पार्श्वभुमी : आई नसताना , उदास खिन्न पणे कवितेचा नायक संध्याकाळी क्षितिजाच्या दिशेने पहात असतो आणि मनातील कल्लोळ मनाशीच गिरक्या घेत असतो .
नक्षीमय सांजनभी
सोनेरी तोरण ढगांचे
प्रकाश किरणे शोधती
गहीरे सावळ मायेचे
कल्लोळ माजला येथे
भावनांच्या डोंगरापाशी
निस्तेज जाहला जीव
तेजगोलाच्या अस्तापाशी
----- शब्दमेघ
प्रतिक्रिया
16 Oct 2010 - 8:47 pm | गणेशा
४ ओळी नंतर जागा सोडली गेली नाही
शमस्व
--
नक्षीमय सांजनभी
सोनेरी तोरण ढगांचे
प्रकाश किरणे शोधती
गहीरे सावळ मायेचे
कल्लोळ माजला येथे
भावनांच्या डोंगरापाशी
निस्तेज जाहला जीव
तेजगोलाच्या अस्तापाशी
----- शब्दमेघ
16 Oct 2010 - 9:16 pm | प्राजु
सुरेख!!
कल्लोळ माजला येथे
भावनांच्या डोंगरापाशी
निस्तेज जाहला जीव
तेजगोलाच्या अस्तापाशी
सुंदर आहे !
17 Oct 2010 - 11:22 am | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
कल्लोळ माजला येथे
भावनांच्या डोंगरापाशी
निस्तेज जाहला जीव
तेजगोलाच्या अस्तापाशी
-दिलीप बिरुटे
16 Oct 2010 - 9:54 pm | पाषाणभेद
छान. आईवरची कविता उत्तम.
17 Oct 2010 - 1:27 am | अथांग
कमी शब्दांत, खूप आशय !
17 Oct 2010 - 1:27 am | अथांग
कमी शब्दांत, खूप आशय !
17 Oct 2010 - 1:27 am | अथांग
कमी शब्दांत, खूप आशय !
17 Oct 2010 - 11:19 am | चन्द्रशेखर गोखले
अतिशय भावगर्भ कविता ... खूप आवडली
18 Oct 2010 - 9:05 am | स्पंदना
सुन्दर !!
26 Jan 2011 - 3:49 pm | गणेशा
चुकुन मराठीत लिहुन येथुन कॉपी करताना येथेच पोस्ट झाले सगळॅ, त्यामुळॅ हा रिप्लाय लिहावा लागला
क्षमस्व
26 Jan 2011 - 4:20 pm | यशोधरा
कविता आवडली. सुरेख.