हळव्या झाल्या काळजातल्या ओल्या खुणा
हृदयातला रेशमी घाव दाखवू कुणा
फुले शोधता लागला जिव्हारी काटा
डोळ्यातल्या दर्यात उसळती अश्रूंच्या लाटा
नभाच्या वेशीवर उदास रंग उतरे
उरी लागलेला बाण घेऊन रावा फिरे
हरवून दूर गेली ओळखीची वाट
मोरपीशी स्वप्नांचा कोसळू लागे तट
मावळतीच्या वणव्यात सूर्यबिंब जळून गेले
प्राणाच्या शेजेवर निखारे उधळून गेले
प्रतिक्रिया
10 May 2022 - 6:26 am | सुरसंगम
मस्त.
10 May 2022 - 7:47 am | चांदणशेला
धन्यवाद
11 May 2022 - 12:02 am | श्रीगुरुजी
सुंदर काव्य!
12 May 2022 - 10:42 am | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
आवडली कविता.
खास.
-दिलीप बिरुटे
12 May 2022 - 11:36 am | ज्ञानोबाचे पैजार
छान आहे कविता आवडली
पैजारबुवा,
12 May 2022 - 10:27 pm | चांदणशेला
सर्वांचे मनापासून आभार