अकुंच्या - पकुंच्या ....

आमची छकुली (आमची नात) आता पाच महिन्यांची होत आली आहे. तिच्या हिरड्या सळसळू लागल्या आहे, जे समोर दिसेल त्या वर तोंड मारायचे, तोंडात घालून चोखून बघायचे. मग स्वत:च्या पायाचा अंगठा का असेना. काल गम्मत म्हणून कारले तिच्या तोंडात दिले. थुर्रSS करत विचित्र तोंड बनविले आणि भोंगा पसरला. बहुतेक रडताना विचार करत असेल, आजोबा, काही दिवस थांबा, मला मोठी होऊ द्या, बघून घेईल तुम्हाला, काय समजता स्वत:ला.

च् च् च् करत तिला दोन्ही हातानी वर उचलले, तिच्या नाकाला आपले नाक रगडले. हा तिचा आवडता खेळ. आज मात्र तिने पटकन माझे नाक आपल्या तोंडात टाकले, सळसळत्या हिरड्यानींं जोरात चावा घेण्याचा प्रयत्न केले. छी! छी!छी! नाकुचा चावा घेते, गंदी बच्ची, तुझी आई सुद्धा अशीच करायची. बहुधा आमच्या लेकीने ऐकले, हसत हसत तिने विचारले, बाबा, खरोखरच! मी नाकु खायची?

लेकी कडे बघितले, क्षणात काळात मागे पोहचलो. दीड-एक वर्षाची असेल माझी मनी,... अकुंच्या- पकुंच्या पिकले पान कोण खातो? आSई. अकुंच्या - पकुंच्या सडके पान कोण खातो? बाबा. हट्ट, बाबा तर पान खातच नाही. तुला माहित आहे, मनी, गंदे बच्चे पान खातात, बाबा तर अच्छे बच्चे आहेत. तिच्या चेहर्यावर प्रश्न चिन्ह. मग मी हळूच म्हणायचो, माहित आहे मनी, सडके पान न तुझी नानी खाते. आईला सांगू नको, नाही तर तुझी आई माझी पिट्टी-पिट्टी करेल. तिला काही समजो न समजो, पिट्टी-पिट्टी शब्द मात्र चांगला समजायचा. ती जोरात हसायची.

मला अस शून्यात हरवलेले पाहून लेकीने दोन्ही हातानी माझे डोके आपल्या कुशीत घेतले. डोक्यावरून हात फिरविला. त्या स्पर्शात आईची माया जाणवली. लेकी किती लवकर मोठ्या होतात... आई बनतात... वाटले क्षणात लहान बाळ होऊन आईच्या कुशीत दडून जावे... पण या शरीराचे काय, लहानाचा मोठा झालो, आता केस हि पांढरे झालेले आहेत... पण अजूनही स्वत:ला छोटेसे बाळ समजणाऱ्या आतल्या जीवाला हे सत्य कोण सांगणार? काही क्षण असेच गेले.

आपल्या कडे कुणाचे लक्ष नाही पाहून, अं Sअूं SS अूं करून छकुलीने आपल्या अस्तित्वाची जाणीव करून दिली. अ लेSS ले छकुली. सॉरी. चला आपण पुन्हा आजोबांचे नाकु खाऊ. तिला दोन्ही हातानी उचलले, नाकाला नाक घासले.... नाकु खाणार छकुली! चिमुकल्या छकुलीच्या चेहर्यावर हास्य पसरले, अगदी तिच्या आई सारखे....