शतशब्दकथा : दहशत!!

वाढती गुंडागर्दी :(

अपेक्शित शेवट

का कोण जाणे पण मला वाटत कि ह्या कथेचि पेरना आपल्याला इथुन मिळालि असावि
http://www.misalpav.com/node/16142

आर्र तिच्या!!

असं झालं होत तर !!

शेवटची दोन वाक्ये नसती तर कथा यकदमच भयंकर झाली असती :(

बापरे

ऑइ. खरी आहे?

खत्तरनाक जमली आहे.

-दिलीप बिरुटे

मित्राला काय वाटलं देव जाणे. त्याने बाजूला पडलेला एक दगड उचलला आणि या बाबाच्या डोक्यावर मारला. भळ्कन रक्ताची धार लागली. तिरीमिरीत दरवाजा उघडून तो बाहेर आला. मित्र तयारीतच होता. काही कळायच्या आत त्याने बाबाची गन त्याच्याच पोटावर रोखून ट्रिगर दाबला. बाबा गाडीतच कोसळला. त्याच्या हातून गन खेचून घेत मित्राने दरवाजा उघडून पळू पाहणाऱ्या ड्रायव्हरला डोक्यात गोळी घातली. बाबाचा टाॅवेल गनवर दाबलेला असल्यामुळे आवाज आला नव्हता आणि तसंही इथल्या भेदरट वस्तीत फटाक्यांच्या आवाजाने पण लोक घाबरतात. गोळ्यांचा आवाज ऐकून त्यातले कितीजण कपडे खराब करतील या विचाराने मला तिथेही हसू आलं.
" चला हो किरवंत. अंतिम संस्कार करु या यांचा." मित्राच्या आवाजाने मी भानावर आलो.
बाबा आणि ड्रायव्हर दोघांना जागच्या जागी बसवत आम्ही गाडीवर बसलो. बाबाच्या गळ्यातली सोन्याची चेन काढून घेतली होतीच. मी गरुडपुराणातला मला आठवत असलेला श्लोक म्हटला. क्षणभर वडलांच्या आठवणीने कसंसंच झालं. मग मित्राने फ्युएल टँकवर गोळी मारली आणि आम्ही सुसाट सुटलो. निघताना ती गन आगीत फेकली होतीच.

" ड्रायव्हरला का मारलंस? " मी विचारलं, " टिप तर त्यानेच दिलेली ना?"
" म्हणून तर मारलं. विश्वासघाताला मृत्यू हीच शिक्षा!बरं, कुठे विकायची ही चेन?"
" मध्य प्रदेशात. गेल्या वेळी कर्नाटकात विकली होती ना!"

"

मुळ कथा व बोकोपंतांचे जोडकाम दोन्ही आवडले. शेवटी बोकोपंतांचा खुलासा पण अतिशय आवडला.

जबरदस्त!

दोन्ही कथा सुरेख