धा अर्धा आहे. पै ने विचारलय, तुमचा ११ वर्षाचा मुलगा पॉर्न पहाताना सापडला तर तुम्हाला काय वाटेल?
हाच प्रश्न मुलगी हा शब्द वापरुन लिहायची सुद्धा गरज वाटली नाही.
आता पॉर्न!
एकूण जी सगळी चर्चा चाललीय ती हार्ड कोअर पॉर्नबद्दल अस गृहीत धरु. कारण हे प्रकारच सॅडीस्टिक असतात. वर दिलेलेया एका प्रतिसादात लोकसत्ताचा लेख चांगला वाटला अस लिहीलं आहे. नक्की काय आवडल असावं त्या लेखात? बढाया? मी माझ्या घरात काय करतो/करते याचा सरकारशी संबंध नाही म्हणताना, निवांत त्याची पुरोगामी म्हणवून घेण्यासाठी केलेली जाहीर वाच्यता? देव जाणे.
सेक्स एज्युकेशन्साठी पॉर्न ही तर अतिशय हास्यास्पद कल्पना आहे. स्वत:च्या अन भिन्न लिंगी व्यक्तीच्या शरीराबद्दलची स्पष्ट अन सुयोग्य शब्दात दिलेली माहिती म्हणजे सेक्स एज्युकेशन. अस करा अन तस करा हे सांगत नाहीत त्यात. जे काही माझ्या शरीराबाबत घडतय, ते नैसर्गिक आहे याचा अ‍ॅश्युअरन्स म्हणजे सेक्स एज्युकेशन, बरोबरीच्यांपेक्षा मी काही वेगळा/वेगळी नाही हा अ‍ॅश्यरन्स, अन भिन्न लिंगीयाच्या बद्दलची माहिती समजून घेतल्याने कमी होणारे औस्त्युक्य, या ३ गोष्टी सेक्स एज्युकेशन पुरवत. मग पुढे जाउन यात याचे नैसर्गिक्त्व, अन त्यद्वारे घडणारे प्रजनन. याचे दुष्परीणाम त्यातल्या मुक्त वावराने संभवणारे धोके न रोग हे स्गळ सेक्स एज्युकेशन मध्ये येत!! वाकड्या तिकड्या जिमनॅस्टिकला सुद्धा लाजवतील अश्या हाड मोडणार्‍या पोझेस नाहीत शिकवत यात. शिक्षण अन त्या मुळे येणारी समज, मनातल्या अधांतरी प्रश्नांची योग्य उत्तरे अन त्याद्वारे कमी होणारे न्युनत्व, एंक्झायटी. भिन्न लिंगीयांच्या शारीरिक बदलांची जाणिव अन पूर्ण माहिती मुळे उगा इकडे तिकडे डोकावण कमी होतं या शिक्षणाने. अर्थात हे झाले साधे सोपे विचार. उगा मिरवायला जाण्याजोग यात काही नाही, त्यामुळे ही बातमी होउ शकत नाही! ;)
मुळात वासना ही नैसर्गिक असते. जशी भूक, तहान, निद्रा! तशीच मैथुन ही भावना. पण झालय काय, तर एक निद्रा सोडली; तर बाकिच्या स्गळ्याच वासनांचे अतिरेकी लाड वाढलेत. भुकेसाठी बर्गर, तहानेसाठी कोक, अन मैथुनासाठी पॉर्न! सगळ अस झटपट!! अन त्याची अतिरेकी चटक. त्या लोकसत्तेच्या लेखात म्हणे पति-पत्नीला उद्दीपित करण्यासाठी पॉर्न मदतीचे ठरू शकते??????? प्रेम, जिव्हाळा, आकर्षण?????? ह्यांच तेरावं घालण्याचा प्रकार आहे हा चक्क!!
शारिरीक गरजांना नाकारणं जसं वाईट, तसच त्यांचा उदोउदो करणं सुद्धा वाईटच. कलासक्त मनाला कोणतीही गोष्ट सजवायला सांगाव लागत नाही, ते मन आपल्या आपण प्रत्येक गोष्टीत सुंदरतेचा प्रत्यय घडवत जाते. एकमेकाच्या सहवासाची ओढ, एकमेकाला पूर्ण सुख देण्याची आस, विश्वास याची कमतरता असणारी जोडपी (विवाहीत) मग अस पॉर्न मुळे उद्देपित व्हायची वाट पहात असावीत. असो.
बंदी घालून कोणतीच वाईट गोष्ट थांबत नाही, पण योग्य जाणीव जागृत करण्याने बराच फरक पडेल. त्यातल्या त्यात सॉफ्ट पॉर्न असायला हरकत नाही, वर कुणी म्हंटल्याप्रमाणे पेड साईटस असाव्यात, ज्यायोगे स्वकमाई शिवाय हे पहाण्याचे धाडस होणार नाही. अनैसर्गिक गोष्टी दाखवायच्या बंद कराव्यात. लहाण अजाण मुलांच्या अस्तित्वाला धोका येउ नये, लहाण मुला-मुलींकडे पहाण्याची नजर बदलू नये एव्हढच एक साध्य व्हावं अस वाटत, बाकी सगळं ज्याच्या त्याच्यापुरत वैयक्तीक!!

प्रतिसाद आवडला.

आता नीट मुद्देसुद लिहितो. भारतामधे पॉर्नबंदी म्हणा किंवा इतर बंदी का काम करत नाहीत?

पॉर्नबंदी घालणे आणि उठवणे ह्या एका गोष्टीला अनेक पैलु आहेत. कायदेशिर बाजु, व्यावसायिक बाजु, व्यक्तीसापेक्ष बाजु, आर्थिक हितसंबंध आणि सगळ्यात शेवटचा आणि सगळ्यात महत्त्वाचा म्हणजे भारतीय लोकांची भिकार वृत्ती.

कायदेशिर बाजुंचा विचार करायचा झाला तर मुळामधे सरकारनी हा निर्णय का घेतला ह्याची कुठलीही कारणं दिलेली नाहित. सार्वजनिक ठिकाणी पॉर्न बघणं किंवा बघायला भाग पडणं हा गुन्हा "पब्लिक इंडिसेन्सी" खाली मोडत असावं. मिपावरच्या कायदे क्षेत्रामधील मंडळींनी ह्याविषयी लिहिणं योग्य ठरेल. ठराविक वयोमर्यादेखालच्या व्यक्तीने अ‍ॅडल्ट मटेरिअल हाताळणं (१८-) ह्याला बालगुन्हेगारीखाली जबाबदार धरलं जातं का? समजा एखादी व्यक्ती पकडली गेली तरी चिरीमिरी देउन सुटते. रेल्वे पोलिस मोबाईल्स ची तपासणी करतात अधुन मधुन. किती जणांवर खटले चालवुन शिक्षा झाल्या आहेत? हा अंमलबजावणी करणार्‍या यंत्रणेमधला दोष झाला.

व्यावसायिक बाजु म्हणाल तर ऑनलाईन पॉर्न वरती किती व्यवसाय आधारित असतील ह्याची काही कल्पना करु शकता? इंटरनेट सर्व्हिस प्रोव्हायडर्स, पॉर्न इंडस्ट्रीमधली मंडळी, ब्राउझरवर अ‍ॅडव्हर्टाईझ होणारी उत्पादनं ही प्रातिनिधिक उदाहरणं झाली फक्त. एवढे सगळे लोकं हा "ईझी मनी" सहजासहजी सोडुन देतील असं वाटतं नाही. पॉर्नबंदी हटवण्यामागे ह्यामधल्या लॉबीचा दबाव असायची शक्यताही असु शकते. ह्यामधले इंटरनेट लॉबी वाले जे FUP (Fair Usage Policy) नंतर डेटा ला चार्ज असणारे आपले प्लान्स गाळामधे जातील ह्या भितीने कुठल्या थराला जातील ह्याचा भरवसा नाही. आर्थिक हितसंबंधांमधे हयच्या अजुन काही काळ्या बाजु मांडतोचं.

व्यक्तीसापेक्ष बाजु मी वरच्या मुद्द्यात मांडली आहेच. सद्विवेकबुद्धी, पर्सनल चॉईसेस वगैरे वगैरे. एका व्यक्तीचं आयुष्य जोपर्यंत ती दुसर्‍याला कुठल्याही प्रकारचा त्रास देत नाही तोपर्यंत नियंत्रणाखाली आणायचा नैतीक अधिकार कोणालाही नसावा.

आर्थिक हितसंबंध ही ह्या धंद्यामधली सगळ्यात काळी बाजु:

ह्या इंडस्ट्रीमधे गुंतवणुक कोणाची असते हो? :) ही लोकं स्वत:चे हितसंबंध जपायला काय करतात हे काय नव्याने सांगायला हवं का?
आजपर्यंत सरकारने बंदीचे अनेक निर्णय घेतले. प्रातिनिधिक उदाहरण म्हणुन गुटकाबंदीविषयी बोलु. काय झालं हो गुटकाबंदीनंतर? रुपया दोन रुपयाला मिळणार्‍या पुड्या सरळ सरळ दहा रुपयाला टपरी टपरीवर मिळायला लागल्या. महसुल/ एफ.डी.ए. ला हि गोष्ट माहित नसेल असं वाटतं? चिर्‍यामिर्‍या. पोती भरभरुन चिर्‍यामिर्‍या. ह्याला म्हणतात माफियाराज.

परवा पॉर्नबंदी घातली त्यावेळेला नॉर्थ इंडियन स्टेट्समधल्या "धंदे"वाल्यांनी काय करावं? एरवी १००-१५० रुपयाला विकली जाणार्‍या पॉर्न डीव्हीडीज काळ्याबाजार भावानी विकायला सुरुवात केली. ऑपॉर्च्युनिस्ट्स :P. (ref: सकाळमधली बातमी)

सगळ्यात शेवटी भिकार भारतीय मनोवृत्ती. कायदा केला रे केला की "बिन खड्ग बिना ढाल" वाल्यांचा आधीच चुकीचा असणारा "आदर्श" डोळ्यासमोर आणुन लग्गेचं सविनय कायदेभंग करायला जातील. अरे जिथे लोकांना सिग्नल पाळणं हा अपमान वाटतो तिथे साक्षात पॉर्नबंदी घातली तर पौरुषत्वावर घाला घातल्याचा आव आणुन तावातावाने वाद घालणारे ह्या दोन आठवड्यांमधे ढिगाने भेटले. ज्यादिवशी बंदी घातली गेली तेव्हापासुन ४८ तासांच्या आतमधे ह्या बंदीला प्रॉक्सी सर्व्हर्स वापरुन कसं मोडावं ह्याचे मेसेजेस फेसबुक म्हणा व्हॉट्स अ‍ॅप म्हणा सगळीकडे फिरत आहेत. कुठल्या वेबसायटी चालु आहेत ह्याची भली मोठी यादी पाठवली गेली. ह्या समाजप्रबोधनाचा परिणाम काय म्हणे तो? ज्या लोकांची पॉर्न डिक्शनरी १०=१२ वेबसायाटींपुर्ती मर्यादित होती त्यांना ८००-९०० वेबसायटींचा खजिना सापडला. सापडतील का तुम्हाला ह्यापेक्षा भिकार मनोवृत्तीची लोकं कुठं?

त्यापेक्षा कायद्याच्या चौकटीत राहुन लोकांना "हैदोस" घालायची परवानगी असणं काय वाईट आहे? बंदी घाला नाहितर नका घालु लोकं ते बघणारचं.

मला पॉर्न बघायचं किंवा त्यावर बंदी घालणं अश्या दोन्ही गोष्टींचं समर्थन करायचं नाहिये. लाईफ शुड बी ऑलवेज बॅलन्स्ड विथ डार्क डिसिजन्स अँड फेअर डिसिजन्स. अदरवाईज लाईफ विल बी रिडंडंट अँड बोरिंग.

"मनुष्यप्राणी,बोनोबो-एक माकडाची जात आणि डॉलफीन्स हे तीन प्राणी प्रजोत्पत्ति व्यतिरीक्त सेक्स करण्यात लय आनंद घेतात. नव्हेतर माणसाला मेंदुत अचाट कल्पनाशक्तीचं वरदान असल्याने विकृत कल्पनेतून तो प्रचंड आनंद घेऊ शकतो हे दाखवण्यातही तो आनंद घेत असतो."प्रो.देसाई मला म्हणाले.

बंदी असावी कि नाही यावर चर्चा आहेच आणि ती चालूच राहील .
माझ्या डोक्यात वेगळाच विषय आहे .

अतीच अवांतर होत असेल तर प्रतिसाद उडवून टाकावा
मुळात या सगळ्याची गरज लहान मुलांमध्ये का तयार होते ? त्यांना योग्य वयात योग्य ती माहिती दिली तर पोर्न बघणं टाळू शकतील का मुलं ? माझ्यामते हो . कारण बहुतेकदा वाढत्या वयातली उत्सुकता हे एकाच कारण असतं . नंतर त्याचं व्यसनात रूपांतर होतं . हो याचं हि व्यसन लागतं.

इथे बरेच पालक आहेत ज्यांनी मुलगी १२-१४ वर्षाची झाल्यावर तिला सध्या तिच्या शरीरात होत असलेल्या किंवा पुढे होणार असलेल्या बदलांबद्दल माहिती दिली असेल किंवा देणार असाल . पण जेव्हा हीच वेळ मुलांच्याबाबतीत येते तेव्हा "समजेल त्याचा तो " असं म्हणून टाळून दिली जाते . (असे लोक माहितीतले आहेत).

एका ओळखीच्या काकांनी मला त्यांच्या सिस्टम वर अडल्ट फ़िल्टर चालू करण्यासाठी बोलावलं होतं . का तर म्हणे त्यांचा सातवीतला मुलगा "काहीबाही" बघतोय . घरातले वडिलधारेच जेव्हा सरळ शब्द वापरून बोलू शकत नाहीत . तर ते मुलांना काय आणि कसं समजावणार ?

अद्दयाच्या मुलग्यांबाबतच्या मुद्दयाबाबत सहमत.माझ्या मुलाशी तो सातवीत गेल्यावर याबाबतीत त्याच्याशी बोलले होते.कदाचित माझ्या वैद्यकीय पार्श्वभूमीमुळे मला त्याच्याशी बोलण्यात संकोच वगैरे वाटला नाही. त्यातच माझ्या घरात चोवीस तास वायफायमुळे नेट अॅक्सेस आहे.तेव्हा मुलाशी काय बघ काय नको हे मला दुष्परिणामांसकट बोलावेच लागले होते.त्याला पासवर्ड न सांगुन अविश्वास ठेवावासा वाटत नव्हता हेही खरं.अगदी याच्या उलट घटना माझ्या एका डाॅ मैत्रिणीच्या मूलाबाबत घडल्यावर मला आपण जे केले ते बरोबरच याची खात्री मुलाच्या बाबालाही पटवता आली!त्याला वाटतं मुलांना सांगावे लागत नाही.आपोआप कळतं सर्व!
तर याच मैत्रिणीच्या मुलाने सातवीत असताना एका वर्गातल्या मुलाच्या मोठ्या भावाने नेटवर लावलेला पाॅर्न व्हिडिओ पाहिला.नंतर मात्र आपण काहीतरी चुकीचं केलंय ,घाण पाहिलंय वाटून घुसमटायला लागला.त्यात त्याला सारखं हात धुण्याची सवय लागली.सारखं गप्प राहतो,हात धुतोय म्हणून चिंतित आईने जवळ घेऊन विचारल्यावर पोरगं रडायला लागलं.आणि सर्व सांगितलं.
त्यानंतर बरेच दिवस त्याचे काऊन्सेलिंग करावे लागले.हे सर्व माझ्या मुलाला मला सांगून त्याच्याशी यावर बोलता आले.
आईवडील मुलाच्या नात्यात तेवढी मित्रता असेल तर मुलांशी यावर बोलता येऊ शकते.बोलावेच.

पॉर्न चे फायदे --
वि. सु. - यात पॉर्नचे कुठलेही समर्थन नाही किंवा त्याच्याबद्दल कोणताही आकस नाही. हे त्याचे फक्त वस्तुनिष्ठ वर्णन आहे.
बहुसंख्य व्यक्तींच्या जोडीदाराची शरीरबोली आणी शरीरसौष्ठव हे त्यांना आकर्षित करेल किंवा काळानुसार आकर्षित करून ठेवेल असे राहत नाही (पुरुष नि स्त्रिया दोन्ही).काही काळानंतर आपल्या जोडीदाराच्या शरीराचे आकर्षण कमी झाले/ नाहीसे झाले तर त्या व्यक्तीबरोबर शरीर संबंध ठेवणे हे जास्त जास्त कठीण होत जाते. मानवी मन हे अशावेळेस कल्पनारम्यतेचा( FANTASY) आधार घेत असते. आपल्या जोडीदारा ऐवजी दुसर्या तरुण नट किंवा नटी बरोबर आपण प्रणय करीत आहोत( यात संभोगच असेल असे नाही) अशा कल्पना विलासाचा आधार घेऊन प्रत्यक्ष प्रणय क्रीडा चालू राहू शकते. यावेळेस बायका नवर्याऐवजी दुसर्या तरुण आणी देखण्या पुरुषाची आणी नवरे बायको ऐवजी एखाद्या सुंदर नटीची कल्पना डोक्यात ठेवून शृंगार करत असतात. (सनातनी लोक याला मानसिक व्यभिचार म्हणू शकतील). परंतु हि परिस्थिती ९० % जोडप्यांच्या बाबतीत त्यांच्या आयुष्यात कधीतरी घडतेच.अशा कल्पना विलासाचा मूलाधार अश्लील साहित्य असू शकते. आपली बायको कमनीय आहे किंवा आपला नवरा तारुण्याने मुसमुसलेला आहे आणी तो अर्धा तास "संबंध" ठेवू शकतो अशा तर्हेचा कल्पनाविलास या जोडप्याला एकत्र ठेवण्यास मदत करू शकतो. या कल्पनाविलासामुळे भावनिक/ मानसिक निचरा होण्यास मदत मिळते. सम्भोगासक्ती( मैथुन) हि आद्य प्रेरणा आहे तेंव्हा ती दडपणे हे अनैसर्गिक आहे अशावेळेस कोंडून ठेवलेल्या भावनांचा निचरा होण्यास बरेच लोक पॉर्नचा आधार घेतात हि वस्तुस्थिती आहे. त्याच्या समर्थनार्थ कोणी आमची "कामसूत्र संस्कृतीच" आहे याचा आधार घेतात.
बायको ढिगार्या सारखी पडलेली असते किंवा नवरा बटाट्याच्या पोत्यासारखा कळकट आहे ( हि प्रत्यक्ष रुग्णांनी केलेली वर्णने आहेत) असे असताना संबंध कसा ठेवणार असे प्रश्न रुग्णांकडून बर्याच वेळेस येतात. वंध्यत्वा वर उपचार करताना आपल्या शारीरिक संबंधांची वारंवारता किती आहे? हा एक नैसर्गिक प्रश्न येतोच. हि वारंवारता वाढवणे हे हि आवश्यक आहे. मग अशा वेळेस त्यांना उपाय सांगताना दोघांची शारीरिक आकर्षकता वाढवायचे उपाय सांगण्याबरोबर चावट आणी अश्लील( यात फरक श्रेणीचा आहे) साहित्य वाचणे/ पाहणे हेही सांगावे लागते. पुरुषांची परिस्थिती फारच वाईट असे.(कारण प्रत्यक्ष कार्य पुरुषाला करावे लागते. स्त्रिया थंडपणे पडून राहू शकतात)
बायको लठ्ठ असल्याने आकर्षणच वाटत नाही त्यातून ती कायम घामाने थबथबलेली असते त्यामुळे "इच्छा'च होत नाही आणी "इच्छा" झाली तरीही लिंग ताठरता येत नाही हि परिस्थिती फार वेळा आढळून येते . मुळात लठ्ठ पणामुळे स्त्रीला PCOS(POLYCYSTIC OVARY SYNDROME-- PCOS is the most common endocrine disorder among women between the ages of 18 and 44. It affects approximately 5% to 10% of this age group. It is one of the leading causes of poor fertility स्त्रोत विकी) हा आजार झाल्याने वंध्यत्व आलेले असता हा "अजून" असलेला प्रश्नही( लिंगशैथिल्य) सोडवावा लागतो. त्यातून ज्या दिवशी स्त्रीबीज तयार होईल( हे स्त्रीबीज २४-३६ तासच कार्यक्षम असते आणी यानंतर संबंध केला तर तो निरुपयोगी ठरतो) त्या विविक्षित दिवशी त्यांना संबंध ठेवा हे सांगावे लागते. यामुळे मुळात कठीण असलेला शरीर संबंध हा अजूनच कृत्रिम होतो. अशा वेळेस पुरूषाला उद्दीपित करण्यासाठी चावट आणी अश्लील साहित्याचा वापर करावा लागतो किंवा पुरुषाला कल्पनाविलासाचा( FANTASY) आधार घ्या हे सांगावे लागते. हे कितीही सोपे असले तरी आपली बायको ८७ किलो ची असताना तिला चवळीची शेंग "समजणे" किती कठीण आहे हे जो त्यातून गेलेला आहे त्यालाच विचारा.
गर्भाशयात शुक्राणू रोपण (INTRAUTERINE INSEMINATION) या क्रियेसाठी पुरुषाला वीर्य दान करावे लागते परंतु हस्तमैथुन करून वीर्य देणे हि गोष्ट अपरिचित वातावरणात सोपी नसलेली गोष्ट आहे. १९९४ साली आमच्या वंध्यत्व केंद्राला यासाठी दिलेली खोली जुनी इंग्रजांच्या काळातील होती (३० X २० फुट आणी तिचे छप्पर १८ फुट होते) अशा ठिकाणी तुम्ही कितीही पडदा लावा माणसाला लिंग ताठरता येणे फार कठीण होत असे. अशा वेळेस आम्ही सरकार कडून एक व्हिडियो प्लेयर शैक्षणिक अनुदानातून विकत घेतला आणी अशा उपचारातून यशस्वी झालेल्या पहिल्या माणसाला अश्लील साहित्यःच्या कॅसेट्स "भेट " देण्यास सुचवले.यानंतर अशा १२ कॅसेट आम्हाला भेट म्हणून मिळाल्या होत्या( या कॅसेट चोरीच्या भीतीने कुलुपबंद ठेवाव्या लागत असत). जे लोक त्यातून गेले होते त्या लोकांना त्याची गरज किती आहे ते व्यवस्थित समजलेले होते.
वि सू-- यात कोणत्याही वजनाच्या किंवा आकाराच्या अथवा रंगाच्या व्यक्तींचा अधिक्षेप करणे हा हेतू नसून प्रत्यक्ष आलेल्या अनुभवांचा उल्लेख आहे
मूळ मुद्दा सरकारने त्यात हात घालावा कि नाही हे मी वर दिलेल्या इतर प्रतिसादात माझे मत दिलेले आहेच त्याची द्विरुक्ती नको.

अवांतर: तोंडावर कोणी कितीही इंजिनियर डॉक्टर होणार म्हणले तरी मनातून प्रत्येक तरुणाला याच इंडस्ट्री मध्ये करिअर करायची सुप्त इच्छा असते (काय आप्पा वरून साभार )

मिपावरचे या विषया संबंधीचा एक धागा :-
http://www.misalpav.com/node/20247
बाकी, पॉर्न इंडस्ट्री मधील व्हिडीयो बद्धल चर्चा होते, पण त्यामागची लैंगिक उत्पिडन्,क्रौर्य तसेच ड्रग्स आणि विकॄती या बद्धल जास्त बोलले जात नाही ! मला आठवतय त्याप्रमाणे युएस पॉर्न इंडस्ट्रीने मागच्या रिसेशनच्यावेळी {२००९ } बेल आउट पॅकेज सुद्धा मागितले होते ! ;)

मदनबाण.....
आजची स्वाक्षरी :- तुझे जीवन की डोर से बाँध लिया है... :- Asli Naqli

एकुणच

१) बहुतांश लोकांन्नी नितांत सुंदर असे पोर्न चित्रपट पाहिलेले दिसत नाहीयेत !
२) पॉर्न हे केवळ पुरुषांसाठी बनवले जाते , केवळ पुरुषांन्नाच त्यातुन आनंद मिळतो . असे काही जणांचे मत दिसत आहे .
३) पॉर्न पाहुन लोकांना इन्फेरियॉरिटी कॉम्प्लेक्ष येतो ( हे बर्‍याचांशी खरे आहे , पण असा कॉम्प्लेक्ष येणारे लोक खर्‍या अर्थाने प्रौढ झालेलेच नसतात हे ही तितकेच खरे )
४)पॉर्न मधे इमोशन्स नसतात असे जे काही मत आहे ते ही काहीच्या काही आहे , इन्टिमेट रिलेशन मधील शृंगाराचे चित्रण न पाहिलेले लोकच असे काहीतरी विधान करु शकतात.
५)चाईल्ड पोर्नोग्राफी हा नक्कीच विकृत प्रकार आहे त्यावर १००% बंदी असायलाच हवी ! पण म्युच्युअल कन्सेंट ने केलेल्या पोर्न वर बंदी आणणे ही तर सरळ सरळ स्वमतंध दांभिकता आहे !
६) भारतात बहुतांशलोक प्रौढ होतच नाहीत , ०-१८ वयोगटातुन डायरेक्ट ६० + ह्या वयोगटात उडी मारतात त्यामुळेच ह्या असल्या पॉर्नबंदी सारख्या मुर्ख प्रकारांचे पीक येत आहे !
७) डिक्लेरेशन मधे म्हणल्या प्रमाणे We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness.
लोकांच्या पर्स्युट ऑफ हॅप्पीनेस वर गदा आणणारे सरकार जास्त काळ टिकुन राहु शकेल असे वाटत नाही . ( अर्थात सरकारने कालच पोर्न वर बंदी घालता येणार नाही असे क्लीयर केले आहे :) )

असो .

(संपादित)

मुळात मानवी भावना ९ रसांशी सतत निगडीत असतात.

१. हास्य रस

२. अद्भूत रस

३. शांत रस

४. रौद्र रस

५. वीर रस

६. करूणा रस

७. भयंकर रस

८. बीभत्स रस

आणि

९. श्रृंगार

आहारात जसे आपण सगळेच रस आलटून-पालटून वापरतो तसेच ह्या रसांचे पण आहे.

आहारात पण एखाद्याला गोड आवडते तर एखाद्याला तिखट, कुणाला आंबट-गोड.

तसेच ह्या नव-रसांच्या बाबतीत पण व्हायला हवे.विशेषतः "श्रृंगार-रसाच्या" बाबतीत.

कारण इतर ८ रसांपेक्षा, श्रृंगार रस जास्त प्रमाणात मनावर मोहिनी घालतो.

पण हा रस माणसांच्या जीनात प्रवेश करतो तोच मुळी पौंगडावस्थेत आणि तो पण अतिशय चुकीच्या मार्गांनी (सिनेमा, जाहीराती,निळे-पिवळे साहित्य आणि मित्र)

आधीच्या पिढीत इतक्या विपूल प्रमाणत हे साहित्य उपलब्ध न्हवते, पण आमच्या पिढीत १९८२-१९८३ नंतर रंगीत दूरदर्शन संच आले आणि गावोगावी व्हिडिओ पार्लर सुरु झाले. ३-४ रुपयात हिंदी सिनेमे बघण्यापेक्षा ५/- रुपयात निळे सिनेमे बघण्याचे प्रेक्षकांचे प्रमाण वाढले.

सुरुवातीला मुंबई-पुणे इतपतच मर्यादीत असलेले हे क्षेत्र पुढे गावो-गावी पसरले कारण,

१. कमी पैशात गुंतवणूक

२. हमखास येणारा प्रेक्षक वर्ग (कारण दर-वेळी नवे सिनेमे, रोज ६-७ शोज, कधी-कधी १५-१६...होय ही सत्य घटना आहे...ठाणे-मुलुंड भागात सकाळी ८ ते रात्री १२ वाजेपर्यंत हे शोज चालत असत.)

३. कमी टॅक्स.

४. प्रचंड नफा (एक लाखाचा परतावा, जास्तीत जास्त ५ ते ६ महिन्यात, पुढे फक्त टांकसाळ)

१९९२ नंतर भारतात इंटरनेटचा वापर बर्‍यापैकी वाढला आणि २००० नंतर तो अक्षरशः फोफावला.

युट्युब, टोरांट मुळे घरबसल्या हवा तो कार्यक्रम, आपल्याला हव्या त्या वेळेला, पहायला मिळाला लागला.चांगल्या बरोबर वाईट पण येते,(अणू उर्जे बरोबर अणू बाँब, डायनामाईट===> खडक फोडायला आणि शत्रू सैनिक मारायला) ह्या नियमानुसार, युट्युब आणि टोरांटच्या बरोबर निळ्या सिनेमांचे पण आगमन झाले.

आज १९८३च्या जमान्यात व्हिडिओ पार्लर मध्ये निळे सिनेमे बघणारा प्रेक्षक-वर्ग घरी पण तेच सिनेमे बघतो.

आता तुम्हीच सांगा घरोघरी बाप आणि मुलगा, निळे सिनेमे बघत असेल तर कायदा कितपत आळा घालणार?

आणि मुळात निळे सिनेमे का करायला लागतात?

खरे तर, ज्या देशात वात्सायनाने "काम-शास्त्र" हा उत्तम ग्रंथ लिहिला आणि ज्या देशांत "खजुराहो" सारख्या उत्तम शृंगारीक मुर्ती घडवल्या गेल्या, त्या देशातील समाज एका उत्तम नीती-चारित्र्याचा, घडायला हवा होता.

पण असे झाले नाही.

एकतर परकीय आक्रमण आणि त्यांनी केलेली स्त्रियांची विटंबना आणि त्यांनी स्त्रियांना दिलेली दुय्यम वागणूक.

स्त्रीला उपभोग्य वस्तू समजायचे, तिच्या मताला-भावनांना किंमत द्यायची नाही, हे समाजमनावर ठसवल्या गेले.अद्यापही भारतीय समाज ह्या समजातून १००% बाहेर पडलेला नाही.

आणि

दुसरे कारण म्हणजे,

पौगंडावस्थेत मुला-मुलांची होत असलेली शृंगार-रसाच्या बाबतीतील कुचंबणा.

वयात येतांना पुरुषांना जशी स्त्री शरीराची ओढ असते (शारीरीक लगट), तशीच स्त्रीयांना पण कुणीतरी त्यांच्या भावना समजून घेणारा, त्यांना मित्र म्हणून हवाच असतो.(भावनीक ओढ)

ज्या मुलांना स्त्री मैत्रीण मिळत नाही किंवा ज्यांची वासना जास्त असते, असे पुरुष साहजीकच वेश्यांकडे आणि ते पण नाहीच जमले तर निळे सिनेमे बघण्याकडे वळतात.

वेश्या व्यवसाय ही जशी अशा (श्रूंगार-रसाच्या अधिन झालेल्या) पुरुषांसाठी आवश्यक बाब आहे, तितकीच आवश्यकता अशा पुरुषांसाठी, ह्या निळ्या सिनेमांबाबत आहे.

आधी उल्लेख केल्या प्रमाणे, कुणाला कुठला रस जास्त आवडेल ते सांगता येत नाही.

खजुराहो आणि कामशास्त्राने, जर ह्या भारतीय समाजमानावर परीणाम होत नसेल, तर ह्या निळ्या-पिवळ्या साहित्याने पण नक्कीच होणार नाही.

उगाच निळ्या-पिवळ्या साहित्याला दोष देण्यापेक्षा, स्त्रियांचा आदर करण्याची शिकवण, ह्या समाजाला देण्याची जास्त गरज आहे.

मला असा समाज बघायला आवडेल,

की जो.....

१. एकटी स्त्री दिसली तरी एखादी झुंड तिच्यामागे लागणार नाही. (कुवैतमधल्या फाइल नावाच्या उपनगरात, कंपनीच्या गाडीमधून स्वतः बघीतलेले द्रूष्य.(ह्या स्वानुभवर कथा टाकणार नाही.कट्ट्याला मात्र नक्कीच सांगीन.) कुवैत मध्ये निळ्या सिनेमांना बंदी आहे.इतकेच कशाला, सिनेमांमधील चुंबन द्रूष्याला पण बंदी आहे.)

२. तिच्या असहाय्यतेचा फायदा घेवून तिला आर्थिक दृष्ट्या लुबाडणार नाही.

इथल्या द्रौपदीला वस्त्रे देण्याची वेळ, श्रीकृष्णावर परत येवू नये आणि घरोघरी रावण जन्माला येवू नये, ही पालक म्हणून आपलीच जबाबदारी आहे.

उत्तम चर्चा.

१.पॉर्न बघताना किंवा लीगल ठरवताना त्यामध्ये काम करणार्‍यांच्यावर अन्याय होत आहे हा मुद्दा दुर्लक्षला जातोय . मागणी वाढेल तसा पुरवठा वाढेल आणि त्यामुळे शोषण वाढेल . अजूनही बरेच स्त्री पुरूष बळजबरीने हे काम करतात .

२.वाढत्या मागणीने छुप्या कॅमेराने केलेले शूटींगचे प्रमाण वाढते आहे आणि बदनामीमुळे अनेकजण आत्महत्या करत आहेत, लोकांचे संसार उद्ध्वस्त होत आहेत.

अविवाहित तरुणांच्या काम जीवनामध्ये पोर्न फार मोलाची भूमिका बजावते. किंबहुना वेश्यागमन आणि पोर्नच ( निलचित्रफिती आणि पिवळी पुस्तके) त्याला 'मोकळं ' होण्यासाठीचे पर्याय म्हणून उपलब्ध असतात. अशा परिस्थितीत त्यावर बंदी घातल्याने 'मोकळं' होणं अजूनच जिकिरीच काम होईल. पर्यायाने मुली व स्त्रियांवरच्या अत्याचाराच्या घटनांमध्ये वाढ होऊ शकते. बंदीचे हे दुष्परिणाम आपण लक्षात घ्यायला हवेत.
तसेच ज्या पोर्न साहित्यात नैसर्गिक संभोग दाखवतात त्यात विकृती वाढेल असे काहीच नसते उलटपक्षी असे पोर्न हे तणाव नाशकाचं काम करतं.

सरकारने घाईघाईत बंदी घातली आणि तितक्याच वेगात काढली. या दरम्यान कोणकोणत्या साईट्सवर बंदी आहे याची 825 नावांची लिस्ट वर्तमानपत्रांनी दिलेली.ज्यांना 10-15 साईट्सची नाव माहीत होती त्यांना आयती 825 नाव उपलब्ध करून दिली. मग फायदा कुणाचा झाला?

खजुराहो आणि कामशास्त्राने, जर ह्या भारतीय समाजमानावर परीणाम होत नसेल, तर ह्या निळ्या-पिवळ्या साहित्याने पण नक्कीच होणार नाही.>>>
खजुराहो आणि कामशास्त्राची आणि हल्लीच्या पोर्न ची तुलना करणाऱ्यांची कीव करावीशी वाटते . 'कामशास्त्र'. नावातच शास्त्र आहे त्याच्या .
एवढा तणाव यायचं कारण काय ? दुसरे काही कामधंदे नाहीत का ? पोर्न कितीही बघितलं बघावसं वाटतं . सारखं सारखं तेच बघून जाणीवा बोथट होतात आणि मग अजून वेगळं , फांटसी ,हिंसक बघावसं वाटतं आणि मग ते करून सुधा बघावसं वाटतं त्यामुळे उलट अत्याचाराचं प्रमाण वाढण्याचा धोका आहे .
आयला कुठं चाललाय भारतीय समाज ?काही लोक एकवेळच्या अन्न खाण्यासाठी मरतायेत .काही पैशे खाण्यासाठी . काही पोर्न मध्ये बुडून गेलेत . काही ह्या देशाला उध्वस्त कसं करता येईल ह्या प्रयत्नात आहेत . पुन्हा पारतंत्र्य आलं तर आश्चर्य वाटायला नको . लगे रहो . पुढच्या पिढीला आर्थिक सुरक्षितता देण्यासाठी आपण जेवढे प्रयत्न करतो तेवढे सामाजिक , संस्कारी सुरक्षितता देण्यासाठी करत नाही .