तू वादळी समुद्र
मी एक लाट छोटी
मिटते जरी तुझ्यात
येतेच नाव ओठी
तू तेज:पुंज तारा
रात्री नभात येसी
मी एक रातराणी
फुलले तुझ्याचसाठी
तू सूर्य अग्निगोल
मी शांत तृप्त धरती
फिरते यूगे यूगे का
वेडावुनी सभोती
तू मेघ पावसळी
झरसी असा तूफान
मी एक वेल रानी
गाते तुझेच् गान
तू गंध पारिजात
मी लाजरी पहाट
येते तुझ्याचसाठी
भेदूनी काळरात
तू सावळा मुरारी
निर्जीव बासरी मी
देता तू श्वास हलके
घेते तुझ्या लकेरी
चैतन्य तू जीवाचे
तू श्वास अंतरीचे
तू भास या मनाचे
तू एक स्वप्न माझे
प्रतिक्रिया
27 Apr 2014 - 12:21 am | यसवायजी
छान. आवडली कविता.
27 Apr 2014 - 4:00 am | शुचि
+1
27 Apr 2014 - 2:46 am | आयुर्हित
अभिनंदन,
खूप सुंदर शब्द व सुंदर भावार्थ!
नेहमी प्रमाणे ही कविता ही खूप आवडली.
27 Apr 2014 - 3:54 am | चाणक्य
हे फारच छान
27 Apr 2014 - 3:40 pm | राघव
आवडली. :)
27 Apr 2014 - 3:41 pm | शुचि
संपूर्ण कविताच सुंदर आहे. मला आवडलेले कडवे -
तू गंध पारिजात
मी लाजरी पहाट
येते तुझ्याचसाठी
भेदूनी काळरात
27 Apr 2014 - 3:43 pm | स्पंदना
फारच सुंदर कविता.
27 Apr 2014 - 5:22 pm | अत्रुप्त आत्मा
सुंन्दर..........!
ओळि ओळिला सलाम आहे.
अत्रुप्त अपला गुलाम आहे!
3 May 2014 - 11:39 am | मिसळलेला काव्यप्रेमी
सुंदर रचना
3 May 2014 - 11:53 am | इरसाल
ही कविता : हा सागरी किनार्याच्या चालीवर नीट बसतेय.
3 May 2014 - 12:10 pm | यशोधरा
क्या बात!
3 May 2014 - 11:10 pm | कवितानागेश
आहा! :)
3 May 2014 - 11:22 pm | पैसा
फार सुंदर कविता
4 May 2014 - 12:09 am | पाषाणभेद
फारच छान काव्य.
4 May 2014 - 8:26 am | अनुप ढेरे
मस्तं !