" आईले विचारल म्या "

मी काय म्हणतो ... स्वतंत्र विदर्भ देवुन टाकाच राव =))))

तुमाले वऱ्हाडी लिवाचं अशीन तं जरासक ते सुद्दलेकन बी पावून गिउन घेत जा. अथि आंदीच कोनाले बर्बर म्हाईत नस्ते, त्यात तुमी असं लीवसान तं कसं ज्यमीन भौ?

काय जिलब्या पाडू र्‍हायला बे पोट्टया. थंड घे ना बे. आनि ते कवितेच्या खाली नाव गाव पत्ता इमेल फोन नंबर कशाले लागते?

चांगलीय !!

आवडली.

कविता अतिशय छान आहे,

भाषा कुठली हे माहीती नाही पण वर्हाडी भाषा आहे का ?
आपल्या स्वताच्या भाषेचा फिल खरेच खुप छान असतो..
शिवाय ऐरणी -- खानदेशी वर्हाडी भाषा वाचायला खरेच खुप छान वाटती.

कवितेतला मतीत अर्थ खुप छान आहे.. तरी पण मांडणी थोदी सुट्टी सुट्टी करता येइल काय ?

उदा.

(मी माझ्या भाषेत लिहितोय, तुमची भाषा येत नाही मला)

आई ? का ग आपण गरीब ?
आपलं बी रगात लालच असतय नव्ह ?
कधी भरल ग आपल पोटाच खळगं
का आपल्याच घामाच्या सदर्‍याला शंभर ठिगळं ?

माझा काळाकुट्ट बा
आपल्याच गहान कापसाच्या शेतात राबतोय
विनतोय आपला संसार दिसंदिस
पांढर्‍या फेक सदर्‍यातल्या मालकास
कवा कळतील हे आपल दिस ?

का ग आई ? सांगना ?

आता हे योग्य आहे असे मी म्हणत नाही, पण वाचक म्हणुन प्रत्येक वेळेस आई म्हणाली, आणि मुलगा म्हणाला हे काव्यात योग्य वाटत नाही ते गद्यात छान वाटते.

बाकी भाषा आणि कविता दोन्ही आवडली आपली.

छान

चेतन सुभाष गुगळे आठवले!!

सुरेख