पीत वारा धुंद होतो, नित उषेच्या मैफिली
पाखरे उडती विहरती देत त्यांच्या चाहुली
रोज ही चैतन्यमय लय येइ माझ्या अंगणी
दूर कोठे शीळ घाली तृप्ततेची माउली
शीण चिणलेला निशेचा जातसे मन लंघुनी
लाट पाटाची प्रवाही होतसे क्षण बिलगुनी
योजनेच्या या पळांचे गीत गाई वैखरी
आळावी सारे तरंग अंतरंगी रंगुनी
.............................अज्ञात
प्रतिक्रिया
18 Feb 2013 - 10:43 am | मनीषा
सुरेख लय आणि सुंदर शब्द.
छान आहे कविता !
18 Feb 2013 - 10:46 am | स्पंदना
नकळत नकळत मन लय पकडत या शब्दांची.
19 Feb 2013 - 3:35 am | फिझा
छान आहे कविता !
19 Feb 2013 - 7:45 am | अत्रुप्त आत्मा
:-)
19 Feb 2013 - 8:05 am | मिसळलेला काव्यप्रेमी
__/\__