"वेडी"

*****

उत्कृष्ठ.

अतिशय चित्रदर्शी आणि प्रभावी!

बाप रे!
सत्य घटनेवर आधारीत आहे का?

कविता आवडली!! डोळ्यांसमोर वेडी उभी राहिली.

चटका लावून गेली तुमची ही रचना

ओ नका ओ! :(
किती चित्रदर्शी लिहीताय!

यापूर्वीच्या कवितेप्रमाणेच प्रभावोत्पादक कविता.
तुम्ही एकादे महाकाव्य लिहायला घ्या राव. मोठे आव्हान घ्या अंगावर.

कटू सत्य!

अस्वस्थ करुन जाणारी कविता !

<<<वेड पांघरुन विसरू पाही
दैवगतीची बधिर कहाणी
जगता, झिजता कणाकणाने
तेव्हापासुन मरे 'शहाणी'>>>

नेक्स टाइम असा टिपिकल विषय नका निवडू....

अस्वस्थ करून गेली ही कविता. बर्याच वेळा माणसं कुठल्याश्या आठवणी विसरू पाहतात, काही आठवणी खरच विसरायच्या असतात तर काही आठवणी जगण्याचा एक भाग बनून जातात.
काही लोक आपलं शहाणपण टिकून ते वेडपण दडून ठेवतात तर काही हे करू शकत नाही.
काही आठवणी ह्या पाण्यातल्या भोवर्यासारख्या असतात, बरेचजण त्यातून बाहेर पडून पुढे जातात, काही अडकतात आणि त्यात गुंतून राहतात. अशांनाच आपण वेडे म्हणून प्रवाहातून वेगळे पाहतो.

"वेड पांघरुन विसरू पाही
दैवगतीची बधिर कहाणी
जगता, झिजता कणाकणाने
तेव्हापासुन मरे 'शहाणी' …"

जबरद्स्त...

कविता आवडली.... उत्कृष्ट लिखाण.....

शाळेत असतांना एका कवितेत म्हटले होते कि जे मनी आहे ते पूर्णतः कवितेत उतरत नाही.... तुमची हि कविता त्यास अपवाद

शेवटचा चटका...सहन न होणारा! :-(

नि:शब्द.

अप्रतिम .
कवितुन विषय मांडणं कठिण्
पण यु आर ग्रेट

तुमच्या सगळ्या कविता वाचतोय एक एक करून

कविता छान आहे पण "बाई गेली" इतकी नाही आवडली.
सध्या करुण रसावर भर दिसतोय तुमचा!

चित्रदर्शी रचना. लिहीत रहा.

निशब्द !
घडे भोगणे सर्व ही कर्म योगे
मतिमंद ते खेद मानी वियोगे

अस्वस्थ. आणि हेल्प लेस करुन गेली कवित. सुन्दर.