ती आणि तो

गद्य लिहू का पद्य फारच गोंधळ झाला. सध्या आमचं दिल के चैन रातोंकी नींद लुटून शांत झोपलेल्या एका मैनेस हे काव्यपुष्प द्यायचे आहे. तुम्हाला काय वाटतं?
कसं झालंय?

तू आहेस ना...
अगदीच वेडी आहेस
कुठल्या तरी वेगळ्याच जगातली

आजकाल तूच असते सगळीकड
माझ्या मनात माझ्या स्वप्नात
चाहूल पण लागून देत नाहीस
तू आलीस की असं
मोरपीस फिरवल्यासारख वाटतं

असं वाटतं
खूप खूप बोलावं
खूप खूप ऐकावं
मनातलं गुपित सांगून टाकाव
पण तुला पाहिलं की
काही सुचतच नाही

मग मी नुसता हसतो
नुसती ओळख दाखवतो
पण तू आरपार पहाते
जणू तूला सगळच माहिती

अशी आरस्पानी सुंदर आहेस
पण का कोण जाणे
हसतानाही डोळ्यात एक उदासी

कधी वाटतं
तुला घेऊन जावं उंच डोंगरावर
तिथं तुला सांगाव
हे खालचं जग आहे ना जग
त्यातली नाहीयेस तू

तू का अशी वेगळी वाटतेस मला?

इथ या कडयावर वाहणारा वारा
काय सांगतो माहिती?
सगळे इथे रानफुलांना शोधतात
आज कुणीतरी पहिल्यांदा
सोबतच घेऊन आलंय

अशीच मग बोलत बोलत येईल संध्याकाळ
तुझ्या डोळ्यात पाहताना
नाही कळणार मला काळवेळ
हरवून जाऊ दोघेही कुठेतरी
पुन्हा कुणाला न सापडण्यासाठी

त्या वेडाबाईच्या आशेवर
अजून तरलिये माझी नैया

नाही झाली आता भेट तरी
काही हरकत नाही
कधीतरी येशील फिरत
याच डोंगरावर
वाराही येईल मग आपसूक
त्या वार्याने तुला शहारा येईल
किती नाही म्हणल तरी
हा नुसती ओळख देणारा वारा
तुला करेलच बेचैन

बस त्या एका क्षणासाठी
मी पुन्हा पुन्हा वहात राहीन

मग मलाही म्हणाल तुम्ही
तो आहे ना...
तो अगदीच वेडा आहे ओ….