स्त्रीस श्रद्धांजली

चांगली झालीये कविता.
गेल्या महिनाभरात बरच घडलं, त्या विचारानेही आपल्याला दुखलं आणि दमून गेल्यासारखं वाटलं.
पारख चुकता पारध होते
कसंसच झालं वाचून. आता कुठं आपण सगळे सावरतोय.

छानच जमली आहे, अस्वस्थता नेमकी बाहेर पडलीय कवितेतून.

याच विषयावर करूण रसाच्या अगदी विरूध्द अशा रौद्र रसात लिहलेल्या माझ्या एका मैत्रिणीच्या कवितेची आठवण झाली. :)

या त्यातल्याच चार ओळी..

उमा हू मै शक्ती भी हू
है मेराही एक रूप दुर्गाभी
अन्याय के सामने
डंट के खडी महाकाली भी.

वाईट वाटते असे वाचून. चर्र होते.

निर्भया ती लढली होती
प्रत्येकीची वेदना होती
अंधाराला वाचा फुटते
थरथरते काया.

..........!!

कोण आपुले, परके कोणी
कुपी विषाची, कुठले पाणी
पारख चुकता पारध होते
जीव लागे भ्याया

क्लास!

कवितेचा मूड वेगळा आहे. तरीही एकदाच सुरुवातीला नाविकाचं प्रयोजन लक्षात आलं नाही. पार्श्वभूमीवर किंवा पुढे नाविकाला उद्देशून संवाद केल्याचा काहीच दाखला / योजना दिसली नाही.

बाकी चांगले.

स्त्री आणि पुरुष यांच्यातील संबंधांना क्वचितच चांगले स्वरुप प्राप्त झाले आहे,कृष्ण आणि द्रोपदीचे नाते मला स्त्री पुरुष संबंधातील उत्कटता आणि परमोच्च विकास कसा असावा आणि कसा हवा हे दर्शवते.

अस्वस्थता अथवा रौद्र रुपापेक्षा वरील संबंधांचा परीसस्पर्ष प्रत्येकाच्या आयुष्यात कधीतरी यावा.

छान आहे भावना पोहचल्या