पानी आनाया जावू कशी
हांडा घेतला बादली घेतली घेतली ग बाई मी कळशी
पन पानी आनाया जावू कशी मी जावू कशी? ||धृ||
दुसरी स्त्री: का गं आसं काय म्हनतीया?
आगं विहीर कोरडी, हापसा तुटका
नाला भाकड, नदी सुकी ग बाई नदी सुकी
मग पानी आनाया जावू कशी मी जावू कशी? ||१||
दरवर्शाची ही रडगानी पावसाळ्यात म्होप पानी
हिवाळा सरता अंगावर काटा पान्यासाठी लई बोभाटा
प्यायाला नाही पानी आन कशी करावी सांगा शेती
मग पानी आनाया जावू कशी मी जावू कशी? ||२||
दिस सारा पान्यात जायी त्याच्यासाठी सारी घाई
दोन मैल गेल्याबिगर पानी काही दिसत न्हाई
चार्यापायी गाय गेली, गोर्ह्याला कशी टाकू ग पेंढी
मग पानी आनाया जावू कशी मी जावू कशी? ||३||
बायकांचं जीनं आबरूचं कोनी नाही तिला वाली ग
बकरू मोठं केलं अन विकलं जसं खाटकाला ग
दुश्काळानं मढं केलं उपेग काय घेवून फाशी
मी पानी आनाया जावू कशी मी जावू कशी? ||४||
- पाषाणभेद
प्रतिक्रिया
29 Apr 2012 - 10:07 am | प्रचेतस
छान कविता पाभे. पाणीटंचाई आणि दुष्काळाचं यथार्थ चित्रण केलंत.
30 Apr 2012 - 10:09 am | अमृत
म्हणतोय.
अमृत
30 Apr 2012 - 9:36 am | अत्रुप्त आत्मा
नेहमी प्रमाणी नेमके चित्रण :-)
30 Apr 2012 - 4:07 pm | पियुशा
च्च च्च्च च्च्च
वास्तवदर्शी :(