खरकट्या मिसळीची गोष्ट

मिसळीचे नाव लिहिले नसल्याने पास ..

तुम्ही उगाच फॅक्टरी बघायच्या नादात पडलात. मिठाई खायची आणि बोटे चालत चालु लागायला हवे होते.
पण हॉटेल मालक फारच भोळसट निघाला असे वाटले.

तुम्ही उगाच फॅक्टरी बघायच्या नादात पडलात. मिठाई खायची आणि बोटे चालत चालु लागायला हवे होते.
पण हॉटेल मालक फारच भोळसट निघाला असे वाटले.

तुम्ही उगाच फॅक्टरी बघायच्या नादात पडलात. मिठाई खायची आणि बोटे चालत चालु लागायला हवे होते.
पण हॉटेल मालक फारच भोळसट निघाला असे वाटले.

तुम्ही उगाच फॅक्टरी बघायच्या नादात पडलात. मिठाई खायची आणि बोटे चालत चालु लागायला हवे होते.
पण हॉटेल मालक फारच भोळसट निघाला असे वाटले.

तुम्ही उगाच फॅक्टरी बघायच्या नादात पडलात. मिठाई खायची आणि बोटे चालत चालु लागायला हवे होते.
पण हॉटेल मालक फारच भोळसट निघाला असे वाटले.

मिसळीबरोबर उगाचच बाकी गोष्टी तोंडी मारतात.

अहो म्हणजे तुम्ही खरकटे खाऊ घालताय की

हॉटेल ची दर्शनी चकचकीत बाजू बघीतली की इकडे स्वच्छता फार आहे, भटारखान्यात काहीच चालत नाहिये असे समजणे म्हणजे शुद्ध गैरसमज आहे. हॉटेलवाले भाजी मार्केटातून कमीत कमी प्रतीचे कांदे, बटाटे टॉमेटो नेतात. (अपवाद क्षमस्व). खराब आणि कमी प्रतीचा माल स्वस्त मिळतो. हॉटेलात कापाकापीत उस्ताद पोरे असतात ती खराब भाग काढून उरलेला भाग वापरतात. तुमच्या टेबलवर उरलेले लिंबू, कांदा, लोणचे फेकून कोणता हॉटेलवाला स्वतःच्या पायावर धोंडा मारेल ? तो परत वापरला जातोच.
शिवाय आत काम करणारे कामगार किती स्वच्छता पाळतात ? काम करताना लघूशंकेला / दीर्घशंकेला जाऊन आल्यावर हात व्यवस्थित धुतात काय ? शिंकल्यावर , खोकल्यावर काय करतात हे आपण पाहू शकतो काय ? तर याचे उत्तर नाही असेच येते. पैसेवाल्यांवर राग काढायचा म्हणून काहीजण मुद्दाम घाणेरडे वागतात.
त्यामुळे शक्यतो बाहेर खाणे टाळावे.
शक्य नसेल तर स्वच्छतेचा आग्रह सोडून द्यावा.

मुंबई-पुणे हायवेवर आहे तर त्याचे किमान नाव तरी लिहा. इतर काही जण तरी वाचतील, असे खरकटे अन्न खाण्यापासून.

अरे देवा.. असे चालते होय..

निदान सेल्फ सर्व्हिस ऐवजी गुजराती थाळी हॉटेलात जसे वाढ्पी फिरत असतात तसे तरी करावे. फरसाण, कांदा, मटकी काय हवे ते पळीने लागेल तितके आणि तसतसे सतत वाढावे. वेस्टेज वाचेल आणि मिक्स होणार नाही.

बाकी नाव लिहायला हरकत नव्हती. उदाहरणात दुर्वांकुर स्पष्ट आले तर मूळ हॉटेलचे नाव का नसावे?

https://curlytales.com/akshay-kumar-relishes-misal-pav-with-his-crew-at-...

टेबल वर असलेले कांदा लिंबू रस्सा हे शेयरींग. बेसिस वर असतात..
इथे लेखक ताटा मधले उरलेले पुन्हा वापरतात अशा थापा मारतोय ...

मिसळ म्हणा किंवा अजून काही म्हणा, हॉटेल इंडस्ट्री सर्व्हिस आणि स्वच्छतेवर अवलंबून असते, इतकी मोठाली हॉटेल बांधून मालक लोक किंवा नोकरचाकर फक्त "श्रीमंतांवर राग काढायचा" म्हणून अजागळपण करत असतील भटारखान्यात असे काही वाटत नाही, पण मुटके सर पण तेच म्हणतात...

अश्या हॉटेल्सना नेम अँड शेम करणेत हरकत नसावी.

आत्ता पॉइंट आऊट केल्यावर लक्षात आले की लेखकांनी दुर्वांकुरचे नाव दिले आहे पण मुख्य हॉटेलचे नाही.

उमेश राव, काय ते स्पष्ट करा नाहीतर काय ते कळणार नाही कोणालाच.

च्यायला, लैच अवघड झालंय. सगळं.
साले असले लोक.नरकात जातील बाकी काय. :|

-दिलीप बिरुटे

होटेल मालक इतक्या सहजपणे हे सांगू शकला ?हे हे ..बोळात दिसतोय.

फक्त उष्टी आणि खरकटिच .. .. अहो शिळी पण असते बऱ्याच ठिकाणी.. दुसरया दिवशी उरलेली उसळ फेकून न देता एकत्र करून वाढली जाते

स्वानुभव

२०१४ सालची गोष्ट आहे. बेंगळुरूमधल्या पूर्णब्रह्म मध्ये पण आम्हाला असाच अनुभव आला. टोटल मॉल मध्ये एक अगदी छोटं दुकान आहे तिकडे मिसळ मागवली होती. पाव तर दिसायलाच शिळा दिसत होता पण तरीही काही बोललो नाही. पण मिसळ शिस्तीत कडू होती.तेव्हा आम्ही तिकडच्या माणसाला सांगितलं तर आम्हाला तोंड वर करून म्हणे, हो आम्ही शिळा पाव आणि मिसळ दिली आहे आता आम्ही ताजी देतो.नंतर आणली त्यात फक्त थोडी मिसळ कमी केली होती आणि थोडी कोमट केली होती. बरोबर दिलेला कटदेखील कडू होता. म्हणजे अगदी वास पण घेता येणार नाही इतका कडू होता.मग मात्र आम्ही खूप वाद घातला आणि म्हटलं की तुला जर माहित होतं तू शिळे पदार्थ देतोयस तर दिलेसच का मुळात. तर म्हणे नाही आम्हाला तसं सांगावं लागतं की पदार्थ शिळा होता आणि आम्ही ताजा बनवून देतो आता म्हणून.अजून थोडा वाद घातल्यावर म्हणे आत्ताच २-३ जण खाऊन गेले पण कोणीच असा म्हटलं नाही आम्हाला.मी त्याला म्हटलं की हि पण एक पद्धतच असेल सांगायची तुमची. मग म्हणे मी ही मिसळ घेऊन मालकाकडे जाईन आणि त्याच्याकडे तक्रार करीन वगैरे.त्याला म्हटलं, तू काय करायचं ते कर आम्हाला १५० रुपये परत दे.पैसे दिले परत त्याने. कदाचित त्या दिवशी काहीतरी झालं असेल आणि आम्हाला शिळी मिसळ मिळाली असेलसुद्धा पण आमच्या ३ वर्षांच्या बेंगळुरू वास्तव्यात आम्ही तिकडे परत पाऊल ठेवलं नाही.

आपल्याकडील सार्वजनिक जागेवरील खाण्याचे प्रकार फारच दर्जाहिन असतात हे नविन आहे का ? भरपुर तेल, रन्गाचा वापर व सध्या जोमात सुरु असलेला Street food Vblog हा प्रकार बघुन किळस जास्त येते. आपण जे रस्त्यावर खातोय ते कसे बनते ते बघितले तर आपण स्वच्छता या शब्दाच्या जवळपास पण जात नाही. त्यात हे चलचित्रण जगभरात बघितले जातेय व आपलीच नाचक्की होतेय .. उघड्या हाताचा वापर, कपडे, भान्ड्यान्ची स्वच्छता.. आरारा.... किळस आणि कळसवाणा प्रकार आहे हो ....
या सगळ्या food Vblog वाल्याना सान्गावेसे वाटते अरे नका दाखवु ते, कसे तरी अज्ञानात सुख आहे, कशाला ते पण घेता आमच्याकडुन ..

मागे एकदा एका नामांकित शेफने (ज्याचे टीव्हीवर कार्यक्रम देखील यायचे) त्याच्या अप्रेंटिसशिप मधली एक घटना एका दिवाळी अंकात सांगितली होती. हा शेफ दिल्लीतल्या एका नावाजलेल्या हॉटेलमध्ये असिस्टंट शेफ म्हणून काम करत होता. एकदा मुख्य शेफने (जो बरेच वेळा दारूच्या नशेत असायचा) जमिनीवर पडलेला फरशी पुसायचा फडका पिळून चना मसालाच्या हंडीत पिळल्याचा किस्सा सांगितला होता. त्या हॉटेलचे नाव त्या लेखात दिले नव्हते. कदाचित मानहानीचा दावा ठोकल्यास सिद्ध करणे कठीण जाऊ शकत असल्यामुळे नाव देण्याचे टाळले असावे.