एका ता-याचे तुटलेपण,
रात्रीच्या काळ्या पलटावरून
घरंगळत कोसळले.
आपल्याच बांधवांच्या मैफ़िलितुन,
निर्दयपणे निष्कासित
तो झेपावला प्रलयाकडे.
तेव्हा पृथ्वीवरिल अजाणांनी,
त्यांच्या इच्छा-आकांक्ष्यांचे गाठोडे
या दिशाहिनाला सोपवले.
प्रतिक्रिया
23 Apr 2015 - 11:48 am | एस
वा! काय मस्त रूपक साधलेय!
'तुटलेपण कोसळले...'
'तेव्हा पृथ्वीवरिल अजाणांनी,
त्यांच्या इच्छा-आकांक्षांचे गाठोडे
या दिशाहिनाला सोपवले.'
अगदी नेमका पॅराडॉक्स!
23 Apr 2015 - 12:19 pm | एक एकटा एकटाच
सहमत
23 Apr 2015 - 12:26 pm | अनुप ढेरे
आवडली कविता!
23 Apr 2015 - 8:01 pm | पैसा
खूप छान लिहिताय
23 Apr 2015 - 9:39 pm | प्राची अश्विनी
सुंदर!!!
27 Apr 2015 - 6:23 am | Vimodak
कविता साभार परत न केल्या बद्दल ;)
27 Apr 2015 - 7:10 am | अत्रुप्त आत्मा
शुंदल!