झाडे आणि फुलांचे प्रदर्शन (२)

घेवड्याचे पाच वेल पुरतात. या भोगीला भाजी केली होती. घेवडा ,गवार हे वेडं पीक आहे. भरमसाठ शेंगा येतात. फरसबीचे दोनच दाणे लावले होते आणखी लावायला हवे होते. दोन्ही बिया नोव्हेंबरात आणलेल्या भाजीतून जून झालेल्या शेंगेतून मिळवले.

माझ्याकडे बोनसाइ नाही. याबद्दलची माहिती ७५ सालात घेतली. परंतू कमीतकमी पाचदहा वर्षे निगा राखण्याची चिकाटी नसल्याने कांदामुळाभाजी पर्यँत आमची धाव. शेवग्याचे कलम केले होते बाल्कनीत. वर्षातून दोनदा बहर यायचा आता झाड देऊन टाकले.यावर्षी टबात भात आले होते खास मुनिआंसाठी ठेवले होते.

फरसबीचे अथवा इतर शेंगांचे चांगले वाळलेले दाणे हवे असल्यास जून शेंग आख्खीच कोरड्या जागी ठेवायची. शेंग वाळल्यावर ओलसर जमिनीवर दाणे ठेवा. खोल पेरू नका. गवारीची जून शेंग क्वचितच (भुलेश्वरला वाळवलेल्या कोवळ्या शेंगा तळून खाण्यासाठी मिळतात)मिळते. गवारीचे झाड वजनाने लगेच पडते. आधार हवा.

नाहीतर १३ला भायखळा राणीबाग प्रदर्शनात काम होईल.

होय ,भायखळ्यालाही गेलो होतो आणि फोटो काढले परंतू फुलांचाही ओवरडोस होईल म्हणून नाही डकवले.

स्वैप्स आता बोन्साइचे प्रयोग सुरू केलेच आहेत तर मी असं सुचवेन की पंधरा झाडे लावा आणि त्याचे सहा सहा महिन्यांनी फोटो काढून ठेवा कारण १)झाडाचे रेजिसट्रेशन करता येईल २)तीन चार वर्षाँनी असं वाटेल की आणखी हवीत तर त्याला आणखी तीन चार वर्षे वाया जातील काळ विकत मिळत नाही.

या नोंदणीबद्दल कळले होते. परंतू तेव्हा पत्ता शोधला नव्हता. झाड अमुक एक वर्षांचं आहे हे पुढे स्पर्धेत वगैरे भाग घेण्यासाठी. या छंदाचे हौशी केरळ आणि गुजरातमध्ये आहेत. friends of trees गुगलून मिळेर वाटतं.

माटुंग्याच्या प्रदर्शनात ते बोनसाईवाले वही घेऊन बसलेच होते अगोदर माहीत असते तर त्यांचे संपर्क कार्ड लगेच घेतले असते.