जागेचा मालक

वा...! मालक कोण आहे नेमका? धामण वाटत नाही.

बहुतेक वेळा बिनविषारी असलेले आदले असावे ते असे वाटत आहे

साप म्हणलं की लगेच नको वाटते खरे. आजवर प्रत्यक्ष साप बघायचा प्रसंग मोजक्याच वेळा आणी त्यातही इजा व्हायचा, किंवा धोक्यात असलेला एकही प्रसंग नाही. पण साप प्रत्यक्षात दिसला की मणक्यातून डोक्यात एक थंडगार लहर जाते. गंमत आहे. ही कसली अनामिक भीती?

बिनविषारी रॅट स्नेक चा एक प्रकार दिसतोय.

जबरी...

माझे वडिलही त्यांच्या लहानपणी आमच्या गावच्या वाड्यात की कुठेतरी एक अतिशय मोठा नाग नेहमी बघायला मिळायची आठवण सांगतात. तो म्हणे घराण्याचा मूळपुरूष आहे अशी गावातल्या लोकांची श्रद्धा आहे. असो.

धामण दिसतेय.
फोटो छान. सापांबद्दल अनामिक आकर्षण आहे मला, पण प्रत्यक्षात मोकळे असे साप खूपच कमी वेळा दिसलेत.
मध्यंतरी नॅटजिओवर किंगकोब्रावर एक 'लै भारी' डॉक्युमेंटरी पाहिली त्यात पण तो असाच घराच्या आजूबाजूला फिरताना दाखवला होता.

सापावर इतका झकास लेख वाचला नाही बुवा.

मालकांना आमचा राम राम सांगा :)

उत्तम!

सापच तो. विषारी काय अन बिनविषारी काय? वेळ आलीच तर चावणार तर खरचं.
मग काय कारणार? धावपळ?????

जागुताई च्या घराशेजारी घर घ्यायच्या विचारात आहे.
फुले काय , झाडे काय, मालक काय, माश्यांच्या पाकृ काय (असे पण पाकृ केल्यावर ट्राय करायला पण कोणीतरी पाहिजे नं ?

आमच्या ऑफिसच्या आवारात (चक्क मुंबईत) पण फिरतात एक मालक. गेल्या १५ वर्षांत तरी कधी चावले नाहीत कुणाला! फक्त एकच काळजी घ्यावी लागते, खाली बघून चालायचे, मग काही भीति नाही. (एकदा माझा पाय पडणार होता!)

कोकणात वडिलांच्या नोकरीच्या जागी राहत असताना घराशेजारी ८०/९० वर्षे जुना पण सुकलेला वड होता. आमच्या घराची एक खिडकी त्याबाजूस उघडायची अगदी कधीही सहज नजर टाकली तरी एक तरी सरपटणारा विषारी किंवा बिनविषारी साप दिसायचा.
अक्षरश: कधी कधी घरात कणे सापडायचे.किंवा वरच्या दांडीला विळखा घालून बसलेले मोठे साप असायचे.
जीवनातला पहिला विंचू तिथेच चावला होता.

साप म्हटलं की भिती वाटते. फोटू चांगले आलेत.
माझ्या मुलाच्या मित्राने एकदा आम्हाला अर्थवर्म म्हणून चिमटीत पकडून जे दाखवायला आणलं होतं ते सापाचं पिल्लू होतं. अगदी लहान होतं. बीनविषारीच असावं पण भीती वाटली. माझा मुलगा मित्राला ते पिल्लू मागत होता.

.

झक्कास.........!!!

मालक तुमचं सदैव रक्षण करोत..........

जागुतै, मस्तच लिहिले आहे. मालक पण मस्त आलेत फोटोत.

उत्तम आहे. वाचुन थोडी भिती वाटली आणि आपण उगाच सापाला घाबरतो असेही वाटले.

मस्त लेख, मालकांना पंचमीच्या शुभेच्छा :)

अमोल केळकर

छान लेख जागु,
स्वाती

मालकपंचमीच्या शुभेच्छा!

आमच्या इथे बरेच साप आधी यायचे... आताही कधी तरी चुकुन दर्शन घडते.
मी आणि माझा मित्र जवळच्या जंगलात फिरत असताना एकदा समोर नागराज आले होते...मला एकट्याला तिथेच सोडुन त्याने कलटी मारली होती ! ;) सापाची कात सापडल्यास ती हातात कात घेउन त्याचे निरिक्षण करायला मला फार आवडायचे. :)
एकदा एक भला मोठा साप (मेलेल्या अवस्थेतला) कोणत्या तरी टारगटाने बागेत आणुन टाकला होता... लांबुन एखाधा पडवळ असावा असेच वाटत होते...जवळ गेल्यावर तो सापड्या आहे हे कळायचे ! ;)

जाता जाता :--- मन डोले मेरा तन डोले... कोन बजाये बासुरिया या गाण्यात बासरी नाही ऐकु आली पण बिन् ची सुंदर धुन मात्र नक्कीच कानावर पडते. ;)

भलताच उरक आहे बाई तुला ! :)
आज पंचमीला काय गोडधोड करुन घालणार की नाही मालकांना ?

लेख फारच छान वाटला, मुख्यत्वे करून त्यातील निरीक्षण.

सापाचे फोटो जरा अजुन निट काढता आले असते.

सापाला कान नसतात त्यामुळे जमीनीवरच्या कंपनाने त्याला इतरांची चाहूल लागते, मग असे असताना, एखाद्याचा पाय अंगावर पडे पर्यंत ते वाट का बघतात ?

"आता मासा उंदीर, बेडूक खातो म्हटल्यावर तो मांसाहारीच आहे." - मासा "उंदीर आणि बेडूक खातो" हे ज्ञान आम्हाला नव्हते, चला माहीतीत भर पडली. (ह्.घ्या)

सौन्दर्य