मॅकमामा

बरेच दिवसांनी चांगले वाचायला मिळेल. संजोपकाकांचे जुने लेखन वाचले आहे. काका, ह्या पेक्षा कडक माल काढु शकतात.

मिभोकाकापण कधी लेखमौन सोडतात त्याची वाट बघतोय.

-----

ज्या दिवशी शिवजयंती साजरी न होता, शिवचरित्र साजरे होईल तो दिवस म्हणजे महाराष्ट्राचा पुनर्जन्माचा दिवस असेन.

विनू प्रकरणाची संदिग्धता मनास फार, खूप चटका लावून गेली - लेखकाचं यश.
वेगळ्याच सामाजीक स्तरावरील २ व्यक्तींचे खूप प्रभावी व्यक्तीचित्रण. भाषा वातावरणनिर्मीतीस पोषक.
व्यक्तीचित्रण हटके आहे, आवडलं.

सवतचि भासे मला| दूती नसे ही माला||
नच एकांती सोडी नाथा| भेटू न दे हृदयाला||

छान जमलंय. थोडंसं जयवंत दळवी ष्टाईल. 'सारे प्रवासी घडीचे' मधे पण एक कॅरॅक्टर आहे असं. काय बरं त्याचं नावं ? आठवत नाहीये.

लिखाण ओघवत आहे. =D>

त्यांच्यात दिवस करतात का हो?नाही ते ओल्ड मंक च नका विसरु नाही तर कावळा नाही शिवायचा. नाही तुमचा फार जीव दिसतो त्यांच्या वर ..आणि त्यांचा ओल्ड मंक वर.

शब्दांना नसते दुखः; शब्दांना सुखही नसते,
ते वाहतात जे ओझे; ते तुमचे माझे असते.

:)

नि...

हॅ हॅ हॅ.. रावसाहेब चालूद्या.
पुण्याचे पेशवे
आम्ही हल्ली सहीत वाक्यं लिहिणं बंद केले आहे.
Phoenix

हा आमचा .. , याच्यावर आमचा भारी जीव.

बिपिन कार्यकर्ते

हॅ हॅ हॅ
;)

ऋषिकेश
------------------
इथे दुसर्‍यांच्या ब्लॉगची जाहिरात करून मिळेल. योग्य बोलीसह संपर्क साधावा.

आवडल....

आंबोळी

छान लिहिलं आहेस रे संजूमामा :)

तात्या.

चहूकडे (डोळ्यातून आलेल्या धारांमुळे!) अशी गत झाली बघा हे वाचून.....

काही थ्यांक्यू राहून गेले आहेत असे वाटते:

मामा-मामीचं नातं असं काही औरच होतं. ते एकमेकाशी बोलायचे ते फक्त भांडणापुरतेच, पण त्यांच्या मनात बाकी एकमेकाबद्दल सागराइतकं अथांग प्रेम होतं.

इथे एक. सबंध लेखात हे सागराइतके प्रेम कसे होते ते काही समजले नाही, तरीही.

आणि

देवानं आमची एवढीशी जीवनं समृद्ध करायला दिलेली ही माणसं. न मागता दिली होती, न सांगता परत नेली!

ह्या टाळीघेऊ वाक्यावरही!!!

पहिल्याच वाक्यावर अडखळलो होतो!! ज्याच्या तथाकथित 'जंक' वगैरे खाण्यावर काही वर्षे काढलीत, त्याचा कारभार एकदम गुंडाळला की काय अशी भीति वाटून गेली. तसे काही नाही हे कळल्यावर हायसे वाटले!! तेव्हा ह्या लेखातून तसे काही तुम्ही सांगत नाही आहात, ह्याबद्दल सन्जोप रावांना माझ्यातर्फे थ्यांक्यू!!

अतिशय ओघवती भाषा व वाचनास भाग पाडणारी लेखनशैली !
मजा आली वाचायला ! अजून असेच काहीतरी येवू देत. आम्ही वाट पाहतो

'हितं पोटात गोळा झाला तर डाक्टरला दाखवायला पयसा न्हाई, आणि तू गाडवाचं मूत पी मुडद्या' असे काहीसे तिचे शब्द असायचे.

हे वाक्य काळजाला भिडलं! ;) ;) ;) डोळेपाणवले......

कोणी असं करू शकेल का? या कल्पनेनेच मळमळलं !

बाकी विडंबन छान आहे... अजून येऊ देत... राव'जी! :)

टीप : "दामल्यांचा विनु" लहानपणी जास्तच गोंडस आणि ग्गोग्गोड्ड दिसत असावा... याबद्दल शंका नाही! ;)

युद्ध माझा राम करणार | समर्थ दत्तगुरु मूळ आधार |
मी वानरसैनिक साचार |रावण मरणार निश्चित ||
|| इति अनिरुद्ध महावाक्यम् ||

मॅकमामा डोळ्यासमोर उभा राहीला.

नशीब मला वाटले हे पण लालीमावशी सारखे म्याक्मोहन बद्दलचे प्रकरण आहे

म्याकमामा वाचताना सर्केश्वरांचा ग्यासुद्दिन आठवला,
फक्कड जमून आला आहे लेख,
स्वाती

संजोपमामांना म्याकमामाचं यवढं कवतिक का बुवा? लेखांवर लेख?

नितिन थत्ते

हाहाहाहा... भारी.

सन्जोपराव drove most compelling point home - जीवन समृद्ध करणारी माणसं ही किती अनपेक्षित स्तरांतून येतांत, जर आपल्या मनाची कवाडं उघडी असतील.
सुरेख लिखाण!!!!
=D> =D>

सवतचि भासे मला| दूती नसे ही माला||
नच एकांती सोडी नाथा| भेटू न दे हृदयाला||

"....देवानं आमची एवढीशी जीवनं समृद्ध करायला दिलेली ही माणसं..."

खरंय... आणि विशेष म्हणजे देवाकडे आपण न मागताच सहजगत्या अशी माणसं आपल्या आयुष्यात येतात आणि कशाचीही अपेक्षा न करता शेतात पोपट नाचविल्यागत आपले जीवन अशा आठवणींनी हिरवेगार करून निघून जातात.

सुंदर !!
-------------------------------------------------------
"चन्द्रकिरणानो, तुम्हा वाजते का कधी थंडी स्वतःची ? मध्यरात्री?"

कदी मोठे होनार का आयुष्यभर कुनाची मुती लांब जात्ये या शर्यती लावत र्‍हानार, आं?'

अंमळ जीवन शिक्शन मंदिराची आठवन आली.
प्रकाश घाटपांडे
आमच्या जालनिशीत जरुर डोकवा.

मध्यंतरी केसु शेठचा तडका अनुभवला अन आता रावसाहेब,,,
तात्या देखील नवीनच फार्मात आलेले दिसतात.
तात्या,केसु,सन्जोपराव ह्यांचे एकामागोमाग धागे येताना पाहून मिपावरचे पुर्वीचे दिवस आठवले.
आता मिभोंनी देखील आपली लेखणी म्यानातुन काढावी अन मिपावरचे पुर्वीचे दिवस पुनःस्थापित करावेत असे सांगावेसे वाटते.
गेला बराच काळ इथल्या जनतेने नुसत्याच पिठल्या भाकरी वर दिवस काढलेत. काहि दिवस तर तेहि मिळत नव्हते.
आता ह्या ज्येष्ठ मंडळींना नम्र विनंती कि आता हे भरलेले ताट नेहमी असेच भरलेले राहो व सगळयांना त्याचा आनंद घेता येवो.

रावसाहेब,टायमिंग चुकले असले तरी लेख चांगला झालाय हे सांगायला नकोच.

(उपाशी) अभिज्ञ

--------------------------------------------------------
निगेटिव्ह थिंकिंग....? अजिबात जमणार नाहि.

तुम्ही आणि तुमचा मॅकमामा यापैकी कोकणातलं कोण आहे?

- फटू

अनपेक्षित विषयावरील विडंबन. पण मजा आली.

नशीब म्याक मोहनच्या नावाचा उल्लेख नाही. नाहीतर त्याच्या कुटुंबियानी अब्रूनुकसानीचा खटला भरला असता ;-).

आवडलेल्या पोस्ट्स वर आवर्जून प्रतिसाद दिले जातात; नावडलेल्या पोस्ट्स ना उजवी घालून पुढे जाता येते हा नेहमीचा रिवाज झाला. इथे हा रिवाज मोडून कटुता पदरी पाडून घेण्याचा धोका स्वीकारतो आहे.

या प्रस्तुत धाग्यावर ज्या मूळ धाग्याचे विडंबन आहे (असे मला वाटते) त्या मूळच्या धाग्यावर रक्तानात्याच्या माणसाच्या निधनाबद्दलचे विचार आहेत. त्या प्रसंगाच्या गांभीर्याशी तादात्म्य न पावणे अगदी सहज शक्य आहे. मात्र त्याची इतकी अभिरुचीविहिन चेष्टा बरोबर नाही.

असो.

उत्तम चित्रण
आवडले.