चुकलो का मी?

वायफळाचा मळा उन्हाळी
मृगजळ शिंपून वाढविला मी
काय सुंदर कल्पना आहे
तुमच्या निवडक कवितांचा एक तरी संग्रह प्रकाशित व्हायला हवा असे मनापासून वाटते.
इतक्या पावसाळी छत्र्या सारख्या कविता सर्वत्र उगवत असताना तुमच्या अनोख्या सुंदर कविता आनंद देऊन जातात.

प्रत्येक कडव्यात विरोधाभासाची सुंदर गुंफण केली आहे....कविता आवडली....

थोडं भटकायला हवं
थोडं सटकायला हवं
कधीतरी डोळे उघडून
चाकोरीबाहेर पडायला हवं

कवीता आवडली.

नाही, नाही रे, चुकलास तू नाही!

अधांतरातली पहाट शोधताना
दिसले जे स्वप्न त्या पंखांना
तो भटकण्याचा कैफ वेगळा —
ठाऊक जगा नाही
नाही रे, चुकलास तू नाही!

छंदबेड्या तोडून जो मुक्त गुंजला
भ्रमरासम स्वच्छंद रमला
मळलेल्या वाटा टाकूनी जगणे
ठाऊक जगा नाही
नाही रे, चुकलास तू नाही!

व्यर्थी अधिकची अर्थ वसे
हे ज्यांस कळे त्या म्हणती पिसे
त्या अर्थाचे बोल कसे
झपूर्झा गडे झपुर्झा

कविता मस्त आणि प्रेरणा देणारी.
दिवा स्वप्न पाहून
आनंदी जगतो .
यथार्थाची कटुता
सहज विसरतो.