एक किस्सा (बाल दिन स्पेशल)

या खाजगी शाळा देखील बिल्डर/गुंतवणूकदार लोकांच्या ताब्यात असल्याने पर स्क़ेअर फुट च्या रेट ने फी वाढत जाणार आहेत. आणि सर्व सामान्यांची फरफट होणार हे नक्की.

बऱ्याच वेळेला खूप कठीण परिस्थितून जावे लागते लोकांना.
आपल्यासारखे धनवान व दयावान लोकांची गरज आहे जगाला.
एक प्रकारे सामाजिक बांधिलकी दाखविल्याबद्दल धन्यवाद.

खूप छान अनुभव !!

त्रिवार दंडवत स्विकारावा.

हृद्य प्रसंग अगदी मोजक्या शब्दात मांडला आहे. त्या मुलीच्या आयुष्यातील प्रगतीत तुमचा खारीचा वाटा अत्यंत मोलाचा आहे.

छान.. सुंदर

सामाजिक बांधिलकी इतक्या सहजतेने दाखवलीत, आणि हा किस्सा आमच्यापर्यंत पोहोचवल्याबद्दलही धन्यवाद. यातून बर्‍याचजणांना प्रेरणा मिळावी अशी आशा!

:)

तुमचा एक नवा पैलू समोर आला.... धन्य झालो....

सत्पात्री मदत केलीत तुम्ही...लगे रहो....

+1

इतक्या पटकन १५ हजारांचा चेक लिहून दिलात!

किस्सा आवडला.

अवांतरः

आम्ही आमच्या एका आंतरजालीय मित्राला मदत केलीये अशीच.
तो अगदीच अडचणीत आलाय असं म्हणाला होता म्हणून मदत केली.
एक महिन्यापूर्वीचा वायदा होता परतफेडीचा. आता मी वाट बघतोय.
प्रश्न पैशाचा कमी महत्त्वाचा आणि वेळेत पैसे परत करण्याचा जास्त आहे.
आज देतो उद्या देतो असंच सांगत आलाय पण अजून रक्कम जमा झाली नाही.
माणुसकी वरचा विश्वास उडू नये म्हणून तरी त्यानं रक्कम जमा करावी ही अपेक्षा आहे.
असो!

डिस्क्लेमरः मी स्वजबाबदारीवर रक्कम दिलेली असून त्यासंदर्भात मी स्वतःच पूर्णपणे जबाबदार आहे.

खरंच! सत्पात्री मदत केलीत तुम्ही.

_/\_ आदर वाटतो तुमचा ..

दुकानदाराने जाणीवपूर्वक पैसे परत केले याचंही कौतुक वाटलं.

अशा लेखांनी, सत्कार्य करणार्‍याच्या समाधानाबरोबरच, वाचकांना आपणही काही भलं काम करावं अशी भावना निर्माण होते. म्हणून मिपा वर "one good deed a day/ आजचं सत्कार्य" असा विभाग सुरू करावा, ज्यात असं थोडक्यात आपण केलेलं वा पाहिलेलं सत्कार्य मांडलं जावं.

सुरेख. अतिशय सुन्दर काम ...

वा! मस्तच.

शेंगदाण्याची भजी पण करतात? का हल्दीराम सारखे मसाला शेंगदाणे?

सत्पात्री मदत.

बोधकथा चांगली आहे. मात्र परिस्थिती नसताना २५००० डोनेशनच्या शाळेत मुलीला घालायचा अट्टाहास समजला नाही. हा किस्सा कधीचा हे सांगितले नसले तरी निदान १० रुपयाची भजी हा उल्लेख पाहता ही कथा निदान १० वर्षांपूर्वीची असावी. तेव्हा २५००० म्हणजे आताचे एक लाख झाले. त्या शाळेची फी महिन्याला हजार दोन हजार सहज असेल. ती त्या भडभुंज्याला परवडणार होती का? ते पैसे त्याने कुठून भरले हे कळले नाही. ज्या मुलांना शिकायचं असतं ती सरकारी शाळेतही चांगले शिकतात. शिवाय मुलीच्या शिक्षणासाठी कोणी भडभुंजा इतका खर्च करील यावर सहजासहजी विश्वास बसत नाही. फेसबुकवर किंवा वॉट्स अ‍ॅपवर फॉरवर्ड करायला चांगली कथा आहे.

अवांतरः एकाने गाय मारली म्हणून आपण वासरू मारावे ही वागणूक पटत नाही. तुम्ही कितीही हुशार आणि विद्वान असाल तरी तुमच्या अंगी नम्रता नसेल आणि उठता बसता दुसर्‍याची अक्कल काढावीशी वाटत असेल तर तुमचे मडके थापटणार्‍या कोणातरी गोरोबा कुंभाराची गरज आहे हे समजून असावे.

किस्सा म्हणून छान आहे.
अशी मदत करणारे त्याबद्दल हेतुतः किस्से लिहीत नाहीत. त्यांना दाखवण्यापेक्षा करण्यात समाधान असते.

खरं सांगू का?

छोटेसे ६-१० स्के .फुटाचे भडभुंज्याचे दुकान

इथेच मी अडकलो. ३*२ किंवा ५*२ एवढ्या छोट्या जागेत भडभुंज्याचे दुकान मांडता येईल का?

किस्सा छान आहे. खरा असेल तर तुमच्या दानशूरतेचे आणि दुकानदाराच्या प्रामाणिक परताव्याचे कौतूक वाटते. पैसाताईंच्या प्रतिसादाशी बर्‍यापैकी सहमत असलो तरी आजकाल लोक पोरांच्या शिक्षणाच्या बाबतीत भलतेच "टची" आहेत, त्यामुळे आपला पास..