गर्दी अशी दरिद्री, जगते ही रोज मरुनी,
निर्लज्ज लांडग्यांचे, असहाय्य भक्ष्य बनुनी,
पिचली उरेही फूटती, खळगीत अन्न भरुनी
करतो अजून आशा, शिवभूप येई म्हणुनी,
बघतो नवीन चाळे, गीधाड कावळ्यान्चे...
घेतो मिटून डोळे, बघताच थेर त्यांचे ..
जगतो कसे म्हणावे, मरतोच रोज आम्ही ..
करतो अजून आशा, शिवभूप येई म्हणुनी,
घेउन अमर पट्टा, नव्हता कुणीच आला,
झुन्जात सांडला तो , नव्हता कधीच मेला,
तानाजी बाजी सारे, होऊ सवेच आम्ही,
करतो अजून आशा, शिवभूप येई म्हणुनी,
- सागर लहरी ८-१०-२००९