सिंधुदूर्ग

पेठकर काका, बाहेर इतके बेक्कार ऊन पडलेले असताना ही अशी चित्रे बघणे काय स्वर्गसुख आहे सांगावे.
मस्त मस्त मस्त !

पेठकर काका येकदम स्वालिड हायती फोटू... किनार्‍यावरुन सिंधुदुर्ग आणी विश्रांती होडी जास्त अवडले.. :-)

अहाहा मस्त गार गार फोटो!!!
धन्यवाद पेठकर काका.

देखणा किल्ला, सुंदर फोटो.

सुरेख
फोटो छान आलेत

शिवरायांच्या हाताचे ठसे नाहि पाहिलेत का ? किल्ल्यात एक छोटेखानी मन्दिर आहे त्याचे ..
बाकी फोटो मस्त आलेत ..

विशेषतः मंदिराचा अन होडीचा विसावा घेतानाचा फटू ड्येंजर भारी आहेत...

क्लास!

सगळे फोटो छान! आमचां कोंकण तसांच!

पेठकर काका ते ठसे अधिकृत असावेत कारण गोनीदांनी त्यांच्याबद्दल एक लेख लिहिलेला वाचलेला आठवतोय. आणि त्याला जाळी हल्लीच बसवली आहे. पूर्वी लोकांनी आपला हात त्यावर ठेवून हाताचा ठसा बिघडवला आहे पण पायाचा ठसा मात्र सुबक आहे असं गोनीदांनीच लिहिलं होतं.

सुंदर फोटो.

एखाद्या खरपूस तळलेल्या तुकडीचा फोटोदेखिल टाकला असतात तर लेख अधिक "रुचकर" झाला असता!

>मालवणात मुख्य खाद्य मासे. गल्लोगल्ली उपहारगृहे आहेत. तसेच, काही घरांमधूनही 'घरगुती पाककौशल्याचे नमुने' चाखावयास मिळतात.

तुमच्या सारख्या दर्दी माणसाने हे वर्णन येथेच थांबवल्याने अंमळ निराशा झाली. त्या पदार्थांचे छानसे फोटो आणि सोबत वर्णन आले असते तर बहार आली असती.

(मत्स्यप्रेमी) चिंतामणी

फोटो आवडले. किनार्‍यावरचं ते मंदिर बहुतेक भवानीमातेचं आहे. (चू.भू.द्या.घ्या.) तारकर्ली, जय गणेश मंदिर, तिथली खानावळ आणि चैतन्य हॉटेल - हा सगळा परिसर आठवून गेला.

सिन्धुदुर्ग म्हटले की आम्हाला अन्तू बरव्याचे 'सिधू कसली सिंधुदुर्ग तो... मालवणचा' हे जगप्रसिद्ध वाक्य आठवते.

बाकी आमची सिंधुदुर्ग ट्रिप एका म्हमईकराने संस्मरणीय केली (यात म्हमईबद्दल जेनरलायजेशन नाही, त्या बाप्याबद्दल एवढेच समजले हि मर्यादा). नावेत बसवून नाखव्याने आम्हाला अर्ध्या वाटेपर्यंत नेले नाही तोच उंच उंच लाटा उसळू लागल्या. नाखवा शांतपणे मशीन चालू-बंद करून लाटांना तोंड देत होता त्यावरून इतक्या लाटा काळजी करण्याचे कारण नाहीत हे समजून - आणि सालं अर्ध्या वाटेवर तसंही आपण काही करू शकत नाही या रिजाईन्ड वृत्तीने - आम्ही आपले लाटा येन्जॉय करत असताना बोटीतील या वीराने ठो: ठो: बोंब ठोकायला सुरूवात केली. काय झाले विचारले तर म्हणे एवढ्या लाटा आहेत , होडी उलटली तर मी बुडेन ना, मला पोहायला येत नाही. म्हटलं बाळा, आपण चौदा लोक इथे आहोत, बुडलो तर सारेच बुडू. तो एकटा नावाडी तसेही चौदा जणांना वाचवू शकणार नाही, तेव्हा बोंबलू नकोस. (काय पण समजूत घालणे नै?) हे ऐकून गडी आणखीनच पॅनिक झाला नि ठ्यां;: ठ्यां: बोबलू लागला. त्याच्या बायकोने मला शिव्या घातल्या. गंमत म्हणजे एक गावठी मास्तर दहा-बारा वर्षांच्या चार-पाच शाळकरी पोरांना घेऊन त्याच नावेत होता, ते सगळे मजेत 'मालवण दर्यावरी किल्ला, शिवाजी आत कसा गेला....' हे गाणे गात एन्जॉय करत होते. (प्रामाणिकपणे सांगायचं तर आमचा धीर त्यांच्यामुळेच टिकून होता). प्रत्यक्ष किल्ल्यात गेल्यावर मात्र सुखिया जाला. (फक्त काँक्रिटमधला छत्रपतींच्या पायाचा ठसा पाहून ह. ह. पु. वा.) इथे दोन शेंड्यांच्या माडाचा फोटो दिसत नाही. एक दखलपात्र आश्चर्य आहे म्हणे ते. (खरे खोटे देव जाणे.)

नयनरम्य फोटो.

फोटो आवडले. पहिला व दुसरा फोटो अधिकच आवडले.

दोन वर्षापुर्वी गेलो होतो त्या आठवणी जागवल्यात काका तुम्ही, तुमची परवानगी आहे असं समजुन सिंधुदुर्ग किल्यातल्या त्या ठस्यांचे फोटो डकवत आहे.

हा सिंधुदुर्ग किल्यातल्या महाराजांच्या मंदिरात असलेला वाळुचा गणपती,

आणि हा मालवण गावात असलेल्या साळगांवक्ररांच्या मंदिरातील गणपती, इथं संध्याकाळी आरतीला जमावं खुप छान वाटतं आणि नंतर ओल्या नारळाचा साखर घातलेला प्रसाद.

खूप छान फोटो नी वर्णन पेठकर काका.
शाकाहारी 'झाल्या'मुळं फार दु:ख नाही वाटणार तळलेले तुकडे न पाहण्याचं. :)
सोबत ५० चे फोटो पण खूपच छान.

चेपस !!!!!:)

इतकंच म्हणेन मी काका.

काकाश्री एकदम भारी फोटु काढले आहेत तुम्ही... :)

अहाहा.........सुखद निळाई !!

खल्लास फोटो!! :-)

आत्ता, जरा उशिरानेच फोटो पाहिले. खूप छान !
स्वाती

सगळी छायाचित्रे भारी आली आहेत.

पेठकर शेठ

उत्तम चित्रे. दौरा जोरदार झालेला दिसतोयः)