आस ! जन्मो जन्मीची ! !

आस ! जन्मो जन्मीची ! !

मस्तीत होतो मी बरा,
का साद मजला घातली ?
ना जंर होणार माझी
का आस वृथा हि दाविली ?

याद तव नाही असा,
क्षण एकहि न पाहिला.
वेदनांचा अधिकार मजला
तोही तू ना ठेविला !

घेवूनी सल ही उरी,
जन्म हा काढू कसा ?
वेदनांचे शब्द हृदयी
जपुनी मी ठेऊ कसा ?

लागले नेत्र पैलतीरी अता,
कुरवाळू कुठवर यातना.
तोडून बंध सारे तू,
ये मज आता भेटण्या ! !

ना जंर तू मज भेटली
येईन परतुनी मी पुन्हा,
घेउनिया जन्म दुसरा
शोधित तव पाऊलखुणा ! ! !

निरंजन वहाळेकर