जळली तृणके गिरी बोडके
वणवा बिन बोभाटा
कशाच उरल्या तशाच अजुनी
पायखुणांच्या वाटा
काजळ तनभर माळशिरावर
त्यात विखुरलेल्या लाटा
पोत धुळीचे अधिक उजळले
शेष न एकहि काटा
या वळणावर उभा एक मी
निरखित लामण रेषा
काळावरती उठून दिसल्या
विरलेल्या विधिलेशा
.......................अज्ञात
प्रतिक्रिया
26 Dec 2011 - 9:09 am | लीलाधर
फारच छान सुंदर
या वळणावर उभा एक मी
निरखित लामण रेषा
काळावरती उठून दिसल्या
विरलेल्या विधिलेशा
अप्रतिम
26 Dec 2011 - 1:02 pm | पक पक पक
विं.दा करंदिकर आठवले , खुप सुंदर लिहीले आहे.....
26 Dec 2011 - 7:57 pm | इन्दुसुता
नेहमी प्रमाणेच उत्तम कविता. खूप आवडली.
येथे कवी, या वळणावर ; गत जीवनाकडे मागे वळून बघतो आहे की पुढे असलेल्या , असा प्रश्न पडला.
26 Dec 2011 - 8:07 pm | तिमा
काव्य उत्तम प्रतीचे आहे. तुमच्या दर्जाला अभिवादन.
2 Jan 2012 - 9:51 am | अज्ञातकुल
सर्वांचे आभार आणि नवीन वर्षाच्या शुभेच्छा :-)