गझल

हारून,
तुमचा बाजार उठणार नाही. गज़ल चांगली आहे. आवडली मला.

मलाही आवडली.
छान काव्य रचले आहे. गझल वगैरे प्रकार ओळखता येत नाहीत पण काव्यरचनेतून नाद मात्र छान उत्पन्न होत आहे.

वाह...व्वा...व्वा..व्वा...! प्रत्येक शेराला सलाम... ---^--- अता कसं बरं वाट्टय...बरेच दिवसानी सुकामेवा तरी मिळाला... अजुन येऊ द्या हो..., (आंम्हाला)जिंकलेले शेख :-)

अवांतर-
@मागच्या काही दिवसांतील कवींचा उठलेला बाजार बघता हि गझल इथे टाकतांना मनामध्ये भीती आहेच.-अरे शेखसाहब,
जिंदादिल को डर कैसा..? वो तो खुले आम जिता है..।
पानी हो या शराब,सबके सामने पिता है..॥

">डर ना नही...

...........................................................................................................................
''तू मुझे विरासत मे मिली है ऐ जिंदगी
मै तुझे रेल कि पटरी पर कैसे लिटा दुं ऐ जिंदगी ''

अजय

चाफेकळी नाक होते, गालावर श्वास होते
डोळे मिटुनीया तेंव्हा, ओठ हे पहात होते

चैत्र होता अंगामध्ये, सूर त्यात रंगलेले
ऊर त्यात रंगलेले, प्रीतगाणे गात होते

उष्ण होती संध्याकाळ, सोनेरी त्या प्रकाशात
प्राजक्ताच्या देठापरी, रंगलेले हात होते

स्वप्नांच्या सोपेपणात, गुंतलेलो होतो मग
वास्तवाचे भान तेंव्हा, कुणाला रहात होते

कुठे गेले वेडे पक्षी, स्मरणांची उरे नक्षी
भग्न झाल्या देवालयी, अंधारून रात होते

तारकांच्या देशाकडे, उन्हांतून जाणे झाले
गवसल्या उल्का काही, हेच नशिबात होते

माफ करा. पण गझल अशा आकृतिबंधात वाचायची सवय आहे. मात्रावृत्त आहे का हे ? मला फारसं कळत नाही , जाणून घ्यायला आवडेल. लहान तोंडी मोठा घास आहे पण स्वप्नांच्या सोपेपणात इथे सोपेपणी हा शब्द लयीत येईल असं वाटतंय.
गझलेतला भाव पोहोचला.

मस्त... :) :)

मस्त आहे गझल. आणखी उत्तमोत्तम गझला वाचायला मिळतील ही अपेक्षा.

ताजा कलम : आम्ही येथे केलेल्या लेले नामक गझलेची दखल फ़ारशी (किंवा अरबी) कोणी घेतली नाही याचा खेद वाटतो. :(

बहुत खूब मियाँ...

(गझल म्हटली की तिला प्रतिसाद 'असाच' द्यायचा असतो म्हणतात. ;) )

का हो महाराज , अजून काही सुचले नाही की काय ?