लघु वल्गुदभारत-भाग १.

समस्त पंडित कवींचे आभार आणि क्षमा मागून पुढची ही वल्गुद-जिलेबी पाडली ऐसीजे . काही जिलेब्यांचे वरिजिनल मॉडेल मिपाकर नक्कीच वळखू शकतात. नसल्यास परत सांगतो शेवटी . तर या त्या जिलब्या:

असा येतां पाहे निजनिकट तो वल्गुद-हरि |
तदा जोकर् चित्तीं बहुत भरती मोदलहरी |
सुरीतें चाकूतें परजुनि वदे गद्गद रवें |
दिले शत्रू देवें मज सकल लोकांत बरवें ||१||
जिथे नाचती गुंड त्या जोकराचे | जनें होत पिल्लू जणूं कोकराचें |
स्व-कौशल्य ज्या कत्तलींतून नाना | दिसे त्या करोनी करीती तनाना ||२||
असे कर्णिका अंबुजामाजि जेवी | ठगांमध्यभागी बसे ली चि तेवी |
बसे एकला शांत जो चीनदेशी | तया बाहिरी काढणे हो अपेशी ||३||
तरी काढले बाहिरी लीलया हो | पुरी वाल्गुदी दाविली पैं तयां हो |
दिसामाजि ली आणिला गॉथमांते | तसा सोपवीला पहा गॉर्डनांते ||४||
तदितर ठग भेणे वेगळाले पळाले |
बहुत बहुत दंगा जे कराया मिळाले |
स्वठग गवसला जो याजपाशी नसे तो |
कठिण समय येता कोण कामास येतो ||५||
अद्यापि रेचल मनी बहु आठवीते |
संभाषणें निजमना रिझवीत जाते |
गेली परी हृदय नष्टवुनी सदाची |
कैसे जगू, रुचि मनातिल नष्ट साची ||६||
अशी संपली पूर्ण हो अष्ट वर्षें |
रणें माजती गॉथमीं हर्षमर्षें |
तरी वाल्गुदेया स्मरतात काही |
उसासे तरी काढती लोक काही ||७||
(क्रमशः).