एकांत; क्षणाच्या भवती
क्षण; उभा जणू की सवती
द्वय पाश; लटकती नाती
मन अस्थिर झोक्यावरती
वाटे जग सारे हलते
पण तिथेच स्थित ते असते
फांदीवर गोत ऋणांचे
मातीवर पाउल नसते
पेटत्या अजून मशाली
वार्यावर प्रतिमा झुलते
कधि दूर दूरचे दिसते
हृदयी स्पंदन काहुरते
..........................अज्ञात
प्रतिक्रिया
20 Apr 2012 - 1:15 pm | मयुरपिंपळे
भारी
20 Apr 2012 - 6:28 pm | प्रचेतस
सुंदर.
22 Apr 2012 - 6:10 pm | मिसळलेला काव्यप्रेमी
_/\_
भन्नाट!!