(पाठीखालच्या भागावर )

ख्यॅ ख्यॅ ख्यॅ, ह्या तीनही मध्ये ही सर्वात जवळची वाटली. पण चौथं कडवं मात्र असंबंध वाटलं. ;-)

-कोडगा.

ये धत्तड तत्तड धत्तड तत्तड..........
बरेच दिवसांनी विडंबनाची माळ फुटलेली पाहुन मजा आली.
अडगळांनी ही आपले हात चांगलेच धुवुन घेतलेत. :)

अडगळ पुनरागमानाने अत्यानंद झाला आहे!
अशीच विडंबने येत राहोत.
या विडंबनाची ढब वेगळी आहे. अवलियांचे काव्य जसे भूतकाळात नेते आणि रमवते तसे हे विडंबन काहीसे अंतर्मुख करायला लावणारे आहे.

आवडले!

कडक !

या कवितेच्या आशयाच्या एकतानतेमुळे एखाद्या काकतेलीय कृतीपेक्षा नीटशा व्हिस्कीचा आस्वाद येतो. तीही एकमाल्टिय, दगडावर ओतलेली. पहिल्या तीन कडव्यांत पद्यपेगांनी आलेली धुंदी चौथ्यात काहीशा आठवणीच्या उमाळ्यांप्रमाणे बाहेर येते.

झकास ('अंदाज अपना अपना'मधला आमिर म्हणतो तसं!)

बाकी आमच्या अटेंशन सिकींगमुळे तुमच्या आयडीवर उगाच हल्ला झाला.

अदितीच्या अडगळीच्या उल्लेखामुळे आठवण झालीच होती, की अवलियांचं पुढचं सावज अडगळ ही असू शकतात, तेवढ्यात "एका समृद्ध अडगळीतून आलेलं" "नाट्यमय" विडंबन पाहून अत्यानंद जाहला! शेवटच्या कडव्यात दिलेली कलाटणी तर लाजवाब!

बाप आहात!!!