त्रुटी

नको तिथे नको तेव्हा.. असा काहीतरी एक लेख आला होता तो वाचा.

वयोमान वगैरेनी सुरुवात करतात कशाला हे शिंचे?
सुरुवात सबुरीने घ्या की आणि शेवट - काहीतरी हालचाल करा की.
छान विरोधाभास आणलाय लेखात.

सवतचि भासे मला| दूती नसे ही माला||
नच एकांती सोडी नाथा| भेटू न दे हृदयाला||

गॉट द मेसेज व्हॉट आय वाँट ....

विनायक पाचलग
वाँट टु टॉक

लै दिसांनी आला लेख मास्तुरे!
आपल्यापेक्षा लोकांनाच आपल्या मुलांची काळजी जास्त असते की काय असे वाटते कधीकधी.
आमचे चिरंजीव तिसरीत जातील आता पण आत्तापासूनच - "लक्ष देताय की नाही त्याच्या सायन्स आणि मॅथ्सवर? उगाच लँग्वेजेस मधे फार काही करु देऊ नका हां, पुढे त्याचा तसा काही उपयोग नसतो!"
"तुम्ही स्वतः इंजिनिअर ना? मग लेकाला काय इंजीनिअरच करणार असाल!"
आता इतकी वर्ष आधी त्यानं काय करावं हे मी कोण आणि कसा ठरवणार? आता त्याचं खेळायचं वय आहे ते त्याला छान एन्जॉय करुदेत की, पण नाही लोकांची खोड जात नाही!

चतुरंग

लोकांना बर्‍या या गोष्टी लक्षात रहातात, पुढे भोचकपणा करण्यासाठी! मला रोजची तारीख आणि वार नाही धड आठवत!

अदिती

छान मास्तर :)
बर्‍याच दिवसानंतर तुमचा लेख वाचायला मिळाला. नक्कीच भरपुर बिझी आहात तुम्ही :)

***************************************************
दुरितांचे तिमीर जोवो/विश्व स्वधर्मसुर्ये पाहो/जो जें वाछील तो तें लाहो/प्राणिजात/

बर्‍याच दिवसांनी लेख आला तुमचा.. ;)
बाकी, लोक भोचकपणा करायचे सोडायचे नाहीतच.. मस्त सुटी मिळालीय.. एंजॉय कर म्हणावं.. नंतर आहेच सगळं!!!

मस्त कलंदर..
नीट आवरलेलं घर ही घरचा संगणक बंद पडल्याची खूण आहे!!!!

मास्तर ईज बॅक..
खुप दिवसांनी मास्तरांचा लेख तोही नेहमीप्रमाणे विचार करायला लावणार...

निखिल
================================
करा चर्चा दुज्यांच्या पातकांची, स्वतःला तेवढे गाळून बोला!!!!

"काय सर, खुप दिवसांनी भेटताय?" एकदम बिझी का?

अजून येऊ द्या...!

- दिलीप बिरुटे

अरे मास्तुरे....

*संपादित - प्रत्येक ठिकाणी संपादकांवर चिखलफेक करु नये हि विनंती
संपादक *

--अवलिया

वा वा वा मास्तर बर्‍याच दिवसांनी लेख आला वाचनात तुमचा.

अश्या चोंबड्या माणसांच्या वार्‍यालाही उभे राहु नये.
आपली तर कवटई सरकते अशी माणस भेटली तर, सरळ वाटेला लावतो आपण त्यांना.

उद्बोधक.....

बिपिन कार्यकर्ते

लेखात "गाडी दिली आहे की" असे वाचले. त्यावरून आठवले.

मी शाळेत असल्यापासून आमच्या घरी स्कूटर होती (लॅम्ब्रेटा- माहिती आहे का कुणाला ही?).

तर मी नोकरीला लागल्याच्या सुमारास वडिलांनी ती वापरणे बंद केले होते. मग काय मला बरेच होते. मी ती वापरू लागलो.

मी ती स्कूटर वापरतो हे पाहून वडिलांनी ती विकून टाकायचे ठरवले. मी त्यांना "कशाला विकताय? मी वापरतोय की!!!" असे म्हटले.
तेव्हा "तुला वापरायला तू नवीन स्कूटर तुझी तू घे" असे वडिलांनी सांगितले.

त्यावेळी मला राग आला. कारण नवीन नोकरी असल्याने स्कूटर घेण्याएवढे पैसे माझ्याकडे नव्हते.

आज मागे वळून पाहताना वडिलांनी योग्य तोच धडा मला शिकवला/घालून दिला असे वाटते. कारण त्या निमित्ताने का होईना मी काही ठराविक रक्कम शिल्लक ठेवू लागलो.
इथल्या सदस्यांना याबद्दल काय वाटते ते जाणून घ्यायला आवडेल.

नंतर फ्लॅट घ्यायची वेळ आली तेव्हा त्यांनी मला 'मदत' केलीच. पण शक्य असूनही फ्लॅट घेऊन दिला नाही. तोपर्यंत मी शहाणा झालो होतो.

मास्तर, उत्तम लेख...

=)) बसवला ऑटोत ..
भेंडी ... मास्तर मला वाटलं मधल्या काळात पोर्‍याच्या ईंटरव्यु चा अभ्यास घेत बसलेत असं मला उगा स्वप्ण पडत होती .. बरं झालं लै दिवसांनी का होईना मास्तर ने हातात घेतली ... लेखणी हो :) आणि लिहीते झाले ... तुमच्या हाताला धरुन अजुन काही जणांना लिहायला शिकवलंत तर मराठी ला मोलाची मदत होईल =))

असो ... डु यु गॉट द मेसेज यु वाँटेड ?

अवांतर : एखाद्या रैवारी ठाण्याला येऊ म्हणतो मास्तर , तुम्ही बोलवणार की डायरेक्ट येऊ ? जेवायच्या टायमाला ? ;)

- टारायक टॅबु

लै भारी!
सुरवातीच्या काळातला त्रास, माणसाला ज्यास्त कोंपीटिटीव्ह बनवतो!
(स्वानुभव).

संजय अभ्यंकर
http://smabhyan.blogspot.com/

बाकी ह्या लोकांना अस बोलुन काय भेटत असेल??
किंवा काही लोक जाणीवपुर्वक नाही करत अस मला वाटत तेव्हा एखाद्याशी असलेल्या संबंधावरुन निष्कर्ष काढावेत अस मला वाटत उगाच गैरसमज नकोत.

काय सर, खुप दिवसांनी भेटताय?" एकदम बिझी का?

खूप खूप महिन्यांनी वाचला आपला लेख. मी एकदम बिझी होते. वाचन अशक्य होते म्हणून. चक्क क्रिप्टिक नाही. ;) मस्त जमला आहे...

इतरांची (चांभार)चौकशी करणे हा मानवाचा स्वभाव आहे असे वाटते. ते करून उणी दुणी काढली की स्वतःची दु:खे, वंचना क्षणभर विसरल्यासारखे होत असावे.

बायदवे, घरात गाडी [चार चाकी] आहे म्हणून चालवायला दिली आहे की नावावर करून टाकली आहे? उगीच माझीही चौकशी हं! ;) ह. घ्या.

जमून आला आहे.

कालपासून निवांतपणा मिळत नव्हता. आत्ता वाचला. टिपिकल मास्तर.

सरांचा लगेच कळलेला लेख आवडला.
आता मुलाचे कॉलेजातले पुस्तकी धडे संपून आयुष्यातले धडे सुरु झाले असे म्हणायला हवे.

रेवती

मुलांकडून नेहमी काहीतरी घरकाम करून घ्यावे, म्हणजे त्यांची निर्णयक्षमता वाढते आणि यथायोग्य जबाबदारीची जाणीव व्हायला लागते.