पाषाणभेदाची क्षमा मागून
एक टुकार आणि 'शब्द करूण' विडंबन सादर करत आहे.
[पेग घ्यायची ओढ लागली]
नकोच आता दुर सुराही
पेग घ्यायची ओढ लागली ||१||
पत्ते वाटा बसू गच्चीवर
नसे कुणाची दृष्टी तेथवर ||२||
ओळखीच्यांना उधार दिली
माज करत ती सांडवत नेली ||३||
वायू परिचीत नाकास लागला
टुरटुर आवाज देवूनी गेला ||४||
नजरेच्या टापूत आले समोर
मारून फेकले लाटणे तोवर ||५||
पत्यांच्या खेळात कुरुकुर झाली
जुन्या उधारीची आठवण आली ||६||
गेमच कसला असला नसता
मुकाट पत्ते पिसणे आता ||७||
पेगही पुरले भेळही सरली
'आत' जायची ओढ लागली ||८||
प्रतिक्रिया
20 Apr 2011 - 9:08 am | चिंतामणी
सकाळी सकाळी????????
:(
20 Apr 2011 - 9:30 am | निनाद
रात्रभर प्यायल्यावर ओढ सकाळीच लागायची. :)
20 Apr 2011 - 9:58 am | प्रकाश१११
निनाव-
गेमच कसला असला नसता
मुकाट पत्ते पिसणे आता ||७||
पेगही पुरले भेळही सरली
'आत' जायची ओढ लागली ||८||
छान .चव मस्त वाटली !!
20 Apr 2011 - 10:47 am | नरेशकुमार
या पामरास अर्थ बोध झाला नाही.
20 Apr 2011 - 10:52 am | मिसळलेला काव्यप्रेमी
खरोखर 'एक टुकार आणि 'शब्द करूण' विडंबन'
20 Apr 2011 - 11:04 am | निनाद
अतिशय हा शब्द विसरलात का?
खरोखर 'एक अतिशय टुकार आणि 'शब्द करूण' विडंबन' हे योग्य वाटते.
20 Apr 2011 - 11:54 am | सहज
तुम्ही जिंकले आहे हेल्मेट!
20 Apr 2011 - 12:07 pm | बन्या बापु
कविता वाचुन आता....घ्यावा म्हणतो एक छोटासा...
25 Apr 2011 - 7:07 am | पाषाणभेद
अरे आमचे तर लक्षच नाही असल्या प्रकारांकडे!
छान!