असाच भटकत रानात असता
रानफुले समोर येती
नव्हता कसला गंध तयांना
रंगही नव्हते भरजरी विविध
परी तयांत होती नक्षी
बारीक नाजूक सुंदर कोमल
पिवळे गेंद उन्हात चमके
वार्यावरती डौलाने डुलके
वेड लागले मलाच तेथे
दृष्य मनोरम खरोखर ते
डोंगर उतार पठारावरती
फुले पाहता लागली समाधी
घोस तयांचे लेऊन घ्यावे
वाटले तक्षणी अंगावरती
एकरूप व्हावे, तेथेच रमावे
परत न फिरावे घराप्रती
बघतो जेव्हा अचानक
रानफुले समोरी येती
- पाभे (03/10/24)
(काल डोंगर उतारावर पाहिलेले दृष्य)
प्रतिक्रिया
3 Oct 2024 - 9:25 am | प्रचेतस
व्वा..सुरेख.
हल्ली सह्याद्रीत सर्वत्र हे दृश्य दिसत आहे.
3 Oct 2024 - 10:00 am | कर्नलतपस्वी
रानफुलां सवे अनेक पक्षी पण दिसतात
अंधाराचे जाळे फिटता पाऊले डोंगराकडे वळतात
3 Oct 2024 - 11:12 am | श्वेता२४
एकरूप व्हावे, तेथेच रमावेपरत न फिरावे घराप्रती
अगदि असेच वाट्ते.
14 Oct 2024 - 1:19 pm | गणेशा
मस्त... खूप दिवसांनी मिपा आणि कविता विभाग पाहिला...
आणि तुमची कविता वाचली सुरेख..
हल्लीच मारुती चितमपल्ली वाचतोय, त्यामुळे निसर्ग.. वाटा.. फुले.. पक्षी ह्या सर्व वर्णनांनी भारावून गेलोय, त्या मुळे कविता जास्तच आवडली...