समुद्र......!!

समुद्र......!!

किनाऱ्यावर भेटतात सगळे जरी …
तुझा एकटेपणा कुणा दिसला का कधी
आकाशाचा रंग लेऊन घेतोस
तुझा रंग कधी पहिला का कुणी

हसतोस फक्त लाटांमध्ये ..... तू
रडतोस खोल आत कुठेतरी ………. !

रोज तसाच दिसतोस तू ,… अथांग…
प्रत्येक एकट्याला अरे , तुझाच संग ….
तुझ्या लाटांबरोबर ओठावरचे हसू …
तुझ्या क्षितीजाबरोबर डोळ्यातले आसू ….
पायाखालून निसटलेल्या रेतीचा आधार शेवटी …

हसतोस फक्त लाटांमध्ये …तू ,
रडतोस खोल आत कुठेतरी ……….

रोज नव्याने जगतोस तू ,… एकटा
सूर्याचा दाह झेलतो तू असा ....
जणू चंद्राच्या चांदण्यांचा सडा ,
तुझ्या मिलनाला …सगळेच पारखे…...
तूझ्या किनाऱ्यावरले घरकुलही पोरके ....
म्हणूनच का .......

हसतोस फक्त लाटांमध्ये …तू ,
रडतोस खोल आत कुठेतरी ……….

खळाळणारा तू… पण किती अबोल तुझी भाषा ,
वेड्यावाकड्या पाण्यातही दाखवतोस सरळ रेषा …
देतोस हिम्मत कधी, तर कधी धैर्य… पाहून कुणाचा उसासा …
कधी साथ कुणा तुझी … तर कधी दिलासा …
अरे ! मरणालाही तू देतोस जगण्याची आशा …।
तुझं सगळं तुझ्यापाशी , आमचंही सग्गळं तुझ्यापाशी
कारण ……

हसतोस फक्त लाटांमध्ये …तू ,
रडतोस खोल आत कुठेतरी ……….

-----फिझा.