शाळांमधे क्रियेटीव्हीटी जोपासली जात नाही?

सायबानु, आमचं गरीब इंटरनेट २० मिनीटांची फीत पहायला तासभर लावतं. कृपया आपण थोडा सविस्तर लेख/प्रतिसाद लिहू शकाल का?

अदिती
आमच्यात डेडलाईन गळ्याशी येईपर्यंत फक्त स्वतःच्या आवडीचीच कामं केली जातात.

>> आपण क्रियेटीव्हीटी कशी शिकून आपल्या मनातून बाहेर घालवतो ...

माझ्या इंटरनेट कनेक्शनमध्ये सध्या युट्यूब अत्यंत हळू चालत आहे म्हणून ही चित्रफित बघता आली नाही.ती नंतर कधीतरी बघेन. पण ’क्रियेटिव्हिटी’ घालविण्यात आपल्या शिक्षण पध्दतीत बनवलेला अभ्यासक्रम आणि आपली परीक्षा पध्दती मोठा महत्वाचा वाटा उचलतात असे वाटते. ज्याचा अर्थाअर्थी काही संबंध नाही अशा अनेक गोष्टी शिकाव्या लागल्या होत्या.माहितीची रेलचेल अभ्यासक्रमात असते पण त्यामागचे कोणतेही लॉजिक समजावून द्यायचा प्रयत्न नसतो.आणि ज्याला ही निरूपयोगी माहिती जास्त तो जास्त हुशार अशी परिस्थिती दुर्दैवाने असते.
रसायनशास्त्रात लोखंड खाणीतून काढल्यानंतर त्याचे रूपांतर उपयोगी धातूत कसे करतात याविषयी माहिती होती.त्यात ब्लास्ट फरनेसच्या खालच्या भागात तपमान १२०० अंश असते, मधल्या भागात १००० अंश असते आणि वरील भागात अजून काहीतरी असते अशी माहिती होती. अनेकविध रसायनांचे गुणधर्म आणि त्यांचे उपयोग यांची तर रेलचेलच होती. तसेच सव्हाना गवताळ प्रदेशात लोकांची घरे कशी असतात, विषुववृत्तीय प्रदेशात लोकांचे जीवनमान कमी का अशा स्वरूपाची माहिती होती.अशा माहितीचा नक्की उपयोग काय आणि ही माहिती नसली तरी दैनंदिन जीवनात काडीमात्र फरक पडत नाही.याउलट स्वतंत्रपणे विचार कसा करावा, प्रश्न कसे विचारावेत, त्यांची उत्तरे कशी शोधावीत या महत्वाच्या बाबींकडे पूर्ण दुर्लक्ष होत असे. अशा अभ्यासक्रमातून काहीही नवे करावे (क्रियेटीव्हीटी) असे वाटणे ही खूपच कठिण गोष्ट आहे.

काय करणार? कालाय तस्मै नम:

---विल्यम जेफरसन क्लिंटन