..नका जाऊ देऊ राया दुपार ही वाया..

यु सेड इट सर!
कविता लिहिताना मला ही हे दोन्ही अर्थ ल़क्षात आले होते.
"ही" चा "तरी" अर्थ घेतला तर "रात्र तर तुम्ही वाया घालवलीच आहे तेव्हा दुपार 'तरी' सत्कारणी लावा" असा अर्थ निघतो व कवितेचा नायक उगाचच अरसिक वाटुन जातो.
दुसरा म्हणजे "सुध्दा" असा अर्थ घेतला तर "दुपारीही सगळे काही जुळून आले आहे तेव्हा..." हा अर्थ लावणीच्या मूडशी सुसंगत वाटतो.
(पण पहीला अर्थ घेऊन नायकाला कवितेत बोलते करण्याचा विचारही मनात आला.)

सर्व प्रतिसादकांना धन्यवाद.!

नक्की कुठे गडबड आहे सांगु शकाल काय?
कारण मी ही
डेरेदार वृक्षांची ह्या पडे गर्द छाया..
मधल्या वृक्षांची वर बराच अडलो होतो.
पहीला योजलेला शब्द झाडांची असा होता पण तो तितका ठिक वाटला नाही.
नंतर आमराई हा शब्द वापरुन पाहीला.
डेरेदार आमराईची पडे गर्द छाया..

पण उच्चारताना तो आम्राई असा उच्चारला जातोय.
डिरेल झालेल्या गाडीगत शब्द एकमेकांवर आदळताहेत असे वाटले म्हणुन वृक्ष हाच शब्द ठेवला.
पण अनुकुल बदल करण्यास उत्सुक आहे.