डिस्टिलेशन (शंबर लंबरी कथा)

आमची प्रेरणा

तो अगदी घामेजून गेला होता! !
त्याने नवसागर, काळा गुळ, मोहाची फुलं, युरिया, जुन्या बॆट-या हे सगळे जिन्नस वापरून काहीतरी बनवीले होते. उत्सुकता म्हणून त्याने ते बोटावर ओतुन जाळावर धरलं. भपकन पेटणारा तो द्रव जबरी वास मारत होता. त्यांच्या धंद्याच्या उसुलात प्रत्येक बाटलीला "बूच" लावने आवश्यक होतं. त्याच्या जवळच काम करणार्या मित्राला त्याने विचारलं "दादूस...मांझा माल खपल ना...."
"हेच्या आसला हेच्या बेंबट्या.... कं बोलतोस कं तू....हा तर पयल्या धारंचा माल हं.... खपलाच पायजे बोल.... उद्या गटारी आमोशा हं.... तू तूंजा माल बिंधास्त मांझे गुत्त्याव लाव इकायला........."भट्टी" लावणारा बाला खुषीन येऊन बोल्ला.... जाळावरनं आपले लक्ष किंचीतही ढळू न देता.......