आवाज आवाज...

आता 'इलेक्ट्रॉनिक स्टार्ट'मुळे स्कूटर्सच्या 'किका'टण्याची जागा अ‍ॅक्टिव्हाच्या 'खाकरण्याने' घेतलीये.

हे खूप सही लिहिलंय..;)

असं झालंय खरं!

खुसखुशीत लेख आवडला.

मस्त लेख! आवाज की दुनिया!

आवडला लेख.

मस्तं लेख.

आवडला...

जमली आहे. मुंबईत दुचाक्यांचे आवाज जवळजवळ नव्हतेच. मात्र इमारतीतल्या जवळजवळ प्रत्येक घरातून सतत चालू असणार्‍या पंख्यांचे ़खस्स खस्स हवा कपणारे आवाज त्यात चालू-बंद होणारे काही वातानुकूलन यंत्रांचे आणि फ्रीजचे घुसमटलेले आवाज मिसळून एक पार्श्वसंगीत २४ तास चालू असते. या आवाजात गाण्यातले काही स्वर कमी ऐकू येतात. थंडीची लाट आली की हे सारे आवाज गायब झाल्यावर हे आवाज होते हे कळते.

लेखातून वाचकांच्याही आवाजांची दुनिया जागविलीत.
धन्यवाद

पूर्वी पुण्यातल्या सायकलींची मंजुळ आणि आदबशीर किण-किण कानी पडायची (त्यात अरे मित्रा जरा वाट देतोस का असा भाव असे). आता मात्र मोटरसायकलींचे भसाडे आणि गुर्मी असलेले हॉर्न्स कानावर आदळतात तेव्हा उगाच मस्ती आलेल्या अश्यांच्या कानाखाली एक मोठ्ठा आवाssssssssज काढावासा वाटतो.

बाकी लेख चोक्कस !!!

बरेच आवाज आता नाहीसे झाले आणि नको ते आवाज निर्माण झाले. बोअरवेलचा आवाज भयंकर कंटाळवाणा असतो. लहानपणी आमच्या गावात रस्ते नव्हते. अशा वेळेला गावात ट्रक आल्यावर पोरं ज्या प्रकारे ठेला आला असा आवाज देत होते ते आजही लक्षात आहे.
छान लेख

अजून बरेच आवाज लिहीता आले असते. पण जे लिहीले आहे ते छान! शक्य झाल्यास अजून आवाजचित्र लिहा.

खूप छान लिहिलं आहे. एप्रिल मे मध्ये होलसेल मध्ये धान्य घेऊन ते निवडून, पाखडून, ऊन दाखवून साठवून ठेवायची पद्धत होती. त्या3-4 दिवसातला पाखडण्याचा आवाज, तिखट कुटून घेतानाचा आवाज अजूनही आठवतो. खूप आवडायचा मला तो आवाज.

लेख मस्तच जमलाय

लेख आवडला.छान लिहिलं आहे.

माझ्या https://www.misalpav.com/node/6028 या लेख आठवण झाली.

पु लं च्या आवाज आवाज लेखाची आठवण झाली.

.

खुसखुशीत लेख आवडला. काही प्रतिसादातील आवाजांच्या आठवणीही रोचक.

या लेखावरुन आठवले माझ्या परदेशीच्या सुरवातीच्या काही महिने रात्री एका आवाजाच्या अबसेन्समुळे झोप लागत नव्हती, तो मिसलेला आवाज रस्त्यावरच्या कुत्र्यांचा होता ! :)

सकाळी सकाळ्ळी आमच्या इथे खालील प्रमाणे आवाज येत असतात :)

सगळ्या लेडीजच पण...पुरुषांचे आवाजच नाही येत ;)

खाली रहाणारे...वरच्यांना...
"ये प्राचीऽ..."
प्राची घरात...परत काही वेळाने...
"ये प्राचीऽ..."
प्राचीची आई गॅलरी..
"काय ओ?"
"टाकी भरली वाट्टं!"
"हा हा...(घरात बघून...ओऽ नळ बंद कराऽऽऽ" ) जातो बिचारा पळतच खाली...नळ बंद करुन पळतच वर! :)

मग समोसेवाला येतो......"स....म्मोसे गर्रमऽ" हा समोसेवाला दिवसातून तीन वेळा येतो.

दुपारी बटाटे, कांदे विकणारे टेपो येतात.
"कांदेऽ १०० ला पाच किलोऽ"

छान लिहिले आहे.

> आमच्या लहानपणी क्वचित डुकरांचा आवाज आणि मागून कुत्र्यांचं जोरजोरात भुंकणं ऐकू यायचं. मग आम्हा पोरांच्या उत्साहाला पारावार राहायचा नाही. डुक्कर पकडणारे लोक कुत्र्यांना डुकरांमागे सोडून दोरीच्या फासात पकडताना बघायला अतिशय थ्रिल वाटायचं. मात्र पकडल्यानंतर तोंड बांधताना डुकरांचं विव्हळणं मात्र ऐकवायचं नाही. > फॅन्ड्री?

मी शांतताप्रिय असल्याने, निवृत्त झाल्यावर, मुंबई सोडून एका शांत ठिकाणी रहायला गेलो. तिथे गेल्यावर हे लक्षांत आले की सर्वच व्हॉल्युम्स आता अर्ध्यावर ठेवावे लागतात. इतकंच काय तर, घरांत बोलतानाही सुरवातीला आपण उगाच मोठ्या आवाजात बोलतोय, हे लक्षांत आले. त्यानंतर, कमी आवाजात बोलण्याची संवय लागली. आजुबाजूच्या निसर्गातले , बारीक सारीक आवाजही स्पष्ट ऐकू यायला लागले! एकुणांत, आयुष्यच काय, मनही शांत झाले.

लेख आवडला. अनेक आवाजांची या निमीत्याने आठवण आली.

बागेतले आवाज
रोज सकाळी बागेत फिरायला जायचे म्हणून पाचचा कर्कश गजर लावते पण गजर ऐकून परत बंद करून एखादी डुलकी काढावी वाटतेच मग सकाळी सकाळी जाता येत नाहीच . मग सोनूचा डबा ,तिला शाळेत घालवून सव्वा सातला बागेत पाऊल पडते . गेट समोरच एक कारंज्या आहे . त्याचा सरसर आवाज येत असतो . पण काही केल्या हा आवाज मला शब्दात पकडता येतच नाही म्हणून "सरसर" हा शब्द शोधला मी . तिथून पुढे गेले कि बऱ्याचशे लोक गोलाकार उभे असतात . आणि त्यांचा हे हे हु हु हो हो चाललेले असते . त्यांची हि ह ची बाराखडी किती किती वळणे घेते . तिथे उभे असणारे हसण्याचे नाटक करत असतात पण बाहेर चालणाऱ्याना त्यांच्या कडून पाहून खूप हसू येते त्यांचे ते कृत्रिम हसे पाहून बाकीचे बाहेरचे खूप हसत असतात . त्यांच्या हसण्याचा आवाज येत राहतो .
परवा एक छोटी आपल्या आजोबांबरोबर आलेली होती . आजोबा तिला थोड्या पुढे असणाऱ्या मुलांच्या खेळाच्या जागेकडे नेवु पाहत होती तर ती हट्टुण पुढे पाय उचलत नव्हती . आजोबा म्हणत होते , "झोपाळ्यावर नाही बसायचे तुला बाळ ?" ती," मला हसायला जायचे आहे". मज्जाच वाटली तिचे हे उत्तर ऐकून . आजोबांचे वय लहान होवू पाहत होते आणि तिला मोठे होण्याची घाई लागली होती
इथून पुढे खऱ्या अर्थाने चालणाऱ्याच्या पायाचे "झपझप " आवाज ऐकू येवू लागतो कारण हा रस्ता उताराचा आहे . . शूज घालून चालणाऱ्या पेक्षा धावणाऱ्या माणसांच्या शूज चा खूप आवाज येत असतो . आता बाग वळण घेते . त्या कोपऱ्यावर बच्चे कंपनीची जागा आहे . तिथे सी सा , घसरगुंडी , झोपाळे आणि बरीच खेळणी आहेत . मग झोके फिरतानाचा "करकर "आवाज येत असतो आणि त्या बरोबर कोणी मजेने हसत असतो तर कोणी घाबरून "स्सस " असा आवाज काढत असतो . कोणी आनंदाने ओरडत असतो . कोणी छोटी मुलं जबरदस्तीने झुल्यावर बसवली कि हे "भोकाड " पसरून, शिरा ताणून रडत असतात . सी सा वर मुलं खेळत असली कि जोरात एक बाजू टायर वर आपटून "फट फट " असा आवाज येत असतो . घसरगुंड्या -त्यावर पण एक "सुस्स्स " असा आवाज येतो अ. आणि त्या नळयासारख्या घसरगुंडीवरून कोणी आले की त्या नळ्या वाजतात त्याचाही एक आवाज येतो . तो हि आवाज मला शब्दात पकडता आला नाही . पण तो गडगड आवाज म्हणता येयील .
तिथून पुढे बागेच्या रस्त्याला चढ लागतो , आणि बागेत हिरवळीवर टाळ्या वाजवत बसलेले बरेच असतात . कोणी प्राणायाम करत असतो . त्यांचा नाकाने जोरजोरात श्वास सोडणे चालू असते . फूस फूस असा आवाज त्याचा येत असतो . तिथून पुढे काही जणांनी ओमकारचा नाद लावलेला असतो .
रस्त्यावर चालणारे आता चढाला चालत असतात . मग दमून ते सॉय सॉय आवाज काढत असतात . मधून त्यांचा चपलांचा घासाल्याचा आवाज येत असतो . काहींचा वेग मंदावतो मग संन्त आवाज येत राहतो .
तिथून पुढे एक ओहळ आहे . तिथे एक बाकडे आहे . तिथे त्यावर एखादे जोडपे बसलेले असते . इतक्या हळू आवाजात ते कुजबुजत असतात आणि आपल्याच धुंदीत मग्न असतात . घरात काही बोलायला मिळत नसेल म्हणून इथे येवून त्यांची लाडिक गुफ्तगू चालत असेल .
पुढे पुढे एक धबधबा येतो . त्याचा धबधब आवाज येत असतो . त्यात बरेच कावळे भिजून पंख फडफडवत असतात , त्यांच्या पंखाचा फडफडण्याचा आवाज येत असतो . मधेच काव काव करत असतात . धबधब्याशेजारी बच्चे कंपनी खूप असतात . त्यांचा त्यात उतरण्याचा प्रयत्न असतो . मग मजेत भिजत खळाळणारे पाणी अडवतात आणि फुर्र करून सोडून देतात . तेच पाणी पुढे छोट्या तलावात साठवलेय , तिथेही ही बच्चे कंपनी पण थोडी मोठी (१२ -१३ वर्षाची ) छोट्या छोट्या प्लास्टिक पिशव्यात हे पाणी भरून पुन्हा खाली सोडतात . त्याचा टप टप आवाज येत राहतो आणि पाण्यावर तरंग उमटतात . मध्येच बाहेरून जाणाऱ्या एखाद्या बसचा आवाज येतो , एखद्या स्कूटरचा . धबधब्याच्या थोडे पुढे म्हाताऱ्या बायकांचा एक अड्डा बसलेला असतो ,अगदी कासटा घातलेल्या ह्या आज्ज्या यायाम , सुना , नातवंडे , पोरं , दुखणी भानी ,डाकदर ह्यावर मनसोक्त गप्पा मारत असतात . जवळच खेळणाऱ्या नातवंडावर लक्ष ठेवून असतात . तिथेच जवळ काही दोरीवर उड्या मारणारे असतात . त्याचाही एक वेगळाच आवाज येत असतो . काही सुगावत्या सूर्याकडे पाहून मंत्र पुटपुटत असतात . मधेच चिमणी चिवचिवत असते . अगदी छोटी चिमणीसारखी दिसणारी चीरचीरत असते . मधुनच कोकीळ कुहूकुहू करत असते . मधेच बसायला असणाऱ्या छपराखाली काही हास्य क्लब वाले हाहू हेहे करत उड्या मारत असतात . अजून खूप सारे पक्षांचे आवाज येतात पण ते मला शब्दात बसवताच येत नाहीत .

आता बागेचा राउंड संपतो . बाहेर आल्यावर नारळ वाला खापखाप नारळ फोडून पाणी देत असतो , त्यांचे रेट सांगत असतो. मध्येच एखाद्या लहान मुलाने नारळ मागितलेला असतो. आई बाबा नको म्हणत असतात . मग त्याचे भोकाड पसरलेले असते . पुढे कसले कसले रस विकणारा असतो. तो बाटल्यातून रस ग्लासात ओतत असतो . तो ओतन्याचाही एक आवाज असतोच.

फोडणी आवाज व पाठोपाठ शिंकांचा, सकाळी/संध्याकाळी.
बाळ/बाळंतीण ला आंघोळ घालताना कढवलेल्या तेलाचा.
बंब/शेकोटीच्या सरणांचा जळताना.
उंदीर मामा कुरतडत असताना.
कचरा ढकलगाडी चाकाचा. खराट्याने झाडून स्वच्छ करताना चार.
शाळेच्या बस/व्हॅनचा भोंगा.
वरच्या मजल्यावर टेबल, खुर्ची, गॅस सिलिंडर ओढताना.
पोटातली गुरगर.........

फोडणी आवाज व पाठोपाठ शिंकांचा, सकाळी/संध्याकाळी.
बाळ/बाळंतीण ला आंघोळ घालताना कढवलेल्या तेलाचा.
बंब/शेकोटीच्या सरणांचा जळताना.
उंदीर मामा कुरतडत असताना.
कचरा ढकलगाडी चाकाचा. खराट्याने झाडून स्वच्छ करताना चार.
शाळेच्या बस/व्हॅनचा भोंगा.
वरच्या मजल्यावर टेबल, खुर्ची, गॅस सिलिंडर ओढताना.
पोटातली गुरगर.........
सर्व बिछान्यावर पहुडलेल्या अवस्थेत असतानाच ऐकू येतात.