पहिले विडंबन

तिच्या मनात याच्याविषयी रागंच होता
तरी ह्यो पठ्ठया तिच्या मागंच होता

सेंडलकडं नजर टाकत तिने सहज पाहिले
तेवढयावरंच महाशयांनी तिला र्हदय वाहिले

महाशय गेले विचारात घरी
जाऊन पडले पत्रांच्या अरी

खिशात पैसे नसताना एसटीडी कॉल केला
फोनवर तिच्याऎवजी तिचा बापंच आला

हिंमत धरून घरी गेला पैलवान बापाने काळानिळा केला

जीभ चावत म्हणाला चूकला बेत
वाटेत दिसले तिरडीवर प्रेत

प्रेतावर पूष्प टाकून याने मोठ्याने गळा काढला
प्रेत म्हणाले गप्प मूर्खा मी तर या नादात जीव सोडला