स्वप्नांस शाप आहे............!

क्लासऽ !
जमून गेलं.

सुंदर.

मस्तच कविता!

मनाला स्पर्शून गेल्या ओळी.
हॅट्स ऑफ!

एक नंबर झालीये. ओळ अन् ओळ आवडली

लाचार सांज संध्या, धावा करू कुणाचा
कृष्णास बंध नाही, हाकेस धांवण्याचा

सुरेखच...!

अतिशय मस्त जमून आले आहे...

दर्जेदार.

एक नंबर !!!

देहात आग आहे, विझवू कशी कुठे ही
पाण्यावरीच आहे, आरोप जाळण्याचा

ह्या ओळी तर केवळ अहाहा!!!!

("खेळ सावल्यांचा" ह्या चित्रपटातील "रात्रीस खेळ चाले" ह्या गाण्याच्या चालीवर एकदम जमुन येतंय तुमचं काव्य :) )....

देहात आग आहे, विझवू कशी कुठे ही
पाण्यावरीच आहे, आरोप जाळण्याचा >>> ---^---भटांच्या एल्गार'ची अठवण झाली...

छान कविता :)

आधार चंद्रमेचा ? काय प्रकार आहे ? चंद्रमा असा मूळ शब्द असेल तर " मराठी व्याकरणा प्रमाणे "चंद्रम्याचा " असा शब्द हवा !
सागर खाली आहे चंद्रमा वर हे भौगोलिक सत्य नसले तरी मानवी जगातील सत्य आहे . मग सागर " चंद्रमेचा " आधार कसा घेईल ?
चंद्रमा या कल्पनेचा लाटांशी भरतीशी संबंध आहे त्या नुसार " चंद्रमेचा" खरे तर सागरास धाक असतो .जे न देखे रवी ते देखे कवि असेल
तरी ही कवि कल्पना अतीच झाली.

चंद्रास धाक आहे अवसेस भागण्याचा ?
या वाक्याचा अर्थ कळला नाही . भागणे म्हणजे दमणे चांदोबा चांदोबा भागलास का ? याचा अर्थ चांदोबा दमलास का असा आहे दडलास का
असा नाही. म्हणूनच लिंबोणीच्या झाडामागे लपलास का असे वेगळे वाक्य तिथे आहे . असे फार तर म्हणता आले असते
चंद्रास शाप आहे अवसेस लोपण्याचा

गंधाळल्या मिठीचा हा श्वास खास आहे ?

गंधाळल्या मिठीला श्वास लाभून देणारा प्रजापति कोण ? फार तर असे म्हणता येईल ० गंधाळल्या मिठीचा हा वास खास आहे

श्वासास भास आहे आवेग थांबण्याचा ??????
कसला भास ? त्याला तर खरा धाक हवा थांबण्याचा .

देहात आग आहे, विझवू कशी कुठे ही
पाण्यावरीच आहे, आरोप जाळण्याचा

लाचार सांज संध्या, धावा करू कुणाचा
कृष्णास बंध नाही, हाकेस धांवण्याचा

देहात..... .ही स्थिति विरहिणी ची वाटते

मग हाकेला ( अर्जुनाच्या , द्रौपदीच्या, सुभद्रेच्या ) धावणारा किसनदेव नव्हे तर सोळा सहस्त्र नारीना आपलीशी करणारा दिसतोय !

सांजसंध्या जी गदिमांचा सॉल्लीएड अभ्यास करावा असं मला वाटतं ब्वा !

मुलीनी कविता केली असल्याने :- वा: ! साला काय मस्त जमली आहे. शब्दा शब्दात एक धुंदी आहे.

स्वतःचे ज्ञान दाखवायचे असल्याने :- पण काहितरी मिसिंग वाटते आहे बॉ कवितेत. थोडी वृत्तात मार खाते आहे.

सांजसंध्या, गजल आवडली... मला जास्त बारकावे कळत नाहीत पण वाचताना छान वाटली.

रात्रीस छंद आहे, स्वप्नांत राहण्याचा
स्वप्नांस शाप आहे, रात्रीस जागण्याचा

हा पहिलाच शेर खूप आवडला.

पाण्यावरीच आहे, आरोप जाळण्याचा
ही ओळ विशेष आवडली. पु. ले. शु. :)

राघव

लिहाव्या अश्याच तुम्ही, छान-छान कविता...
वाहुदे तुम्ह्च्याच कविंतेनी , मि.पा वरील कवितेंची सरिता....!

लै झाक....:-)

काही ओळी खूपच भावतात मनाला ....

"अवसेस भागण्याचा" याचा अर्थ काय ?

मस्त लिहिले आहे .. आवडले.

पाण्यावरीच आहे, आरोप जाळण्याचा

हि ओळ खुपच छान. आवडली..

पहिला मतला छान
त्याप्रमाणे लिहिल्यास

गेल्या कितीक रात्री, उलटून चांदण्यांच्या
झाला सराव त्यांना, अंधार साहण्याचा
हे जास्त योग्य वाटते आहे का ?

आग को पाणी का डर लगे रहेना चाहिए... और यहां तो, पाणीपरही इल्जाम है आग लगाने का...
वाह !! क्या बनाया है... खुबसुरत, माशाअल्लाह !!!

गंधाळल्या मिठीचा, हा श्वास खास आहे
श्वासांस भास आहे, आवेग थांबण्याचा

खूपच सुंदर ....

खूप खूप आवडलं ..लिहित रहा.:)

@ चौकट राजा ..
धन्यवाद.. पण गझलेच्या बाबतीत मी ढ आहे. सुरेश भटांची पुस्तके आणि त्यांच्या गझल्स या पलिकडे उडी नाही.

तरीही तुम्ही ज्या पद्धतीने सांगत होता ते आवडले होते. सांगितले नव्हते.

@ सांजसंध्या :
आपण छान लिहिले आहे, नक्कीच आवडले आहे.
पण जर थीम म्हणुन म्हणाल तर कदाचीत मी वेगळी घेतली होती.

सांगतो ..
( आणि एक मनातील., आपल्या कवितेबद्दल इतके बोलणे येथे होत आहे हे पाहुन छान वाटले, सर्व कवितांचे पण चांगले वाईट बोलले गेले पाहिजे.. प्रामाणिक लेखकाला/कविला त्यातुन बरेच शिकता ही येते आणि उत्साहाने पुन्हा लिहिता येते. )

एका वाचकाने घेतलेली थीम : (गझल पेक्षा काव्य कसे ह्यावरुन बोलतोय, गझल ज्ञान खुप कमी आहे)

पहिला मतला असे सांगतो आहे की.

रात्रीस छंद आहे, स्वप्नांत राहण्याचा
स्वप्नांस शाप आहे, रात्रीस जागण्याचा

म्हणजे कवयित्रीस असे सांगावयाचे आहे की, एक जी पहिली गोष्ट आहे, तिला दूसर्या गोष्टीची आवड आहे. पण ती जी दूसरी गोष्ट आहे तीला ही स्वताचे स्वातंत्र्य नाही..
उदा. रात्रीला स्वप्नांत राहण्याचा छंद आहे, पण स्वप्नांना शाप आहेच की .
येथे रात्र कवयत्रीची जागा घेतो.

२.

या सागरास वाटे, आधार चंद्रमेचा
चंद्रास धाक आहे, अवसेस भागण्याचा

येथे ही सागराला चंद्रमा आधार वाटतो आहे, पण कवयत्री म्हणते चंद्राला ही धाक आहेच की.
येथे कवयत्री सागरासम आहे.

पाण हे असे वाचत गेल्यास काही शेरा मध्ये जो पहिला ऑब्जेक्ट आलाय त्या एवजी स्थीती आली आहे. त्यामुळे तुम्ही म्हणता तसे कवयत्री तेथे डायरेक्ट आल्यासारखे वाटते
उदा.

३.

गंधाळल्या मिठीचा, हा श्वास खास आहे
श्वासांस भास आहे, आवेग थांबण्याचा

कवयत्रीचला गंधाळलेल्या मिठीत, श्वासांची ओढ आहे, जवळीक आहे.
पण श्वासांना भिती वाटते आहे, संपण्याची.

४.

देहात आग आहे, विझवू कशी कुठे ही
पाण्यावरीच आहे, आरोप जाळण्याचा

पाण्यावरीच आहे, आरोप जाळण्याचा.
हि ओळ ह्या संपुर्ण काव्यातील खरेच शोभा आहे.
पण थीम म्हणाल तर पहिल्या ओळीने तिला सार्थकी लावले नाही.

देहात आग आहे, येथे कवयत्रीचय देहात आग आहे. तिला जवळीक हवी आहे, ती आग तृप्त करण्यासाठी तीला प्रश्न पडला आहे ( येथे तीला स्पष्ट सांगता आले पाहिजे होते तसे होत नाही
त्यामुळे विझवण्यासाठी पाणी असते , म्हणुन दूसर्या ओळीत पाण्यावर ही आरोप आहे हे सुंदर लिहिले आहे.

५

गेल्या कितीक रात्री, उलटून चांदण्यांच्या
झाला सराव आता, अंधार साहण्याचा

वरील पहिल्या २ शेरांच्या थीम वरुन ,
चांदण्यांची रात्र ही पहिली, दूसरी आवड असणारी गोष्ट म्हणजे प्रकाशामध्ये ओतप्रोत न्हावून निघणे..
म्हणुन येथे मी रात्र म्हणजे कवयत्री ची जागा घेतले ..

समजा असे घेवुन तुम्ही हे कडवे वाचा
गेल्या कितीक रात्री, उलटून चांदण्यांच्या
झाला सराव त्यांना, अंधार साहण्याचा

म्हणजे ज्या रात्री ही कधी चांदण्याच्या शितल प्रकाशात न्हाहुन निघत होत्या, त्या ही आता सरावाने काळोखात राहण्यास शिकल्या आहेत.
म्हणजेच कवयत्री/नायिका असे म्हणते आहे, सख्या तुझ्या सवे पाहिले मी जग सारे. आता सराव मजला, एकटे राहण्याचा.

याही पुढे जावून

लाचार सांज संध्या, धावा करू कुणाचा
कृष्णास बंध नाही, हाकेस धांवण्याचा

तुम्ही जे सांजसंध्या नाव घेतले आहे, शेवटच्या शेरामध्ये, तेथे कृष्णा ऐवजी तुम्ही सूर्य घेवुन पहा.
सांज संध्या, रात्र, रजनी आणि त्यास हाक द्यायला सूर्यास बंध नाही.
हे जास्त योग्य वाटते आहे.

चुकभुल देणे घेणे.
पुढील लिखानास शुभेच्छा !

आणि एक मत.
चौकट राजा म्हणतात तसे, वृत्त बर्याचदा थीम ला धक्क पोहचवु पाहत असतात..
आपल्या शब्दांशी प्रतारणा कवीने करुच नये. असे मनोमन वाटते.
जे भाव तेच शब्द मनाला जास्त जिव्हाळा देतात.
तरीही गझलेंच्या प्रेमात मन हरवते ही कबुली.

फाल्गून पौर्णिमेला करपून पोळी गेली
मी एकटाच आहे हरवून होळी गेली

होळीस खेळ चाले , पोळीस लाटण्याचा
मधुमेही बेत करतो चोरून लाटण्याचा

ही चर्चा इथे का तर ती अनेक मनांना प्रेरित करते विचारासाठी ! नवीन कल्पना ,आणण्यासाठी. खरडवहीतून एकाचेच प्रबोधन होईल .

लाचार सांज संध्या, धावा करू कुणाचा
कृष्णास बंध नाही, हाकेस धांवण्याचा

या शब्दाचा फेरविचार करा

बुरा न मानो होलि है

काकांच मनावर घेऊ नका
खव त हाय म्हणतात.

...........................................................................................................................
''विरासत मै मिली है तु मुझे ऐ जिन्दगी
मै तुझे रेल कि पटरि पर कैसे लिटा दु ऐ जिन्दगी''

कवितेच्या निमित्ताने झालेली चर्चाही आवडली.

देहात आग आहे, विझवू कशी कुठे ही
पाण्यावरीच आहे, आरोप जाळण्याचा

लाचार सांज संध्या, धावा करू कुणाचा
कृष्णास बंध नाही, हाकेस धांवण्याचा

हे विशेष आवडलं.

मला कवितेमधलं काही कळत नाही. छंद, मात्रा वगैरे मराठी शब्द आहेत इतकेच माहिती आहे.
शक्यतो मी ह्या विभागात फिरकत नाही. आलो तरी काही कळायला तर पाहिजे ना :)
पण ही गझल की कविता जे काही असेल ते, ह्यावर असलेल्या प्रतिसादांच्या संख्येवरून आत आलो.

पण चीज झाले, गणेशाचा प्रतिसाद, चौकटराजांनी केलेली समिक्षा आणि त्या अनुषंगाने झालेली चर्चा वाचून हाही विषय मनोरंजक आहे आणि ह्याची आवड जोपासण्यासारखी आहे असे वाटले म्हणून हा प्रतिसाद.

- (कविता शिकण्यासाठी गुरुजी मिळालेला) सोकाजी

काव्य आवडले.
पुढिल लेखनास शुभेच्छा.

धन्स

कविता आवडलि

महिला दिन २०१२ साजरा करु या..