तुला असे मुळूमुळू रडतांना पाहून,
मी थोडातरी विरघळेन,
असे वाटले असेल तुला -
माझ्या य:कश्चित जिवासाठी
तू तुझे हे अनमोल अश्रू ढाळतेस...
माझ्या रुक्ष चेहऱ्यावर जाऊ नकोस
माझ्या कठोर काळजातही
ते अश्रू जपून साठवताना -
माझी किती तारांबळ होत आहे
हे तुला न दिसण्याची मी
खबरदारी घेत आहे !
.
प्रतिक्रिया
10 Oct 2012 - 10:08 am | ज्ञानराम
खूपच छान . आवडले..
10 Oct 2012 - 10:52 am | अमोल केळकर
मस्त ...
अमोल केळकर
10 Oct 2012 - 11:32 am | कवितानागेश
सुंदर....
10 Oct 2012 - 1:01 pm | सस्नेह
याला कविता का म्हणायचे कळले नाही.. पहा.
तुला असे मुळूमुळू रडतांना पाहून मी थोडातरी विरघळेन असे वाटले असेल तुला -
माझ्या य:कश्चित जिवासाठी तू तुझे हे अनमोल अश्रू ढाळतेस. माझ्या रुक्ष चेहऱ्यावर जाऊ नकोस. माझ्या कठोर काळजातही ते अश्रू जपून साठवताना माझी किती तारांबळ होत आहे हे तुला न दिसण्याची मी खबरदारी घेत आहे !
10 Oct 2012 - 1:21 pm | गवि
हे राम...!
10 Oct 2012 - 1:25 pm | गोमटेश पाटिल
aata ramaala kashaalaa madhe odhatay???
10 Oct 2012 - 6:39 pm | सस्नेह
आता संपादकांनीच 'राम' म्हटल्यावर आम्ही कुणाच्या तोंडाकडे पहावे सल्ल्यासाठी?
10 Oct 2012 - 5:28 pm | प्रभाकर पेठकर
ह्याला काव्यात्मक विचार शृंखला किंवा मग एका चांगल्या कवितेचे 'रॉ मटेरियल' म्हणता येईल.
11 Oct 2012 - 7:38 am | पाषाणभेद
असल्या काव्यप्रकाराबद्दल रमेश तेंडूलकरांनी (तेच ते, सचिन तेंडूलकराचे वडील) यांनी चांगले विवेचन केले आहे. मला नक्की आठवत नाही. पण मी नंतर आठवून सांगण्याचा प्रयत्न करेन.
10 Oct 2012 - 1:24 pm | गोमटेश पाटिल
snehankita kontihi kavita ashi panktit na lihita vakyat lihali tar ti kavita nahich vatayachi..... have tar dusari yekhadi prayatna karun baghaa....