गुपित

हे चिमुरड रोप दिवसभर आकाशाकडे तोंड करून काहीतरी बोलत राहतं
ती भली मोठी निळी छत्री त्याच्याच मालकीची जणू
ते सुद्धा खुशाल गोंजारतं त्याची सगळी गुपितं,
हळूच दडवतं आपल्या पांढ-या शुभ्र दाढीत.
आणि रात्री आपल्या प्रेमळ हातांनी झोके देत निजवतं त्याला अलगद.
सकाळी उठून हे वेड पोर त्या छत्रीकडे बघून तोंडभर हसतं
कोणास ठाऊक काय चालत दोघांच आपल्या आपल्यात…

पण रोज सकाळी मला दिसते माझी बाग फुललेली!