आकाश से गिरी मैं, इक बार कट के ऐसे ..

आंद्या, छानच रे.

क्षणभर वाटलं चोरुन कोणाची तरी डायरी वाचतोय.

तुला आठवतय तु लहानपणी कशी असशील हे पहायची खुप उत्सुकता होती मला, गोल चेहर्‍याचे गोबर्‍या गालांची गोरी गोरी , अगदी लहानपणी तर नाक नसेलच तुला ! असे म्हटले की खुदकन हसायचीस तु.

:-) ही 'तीला' तिच्या लहानपणी कशी दिसत असेल ते पाहण्याची कल्पना आवडली. मस्त.

आणी माझ्या खांद्यावर तुझे डोके अलगद विसावायचे. खाचखळग्यात झटका बसुन तुझे डोके पुढे आदळु नये म्हणुन दुसर्‍या हाताने मी तुझ्या हनुवटीला अलगद आधार देउन ठेवायचो. भुरभुर उडणारे तुझे केस माझ्या कानाला, गालांना गुदगुल्या करायचे आणी मग शेवटी न रहावुन मी त्यांना सावरायचा प्रयत्न करायचो,

चित्रच आलं डोळ्यापुढे.

माझ्या हाताला लागलेली कळ कधी लक्षात आली होती का ग तुझ्या ?

क्या बात है! स्विट अँड सिंपल. हृदयातल्या कळेला हाताच्या कळेचं रुप देऊन विचारलेला प्रश्न !

छोटसंच पण मस्त झालंय !
साला, अंदर दबाया हुआ दर्द क्यों झिंजोडते हो ज़नाब? हम तो खुश थे उसे भूला के, क्यों याद दिलाते हो जनाब?

- (लैलेने हाकललेला, हीर पासून दुरावलेला, सोणीला विसरण्याच्या प्रयत्नात) ध मा ल.

चित्र, लेखन, रुपक - सगळंच छान.

एखादा कलमी पतंग अचानक कामटी मोडुन सरळ उलटा खाली यावा अन एखाद्या विजेच्या खांबावर कायमचा अडकुन पडावा, पतंग उडवणार्‍या हिरमुसल्या पोराने हताशपणे नुसताच दोरा ओढुन घ्यावा.

पुढच्या वेळी कामटी आणि मांजा दोन्ही मजबूत घ्या, येवढेच म्हणेन.

लेखन छानच आछा.

वरचे प्रकाशचित्र मला ऑस्ट्रेलियातील हॉल्स गॅप या ठिकाणाचे वाटले.
तिथे असाच एक कडा आहे. आणि खाली खोल दरी.
आपल्या लेखना इतकेच सुंदर ठिकाण आहे हे.

-निनाद

क्या बात है! अतिशय सुरेख लिहिलं आहे...

जियो...!

तात्या.

मनाला हळ्वा करणारा लेख, एकदम ह्यदय पाघळ्वणारा
पण, काय मी म्हणते,सरळ सरळ तीला आपल विचारुन टाकुन मग खा॑द्यावर डोके टेवायला द्यायचे होते ना, (just kidding ,don't take it serious) शब्द स॑कलन उत्तम, आणि फोटो पाहुन तर आता खाली पडते की न॑तर असे वाटते. डोळ्यात पाणी आणलत हो आमच्या.

आपले लेख आम्हाला फार आवडले. असेच लेखन करत रहा.
पिस्तुल्या.

नि:शब्द करून टाकले.

मराठी भाषा हा माझा प्राणवायू आहे

चित्र आणि लेखन दोन्हीही आवडले.

जसा झोकात उडणारा एखादा कलमी पतंग अचानक कामटी मोडुन सरळ उलटा खाली यावा अन एखाद्या विजेच्या खांबावर कायमचा अडकुन पडावा, पतंग उडवणार्‍या हिरमुसल्या पोराने हताशपणे नुसताच दोरा ओढुन घ्यावा.
हे रुपक तर खासच..

|| भले सज्जनाला चारु चिकन अन रोटी | नाठाळाला ठेऊ उपाशी पोटी ||
-इनोबा म्हणे

आता ह्या आंद्याने एवढ्या "कमी शब्दात एवढा भारी लेख" लिहला, त्याला मोठा प्रतिसाद देणे बरोबर नाही ....

एकच शब्द " अप्रतिम " ...

"तुला आठवतय तु लहानपणी कशी असशील हे पहायची खुप उत्सुकता होती मला, गोल चेहर्‍याचे गोबर्‍या गालांची गोरी गोरी , अगदी लहानपणी तर नाक नसेलच तुला ! असे म्हटले की खुदकन हसायचीस तु."
च्यायला, सगळी मंडळी हाच डायलाक मारतात का ?
मला वाटलं आमचं राखीव कुरण आहे ते, पोरगी बाकी लै खूष होती असं ऐकल्यावर !!!

छोटा डॉन
[ अपने अड्डे पे जरूर आना http://chhota-don.blogspot.com/ ]
बाकी अपनी किसी "गँग" के साथ सेटिंग नही है .....

कमी शब्दात अधिक हळवा आशय व्यक्त झालाय.
आणि अस्स हळवं करणारं कोणी लिहिलं की मलाही तिचे-

''असेच कितीतरी प्रश्न अनुत्तरीत ठेवुन गेलीस तु, अशाच एका एका प्रवासात अलविदा म्हणालीस अन नव्या प्रवासाला निघुन गेलीस नव्या दिशेला''

आठवते रे !!!

आपला,
कटलेला एक पतंग

"तू बोलताना तुला पहायला आवडते.
तुझ्या कानातले डूल हालताना पाहुन मलाच डोलायला होते"

आन्द्या माझ्यातला कवी जागृत करु नकोस रे.
सहजच छेडुन ;उगाच भूतकाळात रमायला लावु नकोस रे.

एक सुळका खडकाचा
तिरपा, खोल दरीवरचा
माणुस टोकावरचा
काय पाही न कळे?

चतुरंग

क्षणभर वाटलं चोरुन कोणाची तरी डायरी वाचतोय.

लहान पणाची सवय जाता जात नाही, काय धमालराव.

चित्र आणि लेखन दोन्हीही आवडले.

लहान पणाची सवय जाता जात नाही, काय धमालराव.
तुम्हाला कोणि सांगितलं शितलताई?
-(आचरट, उचापात्या) ध मा ल.

अरे, धमाल्या कोणि म्हणुन काय इचारतल्॑स, तु माका ताई मानतल्॑स, म्हणुन सा॑गतेलय माका ठाव हाय लहानग्याच्या उचापात्या.

खुपच छान लिहीले आहे हो. एकदम मस्त.

नीलकांत

आंद्या, काय मस्त लिहिलं आहेस रे! मी आत्ताच पाहिलं!

आणि आता कितीतरी महिन्यात लिहिलं नाही आहेस याचीही आठवण झाली. तेव्हा लिहा, नुस्त्या खरडवह्या भरवू नका!

अदिती

सुरेख मुक्तक!

मी सुद्धा आत्ताच वाचलं. छान आहे प्रकटन. स्मृती पटलावरील भावनांची हळुवार झुळूकच म्हणायची. पण, किंचित त्रासच देणारी.

जबरा रे आंद्या ... क्लास .. आणि एक णंबर... आणंदयात्री .. आपण आणंदाणे सर्व प्रवास करा .. मुव्ह लगावं (मुव्ह ऑन) आह से आहा तक ...

(मणकी बांते : च्यायला टार्‍या तु तर ल्हानपनी नुस्ती लाइन मारून झुरलास .. तुझ्या ना खांद्यावर डोका ठेवला कुणी ना कुणी तुला अलविदा केला ... तु तर फक्त झुरळासारखा झुरलास :) )
-- ( टारझन ऊर्फ खवीस )
आजकाल ... डोकं नापीक झालं आहे ...

आंद्या,.
जबरा लिहिल आहेस रे. :)
................
http://picasaweb.google.co.in/zakasrao

(आस्वादक)बेसनलाडू

छान मुक्तक !!

आवडले !!!

बैलोबा चायनीजकर !!!
माणसात आणी गाढवात फरक काय ?
माणुस गाढव पणा करतो,गाढव कधीच माणुस पणा करत नाही..

आनंदराव लयं मस्त...

मदनबाण.....

"Hinduism Is Not a Religion,It Is a Way Of Life."
-- Swami Vivekananda

खुप छान लिहिले आहे..पुढचे लेखन लगेच येऊ दे..

तुझे भुरभुरणारे केस माझ्या गालांशी रुंजी घालत होते. तो गुदगुल्या करणारा तो स्पर्ष मला हवाहवासा वाटत होता.
तुझ्या चेहेर्‍यावरचा निरागसपणा आणि मधुनच तुझ्या गालावर येणारे ते स्मित; मी त्यात हरवुन गेलो
ये गेसुओ़ की लट ;
हवासे लहराती है;
मै बच्चा बन जाता हुं
छुपकर उन लटों का झुला बनाकर
मन ही मन थोडासा झूल लेता हुं
विजुभाऊ सातारवी

आज होली है
लाल नीला पीला हरा गुलाबी
कई रंग है गालों पर
उनमेसे एक रंग वो भी है;
जो तुम्हारे रंगे होने के खयालसे ही
उभरा है गालो पर

मस्तच लिहीलय.
आणि चित्रही लेखात अगदी प्रभावीपणे भावना भरतय.

ठेवीले अनंते तैसेची राहावे चित्ती असो द्यावे समाधान.

ठेवीले अनंते तैसेची राहावे चित्ती असो द्यावे समाधान.
काव काव करता तीरपी करुन मान ; माशाचा तुकडा दिसतो कोठे? याचे ठेवावे भान

मै तुम्हारी बातों का यकीन तो नही करता
पर क्या करु तुम्हारी आंखोने मुझे कही का नही छोडा था.

जब्राट लिहिलस रे!!
सही
चित्र आल डोळ्यासमोर :)

"No matter how hard the life crashes;Like a Phoenix I will rise from my Ashes"

केवळ १५-२० ओळित डोळ्यात पाणी आणलंत कि राव तुम्ही!! अरे एवढं हळवं आणि सुंदर लिखाण आम्ही कसं वाचायचं?