मला इन्फेक्शन होऊ नये म्हणून

(मी 'छंदाग्रही' असल्यामुळे र्‍हस्व-दीर्घाची थोडी मोकळिक घेतली आहे. कृपया सहन करणे.)

चंद्र तो झाकोळलेला रात्र नव्हती संपली
चांदण्यांची तेज-वर्षा या नभी आरंभली
वेचताना तेज-गारा त्या तिला, मी पाहिले
हे बघू की ते बघू हे प्रश्न मागे राहिले

घेत ती होती तशी आस्वाद थंडीचा तिथे
वाटले मजला कधी अंधार ऐसा ना फिटे
पाहता मुखडा तिचा अन् केस ते ही मोकळे
नाक होते लालबुंद परि जाहले सर्दीमुळे

मी म्हणालो, 'हाय थंडी केवढी आहे पहा'
ती म्हणाली, 'तेच ना, सर्दी मला झाली पहा'
मी म्हणे, 'परि आज खूपच गारठा आहे भला,
गारठ्यातच होय सर्दी-ताप-पडसे-खोकला

गारठ्यातच आपुल्या शरिरा जपाया ते हवे,
अमृतांजन एक असते नेहमी माझ्या सवे'
'दे मला दे अमृतांजन, चोळुनी घेते जरा'
मागता ऐसे तिने मी मन्मनी म्हणलो, "मरा!"

नाटकी भावात मी आणून हसणे कोरडे,
'नाहि ते माझ्याकडे' म्हणलो असे तिचिया पुढे
'काय कैसा शिष्ठ आहे!' भाव ऐसा आणुनी
'बाय्, मी जाते दुकानी, पाहते 'ते' आणुनी'

पाठम्होर्‍या त्या तिला पाहून, मज मी टोकले,
अमृतांजन मम तिला तेव्हाच का नाही दिले?
होत खच्ची मी म्हणे ऐसेच होते व्हायचे,
हो न परि इन्फेक्शनाला कारणी पडसे तिचे

शक्यता "स्वाईन-फ्लू" ची मी अशी मग टाळली
"वाचलो!" ऐशा खुशीतच झोप मजला लागली