प्रवास ( न) अन्ताचा ! ! !
“काम नाही “
“ जगह नही “
“ माफ करा ”
“नो व्हेकन्सी “
तरीही सुरु असतो
जीवघेणा प्रवास,
त्याच्या प्रयत्नांचा,
आशा-आकांक्षांचा ! !
पैशांची चाकं लावून,
अर्जा-अर्जाला,
टेबलापासून –टेबलांपर्यंत !
अधिकाऱ्यांपासून-मंत्र्यापर्यंत !
"स्टेशन नोकरीचं" मात्र
नाहीच येत शेवट पर्यंत ! !
“ लग्नाचं वय सरलं ताईच, “
“आजारपण बाबांचं,”
“शस्त्रक्रिया आईची,”
“ सगळा खेळ पैशांचा ”
फक्त असहाय्यता,
अन अगतिकता ! ! !
सहजच गवसतं असलं सावज.
“दाऊद” सारख्या सैतानांना,
मृत्युच्या दलालांना,
उपयोगासाठी.
प्रस्थापण्या दहशतीचे साम्राज्य,
शिंपण्या रुधीरांचे सडे ! ! !
येते एक दिवस बातमी.
पेपराच्या कोपऱ्यातल्या रकान्यांत,
पोलिसांच्या “एनकाउनटर “ ची.
अन संपतो प्रवास एकदाचा !
आयुष्याचाच ! ! !
S…S….S….S….S
संपतात सगळी नातीगोती ! ! !
निरंजन वहाळेकर