अशावेळी तुम्ही काय कराल

☺

किल्ली हरवली असेही सांगितले तरी चालेल.

उद्देश कळला पण लेखात बर्‍याच गोष्टींचा लिंक लागला नाही..

माझ्या सार्थी गाडीची किल्ली देईल ती ठेऊन घे प्लीज
किल्ली देईल असे म्हणले आहे मग मागायला कसा आला?

सा : कल सुबह साहब अने वाले ही मै चाबी लेके जाऊंगा.
मी : ठीक है कब आओगे ?
सा : रात को ८ /९ तक
कल सुबह आने वाले ही मै असे सारथी म्हणाला आणि त्याला तुम्ही विचारले केव्हा तर त्याचे उत्तर रात्री ८/९ वाजता ...हे जरा पटलं नाही.

पण किल्ली ठेवायला आला असेल तर दरवाजाबाहेर ठेव असे म्हणावे आणि मागायला आला असेल तर वॉचमनकडे देऊन ठेवावी. किंवा दोन्ही केसेस मध्ये वॉचमनला वापरावे.

असे हिंदी भाषिक लोकांशी मैत्री करण्याआधी तेलुगु लोकांशी मैत्री करावी. ते दिलेल्या वेळेच्या नंतर निवांत तीन ते चार तासानी उगवतात. स्वारी वगैरे म्हणत नाही. किंबहुना काही वावगे केलेय असे त्यांना वाटतच नाही. या लोकांची सवय करून घ्या. मग दुनियेतल्या कोणत्याही लोकांबद्दल तुम्ही तक्रार करू शकणार नाही. तुमच्या लेखनात कितीतरी चांगल्या गोष्टी आहेत. जसे, सारथ्याने गाडीची किल्ली घेऊन जातो म्हणून व येण्यास उशीर होईल म्हणून फोन तरी केले. एकदा किल्ली न्यायचीच असे ठरवल्यावर कोणताही पर्याय वापरायचा ठेवला नाही. तुम्ही डोअर बेलला सामोरे गेला असतात तर बाकीची रात्र झोप तरी झाली असती. त्यातल्यात्यात आपला फायदा पाहणे.
तात्पर्य- काही वेळा इलाज नसतो. तुम्ही पुढीलवेळी तंबी दिलीत तरी ते असेच वागणार असतात. आपल्या मनातून त्यांना दूर ठेवा. प्रवचन संपले. ;)

तुम्ही पुण्यातले दिसता

हा किस्सा बायकोला पण सांगायचा आणि मग प्लॅन करायचा.

पुढच्यावेळी करायचे उपाय.

शेजारी किल्ली द्यायला आला की, त्याला आधी घरात घ्यायचे.

आपण : या.खूप दिवसांनी आलात.

शेजारी : मैं जरा बाहर जा रहा हूं.

आपण : अरे व्वा!!! मस्तच.कुठे? (त्याने कुठली भाषा वापरो.आपण मराठीची कांस सोडायची नाही.गरज त्याला आहे.आपल्याला नाही.)

शेजारी : तो झक मारत गावाचे नांव सांगेलच. उदा. बडोदा.

आपण : अरे मस्तच.बडोद्याला आमचा पण एक मित्र राहतो.बरेच दिवस त्याच्याकडे जाईन म्हणत होतो.बडोद्याला पेढे मस्त मिळतात. (तो आग्रा म्हणाला तर लगेच आग्र्याचे पेठे, मद्रास-हैद्राबाद म्हणाला तर साडी सांगावे.)

शेजारी : ती किल्ली ठेवायची होती हो.

आपण : हो....ठेवा की.पण एका अटीवर हां.आधी चहा घ्या आणि मग किल्ली ठेवा.नाहीतर तसे काही तुम्ही भेटत नाही.

शेजारी : पण थोडी घाइ आहे.

आपण : हे नाही चालणार.

असे म्हणून त्याला जबरदस्ती चहा प्यायला लावायचा.म्हणजे चहा होत आहे असे दाखवायचे आणि १० मिनिटात होणार्‍या चहाला १ तास लावायचा.चहात मुद्दाम साखर जास्त टाकायची.गोड-मिट्ट चहा बर्‍याच जणांना आवडत नाही.

चहा पिता-पिता एकीकडे, शेजारी जाणार असलेल्या शहरातील आपल्या मित्राचे आणि नातेवाईकाचे कौतूक करायचे.तो किती दिलदार आहे, असे सांगत रहायचे.त्याला पण तुम्हाला भेटायला आवडेल असे सांगायचे आणि चहा पिवून झाला की, किल्ली ठेवून घ्यायची.

दोन दिवसांनी आपण आपल्या नातेवाईकाला फोन करायचा आणि सांगायचे की तुमच्याकडील सगळी जूनी कापडे काढून ठेवा.मला एका मंडळांत दान करायची आहेत.माझा मित्र ती न्यायला येईल किंवा तुम्ही त्याला ती स्वतः नेवून द्या.पण एक मात्र सांगतो.तो सध्या ह्याच कामासाठी तुमच्या शहरात येत असल्याने, त्याच्याकडे वेळ कमी आहे.

हे सेटिंग झाले की, शेजार्‍याला फोन करून सांगावे की मित्राने भेटवस्तू तयार ठेवली आहे.ती एका आश्रमात दान द्यायची आहे.नक्की घेवून या.तुमची चावी अजून आमच्याकडेच आहे.कुणाला द्यायची आहे का?हे पण विचारावे.

आता ड्रायव्हरच्या फोनची वाट बघायची.तो फोन आला की ड्रायव्हर देइल त्या वेळेला होकार द्यायचा.लगेच शेजार्‍याला फोन करून तसे सांगायचे आणि पॅकेट मिळाले का विचारायचे.

आता त्याला पॅकेट मिळो की न मिळो.

बायको-मुलांना घेवून सरळ घर सोडायचे आणि बायकोच्या माहेरी ३-४ दिवस रहायला जायचे.

शेजार्‍याचा फोन आला की, सांगायचे, बायकोची तब्येत बरी नसल्याने, मी आणि ती बाहेर आहोत.इथे रेंज येत नाही.आल्यावर बोलू.

इकडे तो शेजारी आणि ड्रायव्हर बोंबा मारू देत.

पुढच्यावेळी तो परत कधीही तुमची मदत मागायला येणार नाही.

अशावेळी तुम्ही काय कराल ?

>> काहीही करेन पण असला टुकार लेख टाकणार नाही.

केले एखादे शेजार्याचे काम काय फरक पडतो?

असल्या फाटक्या स्वभावाने तुमचे जगणे कठिण होईल

केले एखादे शेजार्याचे काम काय फरक पडतो?

असल्या फाटक्या स्वभावाने तुमचे जगणे कठिण होईल

किल्ली तुमच्याकडे आल्यावर गाडी बाहेर घेऊन जा ..ठोका..आल्यावर सॉरी म्हणा..इशुरंस आहे का विचारा..असल्यास भरपाई कंपनी कडुन घ्यायला सांगा..नसल्यास इशुरंस नसल्यामुळे मला दंड भरावा लागला ..यावर लेक्च

काही वेळेला अश्या अडनिड्या वेळेला केलेली मदत एखादा चांगला मित्र मिळवुन देऊ शकते.! कधी कधी वुई हॅव टू गिव इट अ चान्स.!

मलाही कोंबडी खुप-खुप आवडते.
खायला!

भीड भिकेची बहीण ! ! स्पष्ट बोलावे हे बरे ! च्यायला , नस्ता डोक्याला ताप ! !

शेजारी चांगला आहे पण चालक बेजबाबदार आहे असं काही झालेलं दिसतंय.

त्रास एकदाच झाला, त्यावर विचार करुन त्याला भूमितिश्रेणीने आपण वाढवतो. ते टाळावं

तुम्हाला टोचणी लागलेली दिसतीये किल्ली न दिल्याने.

ड्रायवरला दिड ला किल्ली देउन टाकली असतीत तर पुढे तरी निवांत झोप झाली असती. न्याय निवाडा करायला पुढचा दिवस होताच की.

सारथी: रात को ८ /९ तक

मी: ठीक, फोन करके आना. और ९ के पहले आना. नही तो दरवाजा खोलेगा नही मै. फिर सुबहच आना ७ का बाद.

इषय समाप्त!! नाही का?

तुमच्या शेजार्‍याचा स्वभाव नेमका कसा आहे याचा तुम्हाला अंदाज असेल ना ?
मी उगाच कुणाला लगेच डोक्यावर बसवत नाही, पण 'एकमेका सहाय्य करु' चे तत्व पाळतो. मदतीची निकड असेल तेव्हा मी व माझी पत्नी शेजार्‍यांना मदत करतो पण कुणाशी किती अघळपघळ व्हावे हे हळूहळू समोरच्याचा रागरंग पाहून ठरवतो.
स्वतः दुसर्‍यांच्या मदतीला न जाणार्‍या व्यक्तीला थोडे दूरच ठेवतो त्यामुळे असा प्रसंग येत नाही पण जर समोरची व्यक्ती चांगली असेल तर तिच्याकरिता थोडा त्रास झाला तरी काही वाटत नाही.

१. "स्वतः दुसर्‍यांच्या मदतीला न जाणार्‍या व्यक्तीला थोडे दूरच ठेवतो त्यामुळे असा प्रसंग येत नाही पण जर समोरची व्यक्ती चांगली असेल तर तिच्याकरिता थोडा त्रास झाला तरी काही वाटत नाही."
वरील वाक्याशी सहमत आहे. मला ही एकदा रात्री किल्ली ठेवुन घेण्याचा अनुभव झाला. पण शेजारी समंजस होते. रात्रि १:३० वाजता सॉरी म्हणतच किल्ली ठेवण्याचे कारण थोड्क्यात स्पष्ट केले. पुन्हा ४ वेळा आम्हाला दिलेल्या त्रासा बद्दल सॉरी म्हणाले. मग आम्ही पण चावी ठेवुन घेतली. ( मनात आले की आपल्याला कधी अशी रात्री मदतीची गरज आली तर आठवणीने शेजारी मदत करतील)

२." मदत घेणार्‍याने पण मदत करणार्‍याची थोडी सोय बघावी." हे ही अगदी खर आहे.

कोंबडीप्रेमी, एका शेजारी व्यक्तीची एकदा किल्ली ठेवली तर तुम्हाला इतके त्रासदायक वाटले.मला आमचे एक शेजारी आठवले.त्यांच्याकडे इमारतीतील सर्व सदस्यांच्या किल्ल्या तर असतच, त्या घरातील सदस्य पण कधीही,कोणत्याही वेळी येत असत.शिवाय फोन करून त्या काकूंना मोलकरणीला घर उघडून द्या,ग्यासचे बटण बंद करायला विसरलेय,प्लीज बंद कराल का? अशा प्रकारच्या मदतीची मागणी करत असत.त्या काकूंनी आता मुंबई सोडून २१ वर्षे झाली आहेत.पण अजूनही त्यांचे सगळ्यांशी संबंध आहेत.
धन्य त्या काकूंची!

"तुम्ही सुटीनिमित्त बाहेर जात असाल तर कील्ल्या येथे स्विकारल्या जातील" अशा आशयाचा एक बोर्ड बनवीन म्हणतोय. प्रत्येक कील्लीचे एका दीवसाचे १० रू. घरात चोरी झाल्यास आम्ही जबाबदार नाही वगैरे अन्य बोर्ड बनवावे लागतील...

मी काय म्हणतो, किल्ली वॉचमन कडे देउन ठेवली असती किंवा पहिल्या घंटेला दीड वाजता चार शिव्या देत डाय्वर ला किल्ल्या दिल्या असत्या तर पुढचा मनस्ताप टळला असता की नाही? तुम्हाला आता कदाचित माहिती असेल की उशीर का झाला पण त्या वेळेस काही इमर्जन्सी असली असती तर तुमच्या मित्राला किती मनस्ताप झाला असता?